Friday, November 21, 2014

Kopvoorn in de herkansing.

Vanmorgen vroeg afgereist naar Limburg om een mooie kopvoorn te vangen, bij onze engelse buren Chub genaamd. Het plan was om in engelse stijl de kopvoorn met cheese paste te vangen. Cheese paste is een mix van blue cheese, chedder cheese broodkruimels en een beetje boter. Afgelopen week een mooie bal van deze ingredienten gekneed zodat de mix nog even een paar dagen kon rijpen of nog wat harder te gaan geuren, zeg maar stinken.

Een paar zweetsokken van 2 weken oud komt in de buurt van de geur van mijn chees paste. Als 2e aas nog een halve liter maden meegenomen voor het geval het tegen zat met de cheese paste vangsten. In de ochtendschemering aangekomen op de steek. Het is maar 4 graden, beetje mistig en heerlijk stil. Dat mis ik als ik rond Hoogvliet vis, waar ik woon.Altijd wel wat industrie geluid is er te horen. De stilte wordt doorbroken door een honderd tal ganzen die geschrokken opvliegen, het gakken is niet van de lucht. Meteen vliegt er een zilverreiger op geschrokken van de ganzen.
Eerst wat brokjes cheese paste op de stek gevoerd, vervolgens rustig aan de hengels uitpakken en visgereed maken. Een Drennan haakje en een systeempje waar met behulp van een stuitje en een stukje vislijn naar gelieven lood aan de lijn gezet kan worden. Om te beginnen 3 SSG loodjes, redelijk wat, het stroomt behoorlijk en er zijn nog veel bladeren in het water. Geen eenvoudige visserij. Het eerste balletje cheese paste gaat te water, het zoekt over de bodem zijn weg naar mijn stek. Nu maar afwachten op een aanbeet.
Tussendoor de maden bak gepakt en elke paar minuten een handje maden onder de kant op een rustig stukje water gegooid. Na een uur nog geen teken van leven op de top. Gewoon volhouden denk ik. Een uurtje verder nog geen aanbeet. Het stroomt hard, het water stijgt en telkens nestelen de bladeren zich weer op het allereerste stuitje op de lijn, 2 meter voor de haak. Ondertussen telkens weer een stuk of 10 maden op het andere stekje voeren. Ik begin het somber in te zien voor de hengel beaasd met cheese paste. Tijd voor plan twee. De Hardy floatrod met centrepin wordt opgetuigd om trottend een paar maden te laten driften over het maden voerspoor. De eerste paar driften leveren niets op. Beetje spelen met de diepte waarop het aas aangeboden wordt. Dan, bij de zoveelste drift, de dobber schiet weg... Ik sla aan, gelukkig geen bodemvuil. Aan de andere kant van de lijn vecht een vis, niet groot maar vis is vis. Al snel komt de vis onder het net. Mooi mooi mooi, toch nog een kopvoorn gevangen. Geen groot exemplaar, net geen 30 cm. maar het is wel gelukt om er een te vangen. Nog maar een poosje verder gaan. Het weer is heerlijk, niet koud, althans met 3 broeken 3 truien en een dikke jas. Volgende drift, de centrepin geeft netjes lijn af, de Drennan dobber danst in de stroming, patssss weg is de dobber.

Een grote schim duikt onder het wateroppervlak alle kanten op. Grote kopvoorn, sneep, blankvoorn?? Tja...brasem kan nutuurlijk ook. Een sterke rivierbrasem kon de lekkere maden snek niet weerstaan.
Ik houd het weer voor gezien, de cheese paste gaat de vriezer in voor een volgende winter sessie.

Saturday, October 18, 2014

Op jacht naar de jager.


De herfst doet langzaam zijn intrede. De eerste bladeren vallen, paddestoelen schieten uit de grond, de waterbeplanting sterft af het water wordt helder. Het wordt tijd om...op jacht te gaan naar de jager himself, de snoek. De St.Croix jerkbait hengel met bijpassende ABU reel weer opgepoetst, reel geolied, verse lijn op de rail, titatnium onderlijn zorgvuldig aangeknoopt en een mooi stukje kunstaas uitgezocht om te beginnen. Het wordt een Salmo slider, werkt geweldig met de combinatie reel, hengel. Wel even de weerhaken vaan de dreggen platgeknepen, dit onthaak een stuk makkelijker.

Rugzak gevuld met nog wat stukken kunstaas, een Knipex tang om als het niet anders kan de haak door te knippen en een goede onthaaktang, verder nog wat reserve titanium en rvs jerkstangen en wat haken. Een bescheiden maar practische uitrustig.
Op mijn thuiswatertje aangekomen ruik ik de herfst al, de geur van rottend blad. Vreemde vogels uit verre oorden scharrelen hun kostje bij elkaar.

