het kan vriezen, het kan dooien...

De afgelopen december maand met wisselend succes achter de roofvis aangezeten. Voornamelijk met de dropshot. Half december begon het wat te vriezen en lag er zowaar een laagje ijs op het water. Op een van m'n spaarzame vrije dagen rond die tijd was het even zoeken naar een ijsvrij stuk water.

Na een aantal worpen in alle windrichting waar mogelijk, was er dan toch een snoek van rond de 60 cm die het verlijdelijk dansend stukje rubber niet kon weerstaan. Een paar dagen erna ging het al weer dooien, gelijk nog maar eens gaan proberen. Wederom vele worpen gemaakt.

De nieuwe Momoi lijn van 8/00 werpt als een speer. Na een lange worp recht naar voren krijg ik als snel een harde tik op het stuiptrekkende stervende rubber visje. Direct stop ik met indraaien en laat het rubber visje in visuele gedachten nog wat doodsstuipen maken om zo de snoek te verleiden een makkelijk prooi te kunnen pakken. Het lukt.... weer een harde tik en de snoek is gehaakt. Eenmaal op de kant is de snoek ook nu netjes aan de zijkant voor in de bek gehaakt.
Vervolgens de dagen hierna op de zelfde stek nog enkele pogingen gewaagd. Op enkele tikken op de shads na en helaas een losgeschoten baars kwam er hier niets meer op de kant.

Verder nog enkele malen het grote water opgezocht met de aangrenzende jachthaven. Helaas liet de roofvis zich hier nog niet zien.

2018 was al met al een wisselend jaar waar toch enkele prachtige vangsten mijn net mochten bezoeken. Hopelijk brengt een zeer druk 2019 toch nog wat tijd om wat mooie vissen te vangen.

Even uitwaaien.

Vanmiddag met de dropshot hengel er op uit getrokken om lekker uit te waaien en hopelijk wat te vangen. Al in oktober wat pogingen gedaan maar door enorme scholen aasvisjes en het warme weer liepen deze pogingen op niets uit. Voor vandaag werd er slecht weer opgegeven, maar gelukkig liep het anders. Het bleef vrijwel droog met een lekkere frisse wind. Op de stek aangekomen zie ik dat alle oevervegetatie weggemaaid is. Stekken in overvloed om te vissen dus.

Herfst
De hengel wordt in elkaar gezet en er wordt een rubberachtig visje op de haak geprikt. Een verre worp wordt gemaakt waarbij het aasje op de terugweg langs een oud waterlelie bed loopt. Diverse wopren gemaakt, niets. Omwisselen naar een ander rubberachtig visachtig voorwerp. Nog steeds niets. Nog maar eens omwisselen naar een regenwormachtig groter aas van Blackflag. Een verre worp gemaakt tussen 2 leliebedden en langzaam in halen met tussendoor een snelle slag aan de slinger. Patsss de hengeltop gaat krom, een snoek dient zich aan. Na een korte dril komt er een mooie snoek van een centimeter of 60 voor de kant. Het net met de lange steel komt nu goed van pas. Op de kant is te zien dat de snoek netjes in de hoek van zijn bek gehaakt is. Na een paar foto's genomen te hebben gaat de snoek weer terug het water in, op jacht naar een betere prooi.

Met fluwelen handschoenen.

De afgelopen het zomer is het rustig met de visserij geweest voor mij. Wel redelijk veel bezig geweest met het uitproberen van allerlei roofvis probeersels, maar helaas met weinig succes. Nu weer terug van vakantie uit China en voor het eerst sinds lange tijd weer de hengels gepakt en richtig een van mijn favourite stekken gegaan. Het beloofd een prachtige nazomer dag te worden.De waterlelie bladeren sterven in rap tempo af. Tussen die waterlelie bedden hebben ik 2 stekken aangevoerd. Inmiddels klaar om in te werpen, 1 haak beaasd met crab pellets en 1 met wormen. Afwachten wat er gaat gebeuren. De nodige bellen zijn al op de stek te zien, maar verder weinig actie. De ochtend mist trekt langzaam op, tijd om wat foto's maken.

