Saturday, August 18, 2012

De Kers op de Limburgse vlaai.

Schitterende barbeel van 80 cm en 5.1 kg.

De afgelopen 3 dagen vakantie gehouden in het wonderschone Limburg. De weersvooruitzichten waren in tegenstelling tot de voorafgaande periode, uitstekend. Temperatuur rond de 25 graden en een enkele buitje verspreid over het land. Naast winkelen, wandelen, eten was het andere doel vissen. nkele keren per jaar trek ik naar het zuiden des lands om te vissen op barbeel en kopvoorn in de daar liggende al dan niet snel stromende beken en riviertjes. De Swalm, Roer, Geul en Grensmaas allen bevatten een al dan niet redelijke bezetting aan barbeel en kopvoorn. Het vangen van deze vissoorten is een tweede.

Ik probeer de vissen op een min of meer traditionele manier van vissen te vangen. Geen voerkorfen, geen pellets als aas, geen steunen die als afweergeschut opgesteld staan. De eerste dag, overdag uitgebreid gewinkeld en het nodige aan lekkers gegeten. Rond een uur of 5 richting de B&B om aldaar om te kleden, visspullen te pakken om vervolgens samen met mijn vrouw te gaan vissen. Het weer is heerlijk, een graad of 25 vrijwel windstil, bewolkt. Binnen een kwartier met de auto en vervolgens al lopend de nodige obstakels genomen te hebben, op de stek aangekomen. Het water stroomt rustig, gelukkig geen wildwaterbaan. Eerst maar met de baitdropper de nodige vers gekookte hennep op een paar vierkante meter droppen. Na dit gedaan te hebben de stek een half uurtje tot rust laten komen. Ondertussen een vers stukje pittig belegen kaas op de haak gemonteerd. Na dit gedaan te hebben voorzichtig naar de stek toe sluipen om de eventueel aanwezig vis niet te verstoren. Dan men een kort onderhands worpje het blokje kaas op de goede plaats in de stroming werpen zodat het blokje kaas vervolgens verleidelijk in het hennep bed komt te liggen. Althans, zo stel ik mij dat al fantaserend langs de waterkant voor.
Om 6 uur in de avond eindelijk gesetteld en ..... de enigste bui in Nederland hangt boven mijn hoofd en het begint te regenen. Lichte regen weliswaar, maar regenkleding moest opgezocht worden, tassen weer ingepakt, enz. Ik zet door regen of geen regen. Binnen enkele minuten volgen de eerste tikken al op de hengeltop. Een wat harde tik, ik sla, stom! Pas nog op een engels forum gelezen om niet de slaan op allerlei tikken op de top. Maar goed het is eenmaal gebeurt, haak opnieuw beazen, wat hennep op de stek en doorgaan, net als de regen. Na een paar minuten weer wat trillingen op de top, ik sta op scherp. Dan een harde ruk, ik sla aan en meten sta ik met een hevig kromme hengel. Barbeel en een grote zo te voelen. Direkt duikt de vis zijn schuilplaats onder de bomen in. Althans dat wordt geprobeerd, uit alle macht hang ik in de hengel, alles of niets wordt het. Met de centrepin wordt langzaam wat lijn ingewonnen, weer een harde run naar de overhangende takken. De aanval wordt weer gepareerd, langzaam wordt het gevecht nu meer in open water gevoerd. Mijn vrouw reikt het net aan en neemt de een hoop foto;s. Centimeter voor centimeter komt de lijn terug op de Rapidex centrepin, dan eindelijk is de vis klaar voor het net. Een grote vis zo te zien en te voelen in het net. De haak zit netjes voor in de lip. Dan gaat het meetlint langs de vis, 70... 75...80 centimeter meet deze vis. Nog groter dan de vis van een paar weken terug. De weegschaal blijft vervolgens steken op 5.1 kg. Snel neemt mijn vrouw een hoop foto;s zoals ik ze zelf met de zelfontspanner nooit zal kunnen schieten. Al snel gaat de machtige barbeel weer terug het stromende water in. Na even bijgekomen te zijn in het net, duikt de vis met enkele krachtige slagen de diepte in. Mij met een brede glimlach achterlatend.

Pittige dril!

Ondertussen regent het nog steeds een beetje, na deze barbeel volgt er nog een brasem en op wat wormen een dapper baarsje. Het is weer even enoeg voor vandaag , tijd om in de schemering terug naar de B&B te rijden. Dag 2, lekker uitgeslapen ontbeten om vervolgens een stukje te gaan wandelen in het dorp, het lijkt wel een spookdorp zo rustig is het er. Vervolgens gaat de reis weer naar de stad om met de vrouw weer uitgebreid te gaan winkelen. Ondertussen steeds nadenkend over de te volgens tactiek van deze avond. Het is weer prachtig weer met volop zon, wat wolken, een temperatuur van meer dan 25 graden. Aan het winkelen en eten inmiddels weer een eind gekomen en rond een uur of half 5 vertrekken wij weer richting het viswater. In min ooghoeken zie ik wat donkere wolken als ik mijn auto instap. Hmmmm een enkele verspreide bui. Nog niet bij het riviertje aangekomen begint het te onweren, hard te waaien en keihard te regenen. Het valt met bakken uit de lucht. Ik parkeer mijn auto tussen de akkers in en zie wat verzopen fietsers voorbij komen. Wat een weer, heel langzaam trekt de bui over. Op zich is deze regen heel goed voor de vangsten, het water gaat harder stroming en er komt meer voedsel in het water wat de vis tot azen kan zetten. Eindelijk wordt de regen minder en trekt het onweer weg. Spullen uit de auto halen en vissen is het devies. Op de visstek aangekomen herhaald het ritueel zich. Hennep voeren, half uurtje wachten, aas te water laten, vissen en... misslaan natuurlijk. Pfff valt niet mee de reflexen te onderdrukken. Naast kaas op de ene hengel wordt nu de Hardy Marksman floatrod opgetuigd om deze, na aandringen van mijn vrouw, te beazen met een blokje smack. Een andere aassoort waar de barbeel en kopvoorn maar moeilijk vanaf kan blijven. De vele tikken en stoten op de top worden met moeite genegeerd. Totdat eindelijk na een uur de top van de floatrod dubbel gaat. Slaan en hangen, de vis probeert meteen weer onder de bomen te duiken, maar deze hengel heeft naast een gevoelige soepele top een stevige ruggegraat om indien nodig toch een zware vis te drillen. De Shimano Technium lijn op de Hardy Conquest centrepin kan gelukkig ook wel wat hebben en na een toch pittige dril komt er een mooie barbeel aan de oppervlakte. Eenmaal op de kant meet deze vis 63 cm. Na er wat mooie plaatjes van gemaakt te hebben wordt ook deze vis weer voorzichig in zijn element terug gezet. Na nog een uurtje genieten houden wij het voor gezien. De kerkklokken luiden volop in alle dorpen, een prachtige doorbreking van de stilte, het blijkt die avond de hemelvaart van Maria te zijn. Al met al een paar heerlijke dagen gehad in Limburg met als kers op de denkbeeldige vlaai een barbeel van 80 centimeter. Zal niet meevallen om dit te verbeteren, maar dat dