De moeite waard…

Het is begin september. De afgelopen weken blies de wind uit noordelijke en oostelijke richtingen, zoals ook deze ochtend. Op diverse zomer stekjes toch maar een paar handjes gekookte hennep uitgestrooid. Vooralsnog geen karper te zien. De wind wind waait van mijn stekken af... het vissers spreekwoord " wind op de kant vis op het land" gaat het niet worden. Door de inzettende herfst begint de begroeing in de vorm van brandnetels, distels e.d zich wat terug te trekken. Een niet te bereiken stek van deze zomer is nu eindelijk te begaanbaar. Ik waag een poging op een prachtig stekje tegen een bedje waterlelies. Ik gooi een paar handen hennep op het stekje, beaas de haak met wormen en afwachten maar. Met het opkomen van de zon trekt de noordoostelijke wind ook aan. Ik kijk wat in het rond naar de druk doende vogeltjes. Verzorg ondertussen de brandnetel steken en insectenbeten. Dan in m'n ooghoeken zie ik een grote gele schim op m'n stekje. Ik vis een halve meter uit de kant het is er net 40 cm diep. De karper op de stek is groot.... een staartlob komt uit het water, ik grijp m'n hengel, dan..... een kolk een golf. De vis heeft waarschijnlijk de lijn gevoeld...weg.

Ik zal inmiddels al te denken om op zeebaars te gaan vissen aan de Nieuwe Waterweg, bijna hoog water, shadje, plugje... Bammm het gaat in een flits, pennetje weg, lijn strak, gierende ABU C4 slip. Zonder een rimpel te geven is een grote karper recht voor m'n voeten weer aan het azen gegaan en heeft de met wormen beaasde haak opgeslurpt. De karper neemt behoorlijk wat lijn, maar gaat gelukkig niet de waterlelies in. Een paar keer gaat de karper er woest vandoor, de krachten nemen af en de vis glijdt langzaam maar zeker naar het het. Bijna in het net.... daar gaat de karper er weer vandoor, een hulk van een schubkarper vecht aan de andere kant van de lijn. Maar ook deze hulk wordt moe en glijdt toch het net in. Een grote massieve brede rug hangt in het net.

Wat een beest. Eerst even de vis bewonderen. Meten en wegen , 87 cm bij 28 pond. De grootste tot nu toe dit seizoen. Dan wat foto'n nemen. Gelukkig blijft de karper rustig en kan weer snel het water in. Een bedankje spreek ik uit voor deze karper, voor de geweldige mooie ochtend die het toch geworden is. Ik vis nog even door maar zie geen teken van leven meer. Tijd om naar huis te gaan.....

Alles draait om de eenvoud deze zomer.

De zomer loopt weer op zijn einde. De afgelopen 3 zomermaanden weer eens actief met de penvisserij op karper bezig geweest en met succes moet ik zelf zeggen. De aanpak was telkens eenvoudig. Enkele voerstekjes met een paar handen gekiemde hennep aanleggen, vervolgens deze om beurten afvissen met een met wormen beaasde haak. Blijkbaar onweerstaanbaar voor een azende karper. Maar zeelt, brasem, baars en een flinke snoek konden de worm eveneens niet weerstaan. De worm, een aassoort welke prima werkt bij actief azende vissen. Zomaar op de bonnefooi een met wormen beaasde haak in leggen kan dus echter van alles opleveren.

Een schubkarper van 84 cm en 24 pond, de karper was op m'n voerstekje flink aan het azen gezien het grote bellenplakkaat, eenmaal gehaakt nam deze karper enkele lange runs.

In het bestand van mijn viswater zit zowaar nog een enkele spiegelkarper. Met een enkele grote bel op het voerstekje verrade deze spiegelkarper zich. 70 cm 18 pond

Baars en zeelt zijn eveneens liefhebbers van een worm.

Deze staartvin behoort toe aan een beresterke schubkarper van 83 cm en 24 pond Zo...laat de herfst nu maar komen met weer eens een lekkere wind uit westelijke richtingen in plaats van de noorden wind van de maand augustus.