Een mooie shot van de splitcane en Allcock "the Popular 3.5"centrepin...........het pennetje duikt weg en de Allcocks C815 centrepin begint opeens als een dolle te lopen. Een vis ise gehaakt en heeft er zin in. Snel alles opzij leggen en de vis drillen. Deze duikt meteen het afstervende bed waterlelies in. Maar wat is het, een grote zeelt of toch een karper. Voorzichtig drillen met fluwelen handschoenen aan. Geen sleur en takelwerk! Gelukkig de vis komt uit de waterlelies en ja hoor, een mooie karper komt aan het wateroppervlak. Het is zelf een heuse spiegelkarper.

Nog wat drillen onder de top en de karper gleidt het net in. Wat een feest. Voorzichtig de karper onthaken en wat foto's nemen.De vis meet 61 cm en ik schat een kilo of 6. Een dikkertje die rap richting 20 pond en meer gaat. Een windvlaag laat de nodige bladeren naar beneden dwarrelen, onmiskenbaar.... de herfst is echt bezig. Er volgens nog wat brasems die het aas niet kunnen weerstaan. Daar blijft het bij. Tijd om naar huis te gaan.

Tropenrooster

Een spierbundel van 73 cm en 3.4 kg.

Onlangs nog in het Zuiden des Lands op barbeel wezen vissen. Het zou de zoveelste zomerse dag worden. De echte hitte werd al voorspeld voor de komende week met temperaturen tot tegen de 40C. De wekker liep om 4.15 af, om zo vanuit het hotel snel op de visstek te kunnen komen zonder een lange reis te hoeven maken, verder is het in de vroege ochtend nog niet zo warm. Een soort van tropenrooster.
In de ochtend schemering vlogen de vleermuizen rakelings langs en zocht een uil zijn slaapplaats op. Op de stek aangekomen met behulp van de baitdropper het nodige aan voer in het water gedropt. Vervolgens het aas monteren, inwerpen en het aas op zijn plaats laten komen. Grrr mislukt, de boily ligt niet op de voorziene plaats. Ik herhaal de procedure. Nu eerst wat eten en drinken en even van de rust genieten. Nu het lichter wordt is het pas goed te zien hoe droog en dor alles is door de langdurige warmte en gebrek aan regen van betekenis.

Droog en door was het in het veld en het zou nog erger worden....

In m'n ooghoeken zie ik een tik op de hengeltop, gevolgt door nog enkele tikken. Mijn hand zweeft bij de hengel. Maar het gaat niet door, waarschijnlijk kopvoorn of brasem. Af en toen wat pellets op de stek bijvoeren om zo de vis geinteresseerd te houden. Wederom enkele harde felle tikken op de top, maar de beet zet helaas niet door.
Voor de zekerheid ingehaald en een nieuwe gekneusde boily en een pva zakje gevuld met gekneusde boilys ingeworpen. In de verte luiden de kerkklokken 7 uur. De tijd vliegt. Af en toe nog een tik op de top maar nog geen..... Plotseling giert de Speedia widedrum centrepin het uit. In een reflex sla ik aan en sta meteen met een diepbuigende hengel. De barbeel, onmiskenbaar, gaat uiteraard daar na toe waar ik deze liever niet zie. Gelukkig heeft de Harrison Torix genoeg ruggegraat om de barbeel van de gevaarlijke obstakels weg te houden. Na een korte dril komt glijdt de barbeel het net in. Zo te zien toch een stuk groter als dat ik had gedacht. Meten en wegen wijst aan dat de barbeel 73 cm meet bij een gewicht van 3.4 kg. Hierna volgt er weinig actie meer, een kraakheldere lucht, oplopende temperaturen, ik hou het voor gezien!
De week na deze vangst liepen de temperaturen tot ruim 38 graden op!

Chubby tench

Een Chubby tench van 2.8 kg. en 52 cm.

