Sunday, November 21, 2010

Een zware strijd,




Vandaag ondanks de mist en file verwachtingen toch naar Limburg gereden om weer eens in een beek te vissen. Eerst de dames afgezet bij het Outlet centre in Roermond. Vervolgens naar mijn geliefde beekje gegaan. Het was nog koud en mistig en ik zag hier dat er hier en daar nog wat gras wit van de nachtvorst was. Brrrr, wat doe ik hier.... Maar de afspraak was gemaakt, dames shoppen, ik vissen.
Voorzichtig een van mijn favoriete stekken benaderd alles uitgepakt en eens rondgekeken wat het hoge water de afgelopen week aangericht had. Valt mee zo te zien, de beek was wel buiten zijn oevers getreden maar is nu weer goed bevisbaar, hoewel het wel hard stroomt.
Eerst maar de "rolling meat" methode uitproberen. Een stuk smak op de haak prikken, wat lood op de lijn doen, zoveel, dat het aas bij de bodem blijft maar toch in de stroming over de bodem rolt. Met regelmaat het aas even tegenhouden en terugtrekken om het vervolgens weer een stukje in de stroom mee te laten voeren. Hoe ik mijn best ook doe, er volgt geen aanbeet. Stuk smak met 30 gram lood op een veelbelovende stek op de bodem verankerd om vervolgens met de andere hengel te gaan " long trotten"
De centrepin bevat een lijntje van 15/00 en een 45 cm. lange onderlijn van 10/00 met daaraan geknoopt een haakje nr. 16. Lichter tuig dan gebruikelijk, maar met dit koude weer moet het aas zo natuurlijk mogelijk bewegen vind ik. Als aas gebruik ik maden. Helaas waren er alleen nog maar mini maden te koop Ik moet het er maar mee doen. Met wat getob door de koude vingers krijg ik een 4 tal maden op het haakje geprikt. Het aas wordt met een Avon type dobber nauwkeurig langs interessante stekken gedirigeerd. Telkens zorgend dat de dobber met regelmaat schuin in het water wordt getrokken in de stroming, zodat het aas wat omhoog komt, dan de dobber weer even laten gaan, zodat er een verleidelijk bewegend aas aan de vissen geserveerd wordt.....hoop ik.




Regelmatig duikt de dobber even weg op bodem vuil e.d maar nog geen aanbeet. Na een aantal driften komt een vers trosje maden bij wat bossages een 25 meter verderop, net voordat ik de dobber uit het zicht verlies. Een hotspot voor kopvoorns. Wederom schiet de dobber weg, net voor de overhangende takken, ik sla, vast... nee..... een sterke vis vecht in de stroming een meter of 25 verderop. Wat een sterke vis, dat wordt voorzichtig drillen. Iets waar de vis heel anders over denkt. Hij duikt eerst naar links de takken in.... bijna, ik kan hem net stoppen. Dan gaat hij naar rechts de ondiepte in, de strijd is gestreden denk ik, maar nee! De oever blijken hier flink uitgehold te zijn en de vis verdwijnt geheel onder een holte in de oever. Wat nu, voorzichtigheid is geboden, 10/00 is niet veel. Er begint een touwtrekspel tussen de vis en mij. Ik voorzie een sombere afloop. Hou de spanning op de lijn en wacht af, plotseling geeft de vis op en duikt weer de stroming in richting een bos overhangende takken. Na wat hoogstaande driltechnieken en een hoop geluk, komt de vis ook nu weer vrij. Eindelijk, geen obstakels meer en na wat uitvluchten voor de kant is de vis eindelijk moe gestreden na een zware strijd en klaar om het net in te glijden. Pfffff, mijn zwaarste dril tot nu toe hier. Een toevallige passant maakt wat foto's. Nog even de vis meten, 45 cm geeft het lint aan. Niet de grootste van het jaar, wel de sterkste ! Ik vis nog een tijd door op wat andere stekken, om wat kleine tikken op mijn hengeltop na wordt er niets meer gevangen.
Tijd om de dames op te pikken en naar huis te gaan met de nodige files voor de boeg. Maar dat mag de pret niet drukken, ik heb weer een mooie vis gevangen !