Ik zoek een plek op vanwaar ik makkelijk kan gooien in alle richtingen. Eerst maar een worp naar links. De jerk, reel, hengel combinatie werk perfect. De Salmo schiet een meter of 20 parallel langs de kant heen en weer. Dan een kolk achter de jerk en patssss, hangen. Meteen al eerste worp een snoek, nou ja snoekje. De dril stelt weinig voor en al snel ligt het snoekje op de kant, een centimeter of 50. Prachtig van tekening en kleur. Foto maken en de vis kan weer terug. Na nog een poosje doorgevist te hebben valt er nog een snoek voor de capriolen van de Salme slider, deze maal een wat grotere snoek, 70 cm. Hetzelfde ritueel van onthaken, meten en een foto nemen volgt. Helaas is de foto wat overbelicht door de zon.

Het is gewoon warm, 20C en dat op 18 oktober. Dit is echter nog van korte duur, de eerste herfst storm staat voor dinsdag aangekondigt.

Tuesday, August 5, 2014

Zonder al te veel woorden.....


Op een pennetje vlak onder het kantje, een schubkarper van 85 cm en 27 pond

Een prachtige afsluiting van een bewogen vakantie periode.

Sunday, July 20, 2014

Oude tijden herleven....

De inspanning beloond, een schubkarper van 83 cm en 24 pond.

Laatst zat ik mijn oude visdagboek weer eens door te bladeren. De vangst bestond vrijwel uitsluitend uit karper. De meeste vissen gevangen met een pennetje onder het kantje, de manier waarop ik het liefst vis. Oude tijden herleven in mijn gedachten. Karpers werden wel gevangen de afgelopen jaren maar als "bijvangst
Plan de campange gemaakt, materiaal aangepast en wat stekken uitgezocht.
Zaterdag ochtend 5 uur. Het belooft de warmste dag van het jaar te worden. Vroeg op, alleen het noodzakelijk aan materiaal mee en kijken of de karpers mij nog weten te vinden. Heel voorzichtig de stek benaderen en vlak onder het kantje een paar handjes voeren. Pauwpennetje op de juiste diepte instellen, rustig gaan zitten en afwachten maar. Na een half uur de eerste tekenen van leven, het pennetje schiet weg... hangen, een karper. De hengel gaat in gevechtshouding, de centrepin loopt en....los. Sodemieter..ik draai in, 2 schubben op de haak, valsgehaakte karper. Daar valt mee te leven. De stek is niet al te erg verstoord, paar handjes bijvoeren en weer rustig gaan zitten. Na een uurtje is het weer prijs. Vis op de stek. Al snel schiet de pen weer weg en ja hoor, wederom een karper gehaakt. Na een stevige dril komt de karper onder de kant en glijdt het net in. Gelukkig, ik ben het nog niet verleerd! De vis meet 78 cm en weegt 18 pond. Nog een poosje verder gevist, toen naar huis, voordat het echt warm werd en dat werd het. In de middag gaf de meter 35.4 graden aan.

s'Nachts wat regen en onweer met de bijbehorende afkoeling gehad. De andere dag toch maar weer vroeg op om nog een poging te wagen. Het zelfde ritueel herhaald zich. Het is heerlijk rustig zo vroeg in de ochtend. Met een luide fluittoon kondigd een ijsvogel zich aan, een blauwe flits scheert rakelinks over mijn hengeltop. Dan glijdt er een goudegele schim over mijn stek...karper. Een grote staart zwaait over de stek. Duim op de Young Rapidex II centrepin, hand om het kurk geklemd, spannend. Het pennetje gaan langzaam lopen over de stek.

De Young Rapidex II centrepin krijgt het zwaar te voorduren.
Met een ferme tik zet ik de haak, Een woeste run volgt en de karper is in no-time 30 meter verder. Pffff, dat wordt zweten. Een stevige van een minuut of 10 volgt. Zweet inmiddels op het voorhoofd, en dan moet ik het net nog tillen... Geweldig ! wat een mooie ochtend, de inspaning word beloond. Voorzichig de vis onthaken, even meten en wegen, 83 cm en 24 pond.

Monday, June 9, 2014

Op een mooie Pinksterdag........

Met de Pinksteren was het hier prachtig weer om te vissen.Daar dan ook maar gebruik van gemaakt en enkele prachtige vissen weten te vangen.


Een schitterende schubkarper van 83 cm en 22 pond welke een bosje wormen niet kon weerstaan en vervolgens de Speedia centrepin volop werk gaf, was de hoofdprijs van dit mooie Pinkster weekend.

Uitgeteld in het net.




Twee prachtige zeelten welke de gepresenteerde wormen eveneens niet konden weerstaan.



Zelfgebouwde pen gemaakt van een zwanenveer.


Mijn uitzicht s'morgens vroeg.

Friday, May 23, 2014

Geduchte conculega.

Prachtig gekleurde brutale baars
Gisteren avond en vandaag mijn geluk in de wonder schone Limburge beken weer eens beproeft. Raar om te zeggen, maar helaas bleven de voorspelde regen en onweersbuien uit. De beken kabbelden nu rustig voort, lage waterstand, weinig stroming. De wolken pakten zich s àvonds wel samen en er vielen wat spetters regen uit, maar dit veroorzaakten niet bepaald een verandering in de beek. Toch, zoals een echt visser beaamt, vol blijven houden. De beoogde en bevoerde stek voor een paar uur bevist, maar helaas geen actie. Toen met een stroomdobber 2bb en een 2 tal wormen op de haak het nog geprobeerd op een stekje, vlak onder de kant maar waar het wel diep en uitgesleten is. De wormen zijn nauwelijks uit zicht verdwenen of de dobber verdwijnt al. Beet, een mooie baars komt naar de oppervlakte en...los. Hmmm, snel een verse worm aan de haak prikken je weet maar nooit. Wederom duikt de dobber snel weg en...mis. Drie maal scheepsrecht en jawel, bij de derde aanbeet komt een mooie baars op de kant. Prchtig gekleurd, een plaatje. Terug naar mijn slaapverblijf voor deze nacht. Het regent nu lekker maar of het genoeg is?
De andere ochtend in alle vroegte naar de andere beek. Eerst een hennep tapijt met behulp van de baitdropper op de bodem leggen. Even alles tot rust laten komen, waaronder mijzelf, dan zorgvuldig een blokje kaas op de haak monteren. De montage ingeworpen en afwachten maar. Al snel komt een tik op de hengeltop, gespannen wachten op de rest wat komen gaat....Niets dus, het blijft stil. Kwartier, half uur, inmiddels bijna anderhalf uur later en nog steeds niets.

Een puntgave barbeel van 60 cm.
Dan, uit het niets een keiharde aanbeet. Barbeel! De hengel gaat vervaarlijk krom, maar de Harrison en centrepin weten de uitvallen makkelijk te pareren. Even later gleidt een mooie puntgave barbeel het net in. Snel wat foto`s maken, de rolmaat geeft 60 cm. aan. De barbeel krijgt zijn vrijheid weer. Afwachten wat de stroming nog meer voor mij in petto heeft. Het werd wachten en wachten met maar af en toe wat tikjes op de top. Tijd voor onderzoek. Gewapend met hengel, net en wat voer op zoek naar barbeel.

Een schitterende ijsvogel op zijn visstekkie.
Na een paar minuten vind ik de oorzaak van mijn tegenvallende vangsten al. Er zit nog iemand te vissen een conculega e niet de minste. Ik loop in groene kleding om niet op te vallen. En die andere...die die zit daar met een hemelsblauwe jas met knal oranje accenten te vissen. En nog vangen ook. Maar deze conculega mag zo veel vissen als hij/zij wilt Het betreft een ijsvogel! En niet een die bij de eerste de beste beweging wegvliegt, maar een die rustig blijft zitten, even naar mij kijkt en verder gaat vissen. Geweldig! Een prachtige ervaring om zo een ijsvogel enige tijd van dichtbij te werk te zien gaan. Dit soort dingen maakt de beleving van het vissen nog mooier.

Monday, April 21, 2014

Tweede Paasdag

Schubkarper van 67 cm.

Tweede Paasdag 2014, om 5.30 wordt ik keurig op tijd wakker gemaakt door een zoemende mug in mijn oor. Opstaan, mug elimineren, aankleden en op naar de waterkant. Bij aankomst eerst het nodige aan maden en kleine halbutpallets te water gelaten op 2 verschillende stekken. Even de natuur inhaleren en vissen maar. Hopen op een zeelt, met dit warme weer moet dat toch mogelijk zijn. Een haak beaasd met een bos wormen, de ander met maden. Beide dobbers staan netjes net boven het wateroppervlak. De een rustig, die met de wormen beaasd, de ander met de maden staat niet stil. Vele voorns komen aan de haak, ze kunnen er niet afblijven, ondertussen blijven bijvoeren met maden. Helaas nog geen teken van zeelt. Dan maar even op de andere stek kijken. Hier is het ook niet wild, hoewel, 10 meter naar links zie ik behoorlijk wellingen in het water. Karper, vlak onder het kantje. Jammer genoeg wordt mijn voerstek niet gevonden. Op de plaats waar ik de welling zag toch maar 2 volle handen met maden in het water gegooid, je weet maar nooit. Een kwartiertje later nog maar eens kijken. Licht pennetje gemonteerd, 1 bb loodje, bos wormen en het geheel laten zakken op de madenvoerstek. Na enkele tellen duikt het pennetje al weg, hangen, karper?? nee toch een zeelt.
De eerste zeelt van het jaar.