Vanmorgen op 2e Pinksterdag nog even er op uit geweest op te kijken of ik nog wat kon vangen. De uitrusting was afgesteld op het vangen van karper. Uiteraard kijkt de vis hier niet naar welke het aas beroerd. Door een flinke trek in het water kan ik pas na een uur normaal gaan vissen met een mini pauwpennetje.

Aangezien ik op deze schitterende dag nog meer op de agenda had staan kon ik nog maar even doorvissen. M'n tas al ingepakt, want het was al bijna tijd om te gaan. Ik stond nog even naar een vissende blauwe reiger en naar m'n pennetje te kijken. Enkele minibelletjes veroorzaakt door een azende vas nabij mijn pennetje hadden het wateroppervlak doorboort.

Nog even scherp blijven.... Een tik op het pennetje... tik tik en weg duikt het pennetje. Ik tik terug en sta gelijk met een kromme hengel. Karper??? nee een zich hevig verzettende zeelt meldt zich aan de andere kant van de lijn. De zeelt knokt veel harder dan de grote karper van vorige week. Na een minuut of wat glijdt de zeelt het net in. Phoehh die is zwaar. Eenmaal op de kant zie ik pas hoe dik de zeelt is. Deze vis moest toch even gewogen en gemeten worden. Lengte 52 cm en een gewicht van maar liefst 2.8 kg. M'n dag kan al niet meer stuk zo op de vroege ochtend.

Een conculega

Het is verleidelijk om nog langer te blijven maar ik vertrek richting huis naar m'n lieve vrouw die op me wacht met een onbijtje.

18 mei 2018

Een schitterende barbeel als verjaardags kado.

Het is 18 mei half 3 in de nacht, vandaag ben ik jarig, de vrouw is niet thuis, het is goed weer, het water stijgt, ik ben niet meer te houden, even 2 uurtjes rijden om een barbeel proberen te vangen in het zuiden des lands.
Net voor het ochtendlgloren arriveer bij m’n favourite riviertje in het zuiden des lands. Erg warm is het niet 8C en er staat nog steeds een koude noorden wind. Niet zo koud als in het westen des lands, maar voor de zekerheid maar m’n winterjas aangedaan. De hoofdlamp gaat aan om de omgeving en struikelblokken te zien tijdens de wandeltocht door bos en grasland naar mijn visstek. Een uil laat zich vlakbij uit de dichte bebossing horen.

De Speedia Widedrum centrepin

Ik loop verder door het lange gras, om mij heen scheinend en heen en weer kijkend. Dan opeens blinken 2 grote ogen uit de duisternis op. De ogen kijken mij aan. Welk dier zou het zijn, een haas, vos een ree? Ik zal het nooit weten, de grote onbekende gaat er snel vandoor. Op de visstek aangekomen begint het vertrouwde ritueel van het aanvoeren van de stek, landingsnet gereed leggen, hengel optuigen beazen en ingooien. Inmiddels alweer een half uur verder eer ik goed en wel zit. Laat de barbeel maar komen. Spaarzaam voer ik af en toe wat bij. Zo gaat de eerste 2 uren snel voorbij zonder teken van leven op de hengeltop. Dan uit het niets een tik gevolgt door een ratelende centrepin. Ik sla aan, mis.... dan gebeurt zelden. What went wrong... kijkend naar de haak zie ik het al, de hair is veel te lang. De hair staat nu op een lengte voor XL aas, dat had een slag kleiner gemoeten zodat de boily dichter tegen de haak zat. Helaas, domme fout.