Thursday, September 23, 2010

Laatste vakantiedagen



Zeelt van 53 cm

De afgelopen 2 weken lekker vakantie gehad. De eerste week naar Parijs geweest om daar een mooie en leerzame vakantie te houden met bezoeken aan diverse musea. Uiteraard regelmatig mijn blik over de Seine laten gaan en helaas geen levende, maar wel een grote dode meerval zien drijven. Verder nog wat roofblei rond de Pond du Nuf zien jagen.
Thuisgekomen begon ik uiteraard weer plannen te maken om in Nederland te gaan vissen. Eerst zou het nog een tripje Limburg worden, maar door een verkoudheid en mist werd het toch het meertje bij Portugaal. Een hengel met de pen en centrepin vissen, de andere, " ouderwets" met een alufolie wakertje, als bijlegger.
Vroeger ook niet veel op deze manier gevangen, met de hengel op de steunen. Maar door oud en nieuw met elkaar te mixen zou het nog wel eens wat kunnen worden.
Oud: steunen, Abu C4 molen, alufolie wakertje. Nieuw, de laatse 30 cm: Inline lood (lead) line aliner, halibotpellets, Foxhaak(hook), baitband en niet te vergeten de PVA kous. (ik hoop dat ik alles juist benaamd heb.
Eerst wat gevoerd en de penhengel uitgelegd. Vervolgens een PVA kous volgepropt met kleine en een paar grote halibot pellets. Deze worst aan de haak geprikt welke ook voorzien is van een pellet doormiddel van een klein elastiekje. Het geheel met moeite door het gewicht en mijn lichte hengels op zijn plaats geworpen en afwachten maar. Ondertussen met de penhengel vissen, maar hier liet de vis zich niet zien ondanks het rustige nazomer weer met mist. Na een uur nog weinig leven gezien op zowel de pen als de steunen hengel. Beetje bijvoeren en afwachten maar. Naar een paar minuten hoor ik plots een ruisend geluid naast mij, ik kijk om en zie de foliewaker strak tegen de hengel staan en aan het einde een hevig kromme hengel top. Karper! Een hevig verzettende vis baant zich een weg naar de in het water gevallen boom. Gelukkig heeft de hengel aardig wat reserve. Binnen een paar minuten ligt er een mooie schubkarper van 77 cm en 18 pond op de kant. Een prachtige vangst met een combinatie van oude en nieuwe materialen. Om het een beetje ouderwets te houden er een zwart/wit foto van gemaakt.



Mooie schubkarper 18 pond 78 cm


Volgende dag, laatste vrije dag van de vakantie.Prachtig nazomerweer. Zelfde ritueel als gisteren herhaald, voeren, penghengel inleggen, " worst" maken, steunen hengel inleggen, afwachten maar. Helaas evenals gisteren, weinig activiteit onder de vissen. Op wat fanatieke voorntjes na laat het grote "wild" zich niet zien. Pellets, maden, wormen, softhookers plus combie's, niets verleid de vissen tot bijten. Na een uur of 2 zonder fatsoenlijke aanbeet eens in de rugzak gaan zoeken en daar nog een zakje met mini Frolic gevonden. Een uitstekend zeelt aas. Eerst wat verbrokkelde brokjes op de stek gestrooid en hierop gaan vissen. Als snel volgt er een aanbeet... mis ! Nog maar even doorgaan en al snel volgt er weer een aanbijt net nadat ik een wolk fijne belletjes heb zien opstijgen. Zeelt ??

De vis gaat flink te keer en maakt uitvallen naar links en rechts, trekt wat meters lijn van de centrepin. Een heerlijk knokker. Na een paar minuten komt de vis, jawel een zeelt, onder de kant en kan deze het net in.
Snel alles klaarzetten en wat mooie plaatsjes schieten. Nog even opmeten, 53 cm. een behoorlijke zeelt. De laatste zeelt van dit jaar ?? We zul zien, nog 3 maanden te gaan en nog een paar vrije dagen over. Deze laatste vakantiedagen zijn in ieder geval succesvol afgesloten.
Au revoir.... (zoals de Fransen zeggen)

Saturday, August 21, 2010

Een droomt komt uit.