Zo te voelen wordt dit een lekker robbertje vechten. Na een 2-tal minuten moet de zeelt he toch afleggen tegen het visgerei. Een prachtige goud groene zeelt glijdt het net in. De vis meet 46 cm. en na wat foto's gaat deze weer snel terug het water in. Nog maar even op een begin stek kijken, hier is een hoop voer te water gegaan. Het pennetje staat nog maar net aan het wateroppervlak of het duikt al weer weg. De centrepin gilt het uit, dit is andere kost, karper! Een stevige dril volgt waarbij de karper mij even diverse hoeken van het water laat zien, geen groot exemplaar, wel beresterk. Prachtig!! Uiteindelijk beland ook deze vis in het net en voor de camera. Rolmaat er langs, 67 cm. Geweldig, wat een mooie 2e Paasdag. Ik kan het niet laten en ga toch nog even op de madenstek kijken. Een metertje onder de kant laat ik de wormen in het water zakken. Het zal toch niet.... ja hoor.. binnen een minuut sta ik weer met een kromme hengel. Zeelt nummer 2, deze meet 43 cm. Het is inmiddels 9 uur en ik ga in pakken. Deze dag kan niet meer stuk.
En dat is nummer 2 van het jaar

Sunday, April 6, 2014

Bescheiden blijven...


I want it all, I want nowwwww klinkt Queen uit de boxen van de auto op weg naar mijn visstek in de vroege ochtend. Laat ik mij maar wat bescheidener opstellen denk ik. De vis sessies van 2014 hebben, ondanks het uitblijven van de winter en al lente temperaturen in februari, weinig vis ogeleverd. Op enkele blank en ruisvoorns na, liet de brasem, zeelt en karper zich niet zien.
Diverse ariaas komen mij tegemoed al lopend op weg naar mijn visstek. Merels, winterkoninkjes, lijsters allen hebben ze het hoogste lied. Op de stek aangekomen eerst een paar handen versgekookte hennep in het water mikken, een 20 tal meter verderop het ritueel herhalen. Nu rustig gaan zitten, pennetje te water met als aas een worm en genieten maar. Dat genieten veranderd al snel in ergeren...helaas. Het gemaal ergens onder de snelweg draait volop. Het stroomt flink en daardoor wordt mijn pen telkens ondergetrokken. Pfffff nog maar even doortobben,loodjes erbij, diepte anders afstellen, niets helpt.
Huisvlijt

Dan maar verhuizen naar de volgende stek. Hier stroomt het nog lichtjes maar het is goed te doen. Op de voerstek zijn zelfs wat belletjes te zien, azende vis! Na een kwartier volgt de eerste goede aanbeet de pen zakt rustig weg. Ik tik aan en jawel een exemplaar vis van formaat trekt aan de andere kan van de lijn. De Speedia centrepin geeft wat lijn, en even later, zie daar, een brasem, rijkelijk gevuld met kuit, glijdt onder de kant het Balcombe net in.
Een centimer of 50 schat ik de vis, na een kiekje genomen te hebben gaat de vis weer terug het water in. Een paar handjes hennep op de stek, gevolgt door een pen gemaakt in een winterproject. Een porcupine quil float, oftewel een stekelvarkens pen zijn samen met swan quils floats tijdens de afgelopen winterstop met nijvere handen gemaakt. Even als de bijbehorende float tube.

De eerste brasem in het old school Balcombe net.

Het blijft stil op de stek. Het aas maar wat kleiner nemen, een klein wormpje op een haakmaat 10, mogelijk goed voor een mooie voorn. Als ik inmiddels aan het inpakken ben glijdt de pen nogmaals weg, wederom komt een brasem onder het net,deze is nog groter en zwaarder, 60 cm precies.
I want it allllll is het niet geworden geen brasem, zeelt, karper en hoog op de verlanglijst een kroeskarper in 1 sessie. Maar een bescheiden begin met 2 mooie brasems doet het vuur weer oplaaien. Wordt vevolgd!