Ondertussen is het licht geworden en nu is te zien hoe bruin het water is. Dit kwam door een zware bui een dag eerder net over de grens. Altijd gunstig wat kleur in het water. Na nog een uur gezeten te hebben en een boterhammetje en een bak koffie gedronken te hebben slaat de twijfel over de stek toe. Ik verhuis naar een volgende mooie stek, kijken of het daar beter gaat. Halvewege in het lange gras zie ik een afgewaaide tak over het hoofd. Gelukkig heb ik geen hengels in mijn handen, maar met de volle rugtas ga ik keihard onderuit. Pfff, je worden ouder....Opgekrabbeld en we verder. Hetzelfde ritueel opgestart met voeren, het aas op de juiste plaats in de rivier geplaatst en afwachten maar. Aas vervangen van groot naar kleine van boily naar Smak naar pellet. Helaas het mag ook hier niet baten. Gelukkig maak de schitterende omgeving een hoop goed. Uiteindelijk verhuis ik toch maar weer terug naar m’n oude stek.
Eindelijk, weer een uur verder en de top gaat krom... yesss.... een korte run en... dan iss het klaar. Een flinke brasem komt naar de kant. Toch fijn dat ik wat gevangen heb maar.....

De dikke brasem die mijn hart even sneller deed kloppen

De haak wordt opnieuw beaasd nu met 2 stuks 8 mm pellets. Dit geeft eerlijk gezegd mij nooit zo veel hoop, zo’n klein stukje aas in het weidse diepe stromende water, geen vis die dat weet te vinden... zou je denken. Het is inmiddels al rond de middag, nog geen actie. Ik ga langzaam inpakken want ik heb thuis nog een hoop te doen.

Ik loop naar de hengel om het aas te verversen. Op het moment dat mijn hand boven de greep zweeft om de hengel op te pakken begint de centrepin te gieren en de top gaat helemaal krom. Dat kan niet bijn niet missen.... barbeel! De barbeel neemt een paar korte runs en blijft enige tijd diep zijn rondjes trekken.

Met de Speedia wide centrpin krijg ik de vis toch makkelijk onder controle en na een paar minuten is de vis moegestreden,klaar om het net in te gaan. Eenmaal op de kant ligt er een prachtige slanke barbeel van 70 cm in het net. Mijn verjaardag kan niet meer stuk. De nodige foto’s worden snel genomen . De ochtend wordt vergeten, dit ene moment, die ene vis maakt alles goed.

het 'Vang jasje"

Een machtige schubkarper van 90 cm vulde het net geheel

Het is rond 5.30 op zondag ochtend dat ik al wakker ben. Slecht geslapen, wat eerst een flinke muggenbeet leek, blijkt na 2 weken toch een tekenbeet te zijn. Een grote rode kring heeft zich rond het wondje ontwikkeld. Toch nog maar even gaan vissen en van de rust genieten.
Het wordt een schitterende dag. De wind staat in een goede hoek waar veel vuil heen drijft. Dit jaar nog geen karper mogen vangen, om de vis goden wat beter te stemmen trek ik mijn “vang jas” aan. Een oud leger iso jasje wat ik al een jaar of 25 draag. Dit jasje heeft al heel wat grote vissen meegemaakt.
Aangekomen op de stuk wordt er een prachtig concert gegeven door de vele vogels in het bos. Zelfs de koekoek laat zich met regelmaat horen. Ik gooi een paar handen pellets op m’n stek tezamen met wat platgedrukte en verkruimelde boilies. Ik gebruik voor de verandering eens boilys om de brasems wat uit te filteren.
Nu eerst mijn eigen insmeren met anti insecten spray, 1 beet is genoeg voor een hoop ellende!. Een beetje mistroostig kijk ik naar mijn arm die weer wat roder geworden is.

De Allcocks C815 centrepin van een jaar of 60 oud hield zich sterk in de strijd met de karper.

Na een half uur het aas eens opgehaald om te kijken of er geen blaadje takje enz mijn aaspresentatie verknoeid. Alles ligt er netjes bij, blijkbaar een mooi schoon stukje bodem. In mijn ooghoeken zie ik een wolk bellen verschijnen. Alert blijven, even kijken of de lijn goed op de allcocks C815 centrepin ligt. Er gebeurt nog niets, de bellen wolk is wel een halve meter opgeschoven richting haakaas. Schijnbaar wordt de bodem gestofzuigerd door een vis. Hoeft niet perse karper te zijn, brasem XL en zeelt geven ook bellen tijdens het azen, hoewel de zeelt bellen een stuk kleiner en minder zijn.