een Schitterende barbeel van 67 cm 8 pond

Vandaag weer eens een vrije dag op kunnen nemen en deze meteen toegekend aan een dag of mogelijk 2 dagen vissen in de Limburgse beken. Dit afhankelijk van het weer en de vangsten. s'Nachts onrustig geslapen, dus om half vijf al klaarwakker. In plaats van om een uur of 7 af te reizen naar Limburg wordt het nu 5 uur, net of ik het erg vind. Alles is al tot in de puntjes voorbereid, nog wat laatste spullen in de auto leggen en rijden maar. Om 6.30 uur op de parkeerplaats aangekomen snel de hengels, rugzak, net camera uitladen....pfff weer te veel meegenomen, ik leer het ook nooit. Op pad naar stek 1. Om mooi recht stuk om te trotten en wat overhangende bomen voor een grote kopvoorn, barbeel, meerval.. wie zal het zeggen. Neergestreken op de stek worden de eerste maden gevoerd. Om de halve minuut een 20 tal maden in het water gooien om vis op de stek te krijgen. Na een kwartiertje komt de eerste kopvoorn op de kant, +/_ 20 cm. Op de andere hengel beaasd met kaas, weinig reactie op te hengeltop te zien. Na een uur houd ik het hier voor gezien en ga een stukje verder onder de bomen zitten. Een onmogelijke stek waar wel barbeel huist, maar vandaag schijnbaar niet. Op naar de volgende stek. Het lijkt wel een militaire strafmars met die hoeveelheid materiaal die ik weer mee zeul .
Volgende stek, op mijn knieƫn onder een omgevallen boom door sta ik voor een oude boom welke half in het water staat. Hier nog maar eens proberen. Trotten wordt niets, een stuk kaas naar de overkant proberen vlak tegen de overhangende takken aan. Nee he.... Tegen de takken...niet in de takken. Met de bekende droge panggg breekt mijn lijn. Nu geen zin om moeilijke rigs en loodclips aan te knopen. Warteloodje op de lijn, stuitje en een vlijmscherpe Fox haak welke verstopt wordt in een stukje kaas.
Schuin tegen de stroom ingegooid komt het loodje precies op de juiste plek op de bodem, de lijn komt mooi strak, de hengel top in een lichte curve. Afwachten maar.
Voorzichtig een paar stappen naar achter gelopen om mijn spullen op te ruimen.



Terwijl ik aan het opruimen ben, de hengeltop in de gaten houden, je weet maar nooit. En inderdaad, vanuit mijn ooghoeken zie ik plots een maar rukken aan de hengeltop. Ik schiet naar de hengel en twijfel even wat doen, de top blijft in een kromming staat. Duidelijk dat aan de andere kant iets veel interesse heeft in mijn blokje kaas. Aanslaan ! Direkt maakt de eigenbouw Flexfloat een diepe buiging. Dat is geen kopvoorn of een andere kleine vis. Meerval denk ik, zulke grote barbelen zullen hier ook niet zitten. De hengel heeft het zwaar, gelukkig wordt het een strijd onder de hengel top. Paar meter naar links, paar meter naar rechts, maar langzaam komt de vis naar boven welke zicht nog steeds niet heeft laten zien. Dan eindelijk komt er een bruine rug naar boven... een bruine rug, dat is geen meerval maar een grote barbeel! Snel het net pakken..oeps.. dat ligt 5 meter achter mij in het riet. Met moeite het net gepakt. Verder met de dril, een heel voorzichtige dril. Zat er geen knoopje in de lijn, heb ik mijn haak goed aangeknoopt , van alles schiet door mijn hooft.
Maar dan eindelijk geeft de barbeel de strijd op en glijd het net in. Ik sta in mijn eentje te juichen daar tussen de brandnetels en bramen in, 2 passerende ijsvogel vliegen van schrik om.
Ik kijk nog eens in het net, wat een beest. Snel alles klaarmaken voor wat foto's. Vis onthaken en nu meten. De centimeter gaat langs de vis, 67 cm. Ik weeg de vis +/- 8 pond.
Een schitterende vis, ik kan mijn geluk niet op. Een droom komt letterlijk uit. Voordat we gaan slapen vragen mijn vrouw en ik vaak aan elkaar... Waar ga je over dromen? Mijn antwoord luid meestal: “ Een grote barbeel vangen !”


