Friday, July 6, 2012

Noodweer perikelen

Barbeel 76 cm, 4,2 kg

Het is 2 uur s'nachts al ik wakker schrik. Was dat de wekker, nee dat kan nog niet, die is om 2.30 uur gezet. Wat was het dan? Wat hoor ik ruisen... een flits en een onweersklap volgen. Het zal toch niet waar zijn, net als ik een dag vrij genomen heb om te gaan vissen na een lange voorbereiding, wordt het noodweer boven Hoogvliet. Snel even naar de buienradar kijken. Gelukkig! Alleen in het zuidwesten regen en onweer, Limburg blijft vooralsnog gespaard. Aankleden, auto inladen, met regenjack aan, het plenst echt! Rond een uur of 3 onderweg naar Limburg om aldaar in 1 van de beken op barbeel te gaan vissen. De reis verloopt zeer spoedig en rond 5 uur nader ik de visstek met de auto. De radio wat zachter om even goed naar de navigatie te luisteren, op de achtergrond hoor ik een bekend deuntje. Het zal toch niet waar zijn, dat kan niet anders dan Normaal zijn met het nummer Oerend Hard. Mijn dag kan al niet meer stuk, ik parkeer de auto en luister het nummer af.
Op de visstek aangekomen begint direkt het ritueel van het voeren. Met een baitdropper worden 10 baitdroppers vol met gekookte hennep en 2 met casters op de stek te water gelaten. Deze keer eens gevlochten lijn op de Rapidex centrepin gezet naar aanleiding van een artikel van een engelse barbeel visser, Steve Pope. Ochtendrood verschijnt aan de hemel en het eerste blokje pittig belegen kaas wordt voorzichtig op de stek te water geladen. Het loodje van 30 gram rustig zijn weg laten zoeken om vervolgens tot rust te komen. Net als ik. Wat is het toch heerlijk rustig hier aan de waterkant. Voor even dan. De vele muskieten hebben een makkelijke prooi in mij ontdekt. Snel gezicht en handen met een goedje ingesmeerd om de insecten om afstand te houden. Daar trappen ze dus maar gedeeltelijk in, mijn oren vallen nu ten prooi aan de bloedzuigers. Nu ben ik het zat, niemand die mij hier ziet, ik zet mijn muskieten net op. Geen gezicht maar eindelijk rust. Ondertussen de eerste tekenen van leven op mijn hengeltop. Korte felle tikken. Ik kan er weinig mee. Aanslaan levert niet op, niets doen valt ook niet mee.Na een uurtje draait er opeens een brasem aan de oppervlakte op mijn stek. Pfff goed of slecht teken, ik durf het niet te zeggen. Rond een uur of 7 een flinke ruk aan de top, ik sla aan en.... ja hoor, brasem. De vis onthaakt en netjes teruggezet. Met de baitdropper nog een tapijt hennep op de bodem van de beek gelegd. Ondertussen geniet ik van de serenade welke de vogels ten gehore brengen.
Zwartkop, rietzanger, winterkoning, tjiftjaf ieder heeft zijn eigen lied totdat er opeens een sperwer langskomt. Inmiddels is het half negen geworden en de moed begint helaas toch wat te zakken. Het weer is prachtig, de beek ligt er mooi bij, wat meer stroming en hoger water had beter geweest maar goed, ik moet het beste er van maken. Met grote regelmaat nog allerlei kleine tikje op de toppen te zien. Nu met 2 hengels aan het vissen, de een nog met kaas beaast, de ander met een bos wormen. Een universeel aas waar altijd wel een liefhebber voor is. Nu is het helemaal stil geen beweging in de hengeltoppen en de vogels houden het ook even voor gezien. De reden zie ik al snel, een machtige buizerd vliegt over.


Dan rond een uur of negen, uit het niets begint de centrepin te gieren en sta ik met een erg kromme hengel. Een verschrikkelijk sterke vis bied zich aan als tegenstander aan de andere kan van de lijn. De vis is niet te houden, maar dat moet wel! De barbeel, kan niet missen, zit al bijna onder de bomen. Ik ga uit alle macht aan de hengel hangel, "Bugen of barsten" om een Normaal kreet erbij te nemen. Ik win, de barbeel komt tegen de stroming in mijn kant op, maar besluit toch, om met een nog hardere run naar de overkant van het water met de daar gelegen bomen te gaan. Letterlijk met pijn en moeite weet ik de vis te keren, de centrepin was als een dolle tegen mijn hand geslagen. Langzaam maar zeker zie ik het zitten dat ik deze strijd ga winnen. De runs worden korter en minder krachtig. Maar wat een beest, wat een ontzagwekkende kracht heeft deze vis. Gelukkig, het net glijdt onder de vis en deze zit in het net. Een passende kreet voor deze ochtend wordt gemaakt Hoken!! Voorzichtig de vis meten en wegen. En nog een nieuw record erbij dit jaar, de barbeel meet 76 cm. niet zwaar, 4.2 kg. Een prachtige topatleet, klaar voor de Olympsche spelen. De gebruikelijke foto,s maken en de vis kan weer terug het water in. Nog tot een uur of elf doorgevist, maar er komt niets meer de kant op, wel,vermoedelijk een kopvoorn, verspeeld.

De spullen inpakken en weer Noar huus toe goan voordat het voorspelde noodweer weer losbarst.