De grootste karper in lengte tot nu toe gevangen.

Opletten! Een tik tegen het mini pennetje, heel langzaam schuifeld het pennetje nu een paar centimeter over het stoffig, pluizige wateroppervlak. Hand om de hengelgreep, duim op de pin. Het pennetje duikt weg nog even laten lopen en patssss is sla aan. Direkt gaat de hengel in de gevechtsstand. De vis, aan de grote gele schim te zien een flinke karper, weet niet wat hem overkomt. Een korte run gaat naar een lastig tak, gelukkig keert de vis om. Vervolgens blijft de karpers wat rondjes rond de top koersen en komt al langzaam naar de oppervlakte. Ik waag een poging en land de vis in de eerste poging. Wowww het net is helemaal gevuld met een enorme machtige schubkarper. De haak zit netjes voor in de bek. De Salter geeft 24 –pond aan. Dan het meetlint er langs..75...80..85 yesss 90 cm. Een nieuw record voor mij. Na wat foto’s genomen te hebben gaat de vis weer snel terug het water in. De “vangjas” heeft zijn diensten weer eens bewezen.
Maar even niet teveel over de tekenbeet nadenken en volop geniet van deze vroege ochtendsessie. Niet lang hierna nog 1 maal misgeslagen. Helaas... Ik houd het voor gezien

In de loop van de dag ontwikkelde de rode plek rond de tekenbeet in alle hevigheid verder. Inmiddels naar de huisarts geweest en een stevige antibioticakuur voorgeschreven gekregen. Dus beste lezer. Let op met de teken!

De kou is uit de lucht.

Dit weekend is het zoals voorspeld schitterend weer. De kou is nu echt uit de lucht. Temperaturen van rond de 20C. Om een vervolg aan de koude Pasen te geven nog maar eens op zeelt gaan vissen in de hoop een nog groter exemplaar te vangen. In het achterhoofd houdende dat de karper maar zeker ook de brasem mijn aas op zijn dieet heeft staan. Helaas een karper heb ik niet weten te vangen maar wel diverse XL brasems die in mijn aas een lekkere hap zagen.

Als klap op de vuurpijl zag een werkelijk smetteloze in blakende gezondheid verkerende zeelt een lekker onbijt in mijn aangeboden aas. Zo te voelen goed de winter doorgekomen want het werd een stevige dril waarbij achteraf mijn haak zelf iets uitgebogen was kwam er een zeelt van 52 cm. in het net.

Een uit zijn winterslaap ontwaakte pad op jacht naar haar geliefde.

Pasen 2018

Zeelt 51 cm. de eerste van het jaar.

Op eerste en tweede Paasdag gevist. Niet omdat het zulk heerlijk weer was maar om een lente zeelt te vangen. 1ePaasdag verliep koud, een graadje of 7 op z'n hoogst. Voor 2e Paasdag werd niet veel beters voorspeld, koud en regen. Helaas de voorspelling kwam uit, maar ik was goed voorbereid.

Een dikke brasem vergistte zich in een tros wormen

Ik had voor het eerst sinds jaren de visparaplu meegenomen.

Een zeldzame foto van mij onder de paraplu

Op 1e Paasdag 1 aanbeet gehaad, het bleek een 50 plus brasem te zijn die zich in een trosje wormen vergist had. Voor 2e Paasdag nog maar eens wat extra hennep gekookt om de vis een beetje wakker te schudden. Ook deze ochtend maar 1 aanbeet gehad. Maar dat leverde wel een mooie zeelt van 51 cm op.
Al met al een geslaagd Paasweekend.

Jachthaven snoek

Een schitterende snoek van 74 cm
Ondanks de voorspelling van regen, vanmorgen vroeg toch nog even wezen vissen met de dropshot. Direct door naar mijn jachthaven stek gereden. Een jachthaven kan in de winter een verzamelplaats zijn van vis uit de rivier. Op deze stek had ik in de koude periode van de winter al een mooie snoek gevangen.