De vis gaat weer terug in het water, eerst een paar minuten in het net laten bij komen, dan met een paar staart slagen verdwijnt de vis in het heldere water. Ik geniet nog even na. Er komt nog een visser aan de overkant bij bij zitten. Klein, gedrongen, blauw wit oranje pak aan.... een ijsvogeltje gaat ook zijn visje vangen.



Mooier kan het toch niet.
Ik ga inpakken en terug naar huis. Niet te veel snoepjes uit de pot der barbelen halen, zuinig zijn !

Sunday, August 8, 2010

Twijfel




Gisteren zat ik te twijfelen hoe ik deze ochtend zou gaan vissen. Met de centrepin langs de Oude Maas, trottend achter de winde aan of met de lichte penhengel op brasem, zeelt en mogelijk een karper. Ik ging alvast een partij onderlijntjes knopen zodat ik makkelijk de haak kan verwisselen en niet een klein haakje wiebelt op de stenen aan hoeft te knopen. Gewoon lus on lus, klaar. De laatste weken in het meertje wel veel brasem gevangen maar daar bleef het ook bij, wel wat imposante kolken van geschrokken karper bij mijn pen gezien maar haken, ho maar.
De Oude Maas werd het dus.... als het weer niet te slecht werd. Gisteren avond al veel regen gevallen, vanmorgen toen ik de tuin instapte om mijn spullen te pakken zag ik dat het nog maar even droog was. Regen betekend gladde stenen langs de rivier, betekend kans op vallen, iets wat ik nu net niet kan gebruiken na mijn valpartij thuis van de trap van een paar weken terug. Toch maar naar het meertje dan, als ik maar even lekker buiten ben. Aangekomen op de stek routinematig een paar handjes pellets en maden een meter of 10 uit de kant gestrooid. Het zag er nog niet veelbelovend uit. Hier en daar wat belletjes, daar bleef het bij. Eerst een nieuwe montage uit proberen. Een baitband met behulp van een fleurnaald op de haak geknoopt en hier een gesoakte pellet aangemaakt, vergezeld van een verse worm. Een uur ging zo voorbij...niets. Weer wat bellen op de stek en eindelijk schuift de pen weg, een brasem van een centimeter of 40 komt langs de kant. Even de weerhaakloze haak met het onthaaktangetje loshalen en de brasem zwemt weer weg. Na een half uur weer wat bellen op de stek, duidelijke vis die de stek aan het afstruinen is naar een ochtend ontbijt. De brasem houdt zicht opvallend stil deze ochtend, buitenkansje voor wat andere beschubte vrienden denk ik nog. Langzaam loopt de pen opeens weg, brasem denk ik. Ik sla aan en..oei... geen brasem ! Een lange run volgt richting het smalle gedeelte met veel takken, karper !! Had ik maar een zwaardere hengel meegenomen. Vis nu met de hengel gebouwd op de blank van de BB Flexfloat 4-6 lbs. Nog maar even wat zwaarder in de hengel hangen, Gamma 17/00 kan wel wat hebben. Wat nu weer, de karper is onder water om een tak heen gezwommen, hopeloos vooruitzicht. De karper zwemt gestaag door maar is inmiddels wat gekeerd het meertje op, hierdoor komt de lijn ook weer los van de tak. Mijn kansen nemen toe. Goed de spanning op de lijn houden, je weet maar nooit met een weerhaakloze haak. Na nog wat angstige minuten komt de karper eindelijk onder de kant. Nog wat vluchtpogingen volgen, maar eindelijk kan het net onder de vis. Een luide Joehooooo... breekt de ochtendstilte. Een behoorlijk vis ligt in het net mag ik wel zeggen. Ik had hem op een centimeter of 60 geschat tijdens de dril, maar daar mag wel 20 centimeter bij. Eerst de camera en onthaakmat klaargemaakt. De vis kan de kant op. Pittig gewicht ! Een massieve schubkarper komt de kant op, na meting zijn de maten 81 cm. en 22 pond. Geweldig wat een vis ! De karper glijd weer terug het water in. Een mooie zeelt volgt hierna nog. Allen op de gesoakte pellet met worm aan een baitband. Drie aanbeten, drie vissen een 100% score, ik heb mindere dagen gehad.....
Twijfelen kan dus ook positief uitpakken ondervind ik deze keer.