Na een warme week deze ochtend vroeg op pad gegaan om achter de karper aan te gaan. Hennep heeft de hele week geweekt en is gekookt. Het met hennep gevulde pannetje van tante Ma van Os, een erfstuk waar ik hennep in week en kook, gaat de voeremmer in.

Op een mooie stek tussen wat leliebedden in gaan er wat handen met gekiemde hennep het water in. Even gezeten en mijzelf goed ingesmeerd na de 4 tekenbeten van vorige week....Bakje wormen, net en hengel gepakt om nog een stukje verderop te kijken en nog iets verder, mijn tas een 100 tal meter verder achterlatend. De vis lijkt hier wel gek, over bellen plakkaten, golven hier moet toch een karper te vangen zijn. Ik besluit om diverse bellenblazende karpers te gaan belagen met een paar wormen. Onverwachts zit er een karper vlak voor m'n voeten, een metertje uit de kant, een bellenplakkaat te maken. Wormen er bij laten zakken en afwachten maar.

Starend naar het pennetje een onverwachtse wending van de karper, deze komt hoog uit het water flanken en raakt op 10 cm na mijn pennetje. Ik wacht nog even af.... niets... ik haal op,..gelijkt sta ik met een kromme hengel en een gierende slip. De karper had de worm zonder teken van leven op het penntje al gepakt. Na een paar minuten drillen glijdt de schubkarper het net in. Bij het tillen van het net voelt het al zwaar aan... een flinke karper. Na de vis onthaakt te hebben geeft het lint 82 cm. aan en 11kg. Een prachtige start van de dag. Even daarna verspeel ik een kleiner exemplaar...jammer.

Nog een tijd hier doorgevist zonder resultaat. De karpers zij toch wat verstoord. Ik loop op weg naar huis nog even langs de eerste voerstek. Wat kolken zijn zichtbaar. Toch maar even proberen. Als snel loopt het stekelvarkenspennetje weg, ik tik aan. Direkt slaat de 1 3/4 hengel dubbel. Een grote karper knokt aan de andere kant van de lijn. Goed opletten met de waterplanten...meteen duikt de karper in de plant en is er gelukkig weer snel uit. De slip van de ABU C4 geeft zonder hapering lijn af. De 1 3/4 Torrix laat zijn ruggegraat zien. Langzaam maar zeker glijdt de karper naar het net. Nog wat tegenstrubbelingen maar de Stronghold maatje 8 zit goed vast. De karper kan de kant op ..phoehhh dat is een zware. Het meetlint geeft 87 cm aan, de urnster blijft bij 14 kg. steken.... wat een vis, zo massief. De schubkarper glijdt inmiddels weer rustig het water in en gaat er met een ferme vinslag vandaar.

Droomvangst...

Sinds een paar jaar probeer ik in de lente een zeeforel te vangen. De lente is een goede tijd om langs de kustwateren een zeeforel te vangen. De vis van de 1000 worpen laat zicht echter niet zo makkelijk vangen. De afgelopen jaren al vele vele worpen en uren gemaakt om een exemplaar te vangen. Zonder resultaat. Op een paar gekneusde ribben en het nodige verspeelde kunstaas na. Inmiddels is het half april, het beloofd een mooie dag te worden. Ik sta echter om 5 uur in de ochtend nog mijn autoruiten te schrappen en als ik richting strand rijd zie ik her en der een witte rijp waas op het gras. Brrrrr, zomeeteen tot m'n middel in het water staan om een zeeforel te vangen. Ach ja, je moet er wat voor over hebben. Vanaf het strand loop ik langzaam het water in, waadstok voor mij, tastend over de bodem. Het is opkomend water. Ik sta een meter of 30 uit de kant de eerste worpen te maken. Links, rechts, voor, achter..... meter of 10 opschuiven en zo gaat het maar door. Na een uur zo bezig geweest te zijn wil ik nog een " master worp" maken. Nee he.... lijn slaat om de top, kunstaas vliegt mijlen ver weg... mij vertwijfeld achter laten met een wapperend kaal lijntje. Ik ga rustig een nieuwe onderlijn en nieuw kunstaas aanknopen. Zorgvuldig alle knopen aantrekken...je weet maar nooit. Als kunstaas gaat nu een lepel de MorteSilda, een Noorse lepel die een zandaal immiteerd. De 15 grams lepeld vliegt richting horizon en wordt binnengevist met af en toe een stop. Ik loop weer langzaam terug, worp na worp makend. Het water komt nu lekker snel op en als snel sta ik tot mijn middel in het water. Worp naar links rechts voor een schuin achter mij makend. Ik werp schuin naar rechts naar een deel waar het water van ondiep naar een diepere geul overgaat. Het water is hier vlak. Nog een een verre werp naar rechts... in draaien... stop ...indr...bammmmmm. Een grote vis klapt op de lepel. De vis springt hoog uit het water ....yeahhh ... een zeeforel.