Dat vraagt naar meer. De afgelopen 2 weken was het ongewoon koud geworden, temperaturen tot -9 overal ijs en vorige zaterdag viel er nog een pak sneeuw bij. Maar nu is het buiten +10, bijna 20 graden verschil in een week tijd, typisch hollands weer.

het dropshot aasje

de box met alle dropshot aasjes.
Inmiddels naar de stek gewandeld en een rubber wormpje op de dropshot haak geprik, na een kwartiertje alle kanten opgeworpen te hebben maar eens een andere rubbere creatie op de haak te prikken. Een knal roze visachtig iets, helaas ook hier was de roofvis niet van gedient. Dan maar een visgelijkend rubber op de haak geprikt. Vlak voor de kant in het heldere water even uitgetest en de actie lijkt sprekend op een gewond visje. Ondertussen regent het gestaag door. Nogmaar een worp tussen de tegenover mij liggende jachten gemaakt. Langzaam indraaien en.. weer vast...nee in de diepte vecht een vis. De hengel kromt zicht en de slipt loopt lekker. In de diepte zie ik een witte lange schim wegduiken. Yesss een mooi snoek heeft zicht in het stukje rubber vergist. (wat gezien de actie en uiterlijk van het visje heel begrijpelijk is)

Eenmaal op de kant is te zien hoe weldoorvoed de snoek van 74 cm is. Na wat foto's genomen te hebben gaat de snoek weer terug het water in, met een krachtige slag duikt hij de diepte in. Stuur je schoonmoeder maar! roep ik de snoek na. (Voor de niet visser, een volwassen vrouwelijk snoek is een stuk groter dan een mannelijke, de schoonmoeder snoek zou dus theoretisch een dikke meter plus zijn.

The modern things

Al enige tijd werd mijn aandacht getrokken door het dropshotvissen en de daarbij behorende vangsten. Ik heb wel het een en ander aan kunstaas visgerei liggen, maar van het dropshotten had ik nog geen materiaal aangeschaft. In de laatste week van 2017 een Savage Gear Finesse dropshothengel aangeschaft samen met wat haakjes en de nodige shadjes, fluorcarbon lijn enz. Net voor de jaarwisseling eens een poging gewaagt om te dropshotten. Lange tijd geen actie. Twijfels sloegen al snel toe, doe ik het wel goed, zit mijn haak wel goed, gebruik ik wel het juiste shadje, is mijn dropshot onderlijn wel goed. Pfff "the modern things"(Bjork) geven weer heel wat stof tot nadenken. Maar eens een fluorshadje op de haak geprikt en weer verder met werpen. Dan opeens uit het niets knalt de hengel krom, een reuze baars, snoekbaars, nee, na een korte dril komt er een snoek van ruim 70 cm in het net. Wat een goed begin van deze nieuwe visserij.

In de maand januari nog wat stekken in de Oude Maas bevist maar zonder resultaat, wel hier veel van geleerd.
Vandaag de laatste zondag van januari 2018, nog maar eens op een van m'n zomerse zeeltstekken gaan vissen in de hoop een dikke baars te vangen. Vele worpen gemaakt met shadjes in allerlei fluo kleuren zonder resultaat. Snel, heel langzaam, nog langzamer indraaien, in het midden, langs de kant... inmiddels van alles geprobeert. Dan nog maar eens een natuurlijk gekleurt shadje op de haak geprikt. En ja hoor, na een paar worpen knalt de hengel krom, geen baars zo te voelen.

Mijn gevoel laat mij niet in de steek, even later komt een mooie snoek onder de kant klaar om het net in de gaan. Het haakje zit net als vorige keer keurig netjes voor in de bek van de snoek, een ding dat mij uitstekend bevalt. Geen operaties om de dreggen uit de bek van de snoek te krijgen. De snoek glijdt terug het water in en zwemt met een krachtige staartslag weg. Ik blijf nog even doorvissen, genietend van een toch veel te vroeg ontluikende natuur. Waar zijn die winters gebleven.....