groet...John R

Sunday, July 11, 2010



Zeelt, een liefhebber van een lekkere bos wormen

Gisteren een verse bak wormen gekocht. Toch een van mijn meest gebruikte aassoorten dit seizoen. En waarom dan wel, de worm is makkelijk in de omgang, kan makkelijk een week of wat in zijn bak blijven zonder te verpoppen e.d., gaat niet gisten of stinken, bijt niet, wordt niet oud, hard of uitgedroogd, niets geen gemix of gemeng of toevoegingen van luchtjes die niet te harden zijn. En als belangrijkste de worm staat op het menu van vele vissen. Nadeel is dan ook dat de worm niet erg selectief is, klein of groot, vrijwel alle vissen lusten wel een stuk worm.

Zoals ook vanmorgen vroeg, een mug maakte mij om een uur 5 wakker. Snel het lot van de mug beslecht, aangekleed en naar het meertje bij Portugaal gereden. Naar de stek gelopen en een paar handjes pellets op de stek gestrooid. Hengels optuigen en het feest kan beginnen. Een stuk of 3 wormen worden op de haakt geprikt, ze kronkelen verleidelijk, tijd voor een frisse duik. Het water onder mijn stek komt tot leven, over bellen wolkjes. De eerste tikjes op mijn pen komen, gevolgd door een mooie wegloper. Een..... kolbleitje. De kop is er af, alvast niet geblankt zoals dat in karpervaktermen heet. Handje pellets erbij, bosje wormen op de haak en het feest kan verder gaan, een flinke blankvoorn, baars en wat kleine blankvoorns volgen. Dan wordt het even stil maar niet voor lang, een wolk fijne belletjes verraad de komst van een bekende, zeelt!


De menukaart van vandaag
Het duurt dan ook niet lang voor dat de pen statig wegloopt gevolgd door een kromme hengel. De zeelt geeft wat tegenstand, maar wordt onder de kant in het net pas wakker lijkt het. Wat plaatjes maken en de zeelt kan weer zwemmen. Eerst weer een handje pallets in het water gooien om de vis op de stek te houden, nieuw bosje wormen op de haak en eens kijken wie er vandaag nog meer worm op zijn menu heeft staan. Na wat zenuwachtig tikken, voorntje waarschijnlijk, sla ik aan op de wegloper die volgt. Geen voorntje maar een een ruisvoorn van bijna 30 cm ! Als ik de ruisvoorn terugzet schiet er een grote golf van mijn stek weg, karper...... Handje pellets op de stek en er volgen nog 2 liefhebbers van de worm, brasems, lappen van 48 en 54 cm.



Deze brasem kon de worm niet weerstaan.
Het is inmiddels weer behoorlijk warm geworden, ik sluit de bak met wormen, ruim mijn spullen op en ga met een tevreden gevoel naar huis.
De nederige worm, een geweldig aas voor vrijwel alle vissoorten !

Sunday, June 27, 2010

Een welkome verrassing



Deze kopvoorn kon een stukje kaas niet verstaan.

De afgelopen 3 dagen weer eens samen met mijn vrouw naar Limburg gegaan om daar een korte vakantie te houden. De hengels gingen uiteraard mee, in de hoop een barbeel te vangen, maar in de Limburgse beken is iedere vis welkom!
Helaas stond het water erg laag, het was dus echt zoeken om een geschikte plaats te vinden om mijn blokje kaas, smaak, wormen of maden te water te laten. Maar al doende leert men en na wat observaties en eerdere vangsten werden er wat belovende stekken bevist. En niet zonder succes. Het eerste visbare uurtje waar gelukkig mijn vrouw bij was ving ik op een " hotspot" een mooie kopvoorn. Onder een wat overhangende takken en een stuk boomstam lag de kopvoorn geduldig te wachten op een hartige hap. Binnen een paar seconden nadat ik het trosje maden sturend in de stroming op de juiste plek kreeg, hapte de vis toe. Een kopvoorn van 41 cm. Wat mooie foto's gemaakt en de vis kreeg zijn vrijheid weer. Voor de rest van deze avond was het op wat voorns en een alver na niet veel.