Het zweet breek mij uit. De grote sterke vis gaat er als een raket vandoor, maakt hoge sprongen en neemt behoorlijk wat lijn. Ik dril voorzichtig... de zeeforel hengel laat zich nu gelden. De zachte top vangt de klappen van de springende zeeforel op. De vis komt eindelijk bij het net... en neemt weer een lange run.... en komt weer bij het net...gevolgd door een run en diverse sprongen. Ondanks de koude heb ik het loeiheet. Wat een dril. Dan eindelijk glijdt de vis het net in. Nu pas besef ik hoe groot deze zeeforel is. De haak zit netjes aan de zijkant van de bek. Ik laat de vis even in het water in het net om m'n kamera klaar te maken. Een paar foto's gemaakt. De vis gemeten....68 cm. Ik kan mijn geluk niet op. Nadat een passant nog wat plaatjes geschoten heeft gaat de zeeforel weer terug het zilte nat in. Op de terugweg nog de nodige worpen gemaakt zonder verder resultaat. Nog genietend van de vangst en de mooie omgeving ga ik weer op weg richting de parkeerplaats ploeterend door het zand.

Hectische zeelt momenten.

Het is al weer eind maart. Een paar schitterende dagen liggen in het verschiet met temperaturen tot maar liefst 23C . Enkele eerder pogingen om een zeelt te vangen eindigden in een losschieter en een XL brasem. Vanmorgen al vroeg op pad gegaan. Hardy tas over de schouder, hengels en net in de ene hand en een kilo wormen, een zak pellets en een kilo hennep in een emmer in de andere hand. Na een minuut of 10 lopen kan ik mijzelf uitladen. Direkt enkele handen pellets op de ene stek een 20 tal meter verder de nodige gekiemde hennep op de andere stek. De splitcane trotter hengel met Trudex centrepin en een eigenbouw pennetje wordt als eerste in stelling gebracht beaasd met een 5-tal flinke wormen. Dan volgt de andere hengel, een licht carbon stokkie met een ABU C5 molen en een pennetje met een langstelige haak met eveneens een 5 tal wormen. Het "pennetje staren" kan beginnen. Op wat tikjes en een enkel belletje na blijft het stil. De natuur zelf is alles behalve stil, futen, kraaien, spechten, zwarkopmees, een ree, padden, klein hoefblad, alles laat zich zien en horen...lente is volop bezig.

Maar even op stek 2 kijken. Een meter of 2 voor de kant gaat het pennetje te water. Na korte tijd wat tikjes en ja...het pennetje loopt langzaam weg. De haak wordt gezet en direct is de stompende zeelt aan de andere kant voelbaar op de hengeltop. Na een korte dril glijdt het net onder de vis. De eerste zeelt is binnen. In m'n ooghoeken zie ik het pennetje van de andere hengel weglopen. Dat is waar ook... Ik sla aan en ook hier meldt een zeelt zich aan. Met de eerste zeelt nog in het net komt ook de 2e zeelt in het net. Even een hectisch moment. De nodige foto's genomen van de 2 zeelten.

Ik ga weer verder, er zit nog leven genoeg op de stekken. In het opvolgende uur volgen nog 2 zeelten waaronder 1 zeelt van 53 cm, een best exemplaar. Al met al een fijne vrij dag met een serie mooie zeelten op een vintage uitrusting.