Een beekforel van eigen bodem

De volgende ochtend om 5 uur opgestaan kijken of de vis wil bijten. Helaas stond het water nog wat lager. Het blokje kaas werd voorzichtig op een mooie stek te water gelaten in de hoop op kopvoorn of barbeel. Al snel volgden wat harde tikken op de hengeltop. Aangeslagen en een kopvoorn diende zich aan, 35 cm deze maal.
Vervolgens eens wat actiever aan het trotten gegaan. Iets overdiepte instellen. De lijn strakhouden en langzaam met de stroming mee laten voeren, op zo'n wijze dat eerst het aas komt en dan de het lood en de dobber. Na een paar keer misgeslagen te hebben op een meter 20 afstand onder wat overhangende takken van een els weer een aanbeet. Ik sla aan, vis. Eindelijk, niet groot zo te voelen, maakt niet uit, ik gok op een kopvoorn. De vis naar het net gedirigeerd en .... wat is dat nu, een heuse forel. Als ik me niet vergis een beekforel. Voorzichtig wat foto's gemaakt en de vis in het water wat op krachten laten komen. Nieuw bosje wormen op de haak en kijken wat er zich nog meer schuilhoudt onder de takken. Er volgen op deze stek en een andere stek nog 2 beekforellen.



Een "hotspot" voor de kopvoorn

In de rest van de visbare tijd ving ik nog een kleine kopvoorns, serpelingen, blankvoorn en alvers. De barbeel hield zich lekker ergens schuil....maar dat mocht de pret niet drukken na de welkome verrrassing in de vorm van beekforellen.

groet... John R

nog een filmpje van de vangst van de kopvoorn op You Tube gezet.

http://www.youtube.com/watch?v=cjCYwZwclao

Saturday, May 29, 2010

A master chub angler



A master chub angler, zo wordt Chris Yates genoemd in de serie a Passion for Angling. Helaas deze titel draag ik niet, maar voor een leerling heb ik het vandaag niet slecht gedaan al zeg ik het zelf. Deze ochtend de wekker om 3.30 uur gezet, hoefde niet, ik was al wakker. Auto ingeladen en rijden maar naar het schone Limburg. Om half zes in de ochtend gearriveerd en.... wat een rust. Alleen natuur geluiden geen auto's en industrie zoals in Hoogvliet. Rugzak op....oeffff wat een gewicht. Op pad naar een visstek langs de slingerende beek. Na 10 minuten doorstappen aangekomen op de stek. Alles uitgepakt en eerst maar beginnen met een blokje kaas en een wartelloodje op de bodem. Zachtjes het aas te water laten en de lijn op spanning brengen. Wat nu, direkt al wat tikken op de top.... dat kan toch niet. Toch maar aanslaan... niets. Na 10 minuten wederom tikken op de top..niets. Haak opnieuw met een blokje kaas beaasd en binnen no-time gaat de top in een bijna 90 graden hoek. Aanslaan en ja hoor... vis. Na een korte felle dril komt de vis onder de kant. Wat zal het zijn, barbeel of kopvoorn. Het blijkt een prachtige kopvoorn te zijn. Na wat foto's genomen te hebben toch maar even meten.


Een hele beste, 50 cm. De vis gaat weer terug in zijn element en na even op adem gekomen te zijn zwemt de kopvoorn rap weg. Zo, mijn dag kan niet meer stuk. Nog een poosje met een stukje kaas doorgevist, maar de stek is waarschijnlijk flink verstoord. Geen teken van leven meer.




Ik ga verder trotten. De hengel gebouwt op een Flexfloat 4-6 lbs blank doet het prima. Hier en daar op wat belovende stekken zoals inhammetjes, overhangend takken, uitgesleten bochten wat maden laten zwemmen. De dobber gaat in het ritje van de stroming mee en draait zijn rondjes in een kolk. Plotseling schiet de dobber weg. Korte dril, weer een kopvoorn, en stuk kleiner dan de eerste, maar... vis is vis!
Zo volgen er in de loop van de ochtend nog 2 kopvoorns, een serpeling en wat blankvoorns. s' Middags na wat gegeten en gedronken te hebben nog wat stekken bezocht, maar verdere vangsten blijven uit.

Al met al een prima dag gehad. Geen eenvoudige visserij, vooral het trotten kost aardig wat materiaal en frustratie. Heel veel vastlopers op de bodem of na een aanbeet vast in de takken. Maar, je moet er wat voor over hebben. Volgende keer eens een avondsessie inplannen...

Sunday, April 18, 2010

De zeelt is " los"

Een prachtige lente zeelt De hele week gonst het al van de geruchten dat de zeelt wel een " los" zou kunnen zijn dit weekend. Ondank weinig vrije tijd dit weekend, zaterdag middag met het prachtige weer samen met mijn vrouw naar mijn zeeltwatertje gegaan. Naar een andere mooie stek gelopen in het zonnetje gelopen tussen de heftig fluitende vogels door. Daar aangekomen kijkt mijn vrouw vol bewondering naar mij. Ik ga niet snel uitpakken en vissen, nee de katapult wordt tevoorschijn getoverd en diverse cups gekookte hennep en maden worden op zo'n 4 m2 geschoten. Een 10-tal meter verder gaan er nog wat handen hennep te water. Zo, nu rustig uitpakken en gaan vissen. Voordat ik goed en wel geinstalleerd ben verschijnen de eerste bellenplakkaten al op het water. Mooie kleine belletjes.... Een 10 tal maden op de haak geprikt en snel het aas richting voerstek gegooid. Ik heb nog maar nauwelijk m'n rommel om mij heen een beetje geordend of de pen zakt al langzaam weg. Beheerst sla ik aan. Zeelt... kan niet missen. Een bokser aan de andere kant van de lijn geeft tegengas. Mijn vrouw pakt het net en na een korte dril komt de eerste zeelt op de kant. Even poseren voor wat mooie plaatjes en de zeelt krijgt zijn vrijheid weer terug. De stemming zit er weer goed in. Eerst weer wat voer op de stek schieten. Met mijn andere hengel even op de hennep stek gaan kijken. Schijnbaar wordt de afwas onder water gedaan want grote bellen wolken komen van deze stek af. Mijn aas gaat te water en het kan niet uitblijven of hier wordt vis gehaakt. Na een paar minuten zakt de pauwpen weg , een fractie wachten wat er gaat gebeuren.... lange run, bonken of niet veel. Niet veel deze keer, het blijkt een grote brasem te zijn. Prachtige vloermat, ze zitten er dus nog. Terug op de eerste stek gekomen gaat hier het aas weer te water. En weer wat voer. En weer nieuws aas. Om een lang verhaal kort te maken. De zeelten waren inderdaad " los" dit weekend. Ik vang in nog geen drie uur tijd 4 zeelten. De grootse is 54 cm, de rest rond de 50 cm. Verder nog 3 " vloermatten" en een mooie ruisvoorn. Het kan niet op ! Mijn vrouw, schiet wat mooie plaatjes zoals ik ze zelf nooit kan maken. Zondag ochtend kan ik het niet laten en ga, ondanks dat ik het verslapen heb, toch nog even proberen. Resultaat, 1 zeelt van 48 cm. Om half negen pak ik al weer in. Ik heb voor dit prachtige weekend weer genoeg gesnoept van de " zeelt koek"

Saturday, March 27, 2010

De zeelt is er al vroeg bij..


Vandaag op m'n vrije dag eens een vis sessie ingepland. Eerst maar eens wat betere voorbereidingen getroffen dan wat vorige sessies. Meer materiaal meegenomen, goed voer, voldoende maden enz. Aangekomen bij het meertje in Portugaal eerst even genoten van de natuur, van alles heeft de winter weer overleefd. Ik hoor direkt een tjiftjaf, er kruipt een dikke hommel de grond in, een pad zwemt langs en... jawel de ijsvogel heeft ook de winter overleefd.

Genoeg gedagdroomd...vissen ! Eerst met de katapult enkele cups met maden, hennep en pellets een meter of 15 uit de kant schieten. Een meter of 10 naar rechts wat Frolic brokken te water gelaten even als 2 stekken links en rechts van mij. Al snel komen de eerste voorntjes op de kant met de brasemhengel gevolgd door wat grotere voorns tot een ruisvoorn van een centimeter of 20 toe. Dat gaat de goede kant op. Inmiddels zijn de maden op de haak "schuifmaden" geworden. Een leeg velletje schuift verder op de haak en een nieuwe made gaat op de haak. Een aantal lege velletjes en 2 maden zetten de vissen er telkens weer toe om in de haak te bijten.
Op de karper hengel nog weinig actie. De hengel gebouwd op een Flexfloat blank en een ABU C4 molen, vormen mijn nieuwe "wapen" dit jaar. Na een uur eens op de stek recht van mij proberen of daar wat leven is. Niets dus....na een kwartier de andere kant eens proberen. Hier gaat weer de Frolic brok op een hair met een Korum bait screw te water. Het gaatje in de Frolic vul ik op met brood dat ik er vast in druk, tezamen met de baitscrew, hiermee blijf de brok perfect zitten.

Na links van mij de brok ingegooid te hebben op de andere voerstek blijf ik nog even kijken of er wat actie is. Niets.... Ik besluit de lijn wat uit te lopen om vanaf de maden stek het een en ander rond mijn pen in de gaten te houden vanuit mijn ooghoeken..... dacht ik. Maar het hoeft al niet meer, want voordat ik kan ga zitten zie ik mijn pauwpen langzaam wegglijden. Aanslaan !! Direkt voel ik een bonkende vis aan de andere kant, geen karper of brasem maar een zeelt dan kan niet missen. Na een paar minuten drillen komt de zeelt onder de kant en gaat het net in. Een brede grijns verschijnt op mijn gezicht.
Een beter begin kan ik zo vroeg in het voorjaar niet wensen. Na meting blijkt de zeelt 53 cm. te meten. Na wat foto's genomen te hebben gaat de zeelt weer voorzichtig te water.
Er volgen nog wat voorntjes en een dikke brasem. Dan wordt het weer tijd om in te pakken. Op naar de Visma

Thursday, January 14, 2010

Terugblik 2009

Mooie stek op een lente ochtend

Het jaar 2009 was een geweldig goed jaar in allerlei opzichten en zeker ten aanzien van de visvangsten een topper !

Zeelt, winde, spiegelkarper, harder alle memorabele vangsten welke in het geheugen gegrift staan.
Kopvoorn, grondel, roofblei, serpeling en de barbeel zijn vissen die ik nog nooit eerder gevangen had maar dit jaar aan de rij vissoorten kan toevoegen welke ik van mijn leven gevangen heb.



Verder het afgelopen jaar weer eens met de vlokhengel achter de ruisvoorn gegaan, geen "baksteen" aan de haak gekregen maar de lol was er niet minder om.

Met een worm en een dobber achter de baars was eveneens een uitstapje wat resulteerde in een paar leuke baarsjes op de kant.
Vele mooie foto's gemaakt tijdens van mooie vissen, waaronder deze zeelt van 58 cm, een prachtige vis die op het laatste moment mijn voerplek nog kwam bezoeken voordat ik naar huis ging.




De late herft bracht ook weer een aangename verrassing in de vorm van 2 snoeken

De dag na kerst was winters,
"Deur sneew en kolde veute" is een mooi nummer van Normaal waar de winterse kou bezongen wordt.


Koud was het die middag na kerst. Nabij de ijsrand gevist. Na een tijd gevist te hebben zonder aanbeet van haak gewisseld. Licht haakje nummer 12 gemonteerd. Na het prikken van 2 maden op de haak duikt de pen na een 10 tal minuten mooie weg. Mis/los wat is het, ik haal op, wil een paar nieuwe maden aan de haak prikken. Hmmm..... uitgebogen haak..... vast iets groots geweest...


Ik klaag niet..... het jaar 2009 kan niet meer stuk op naar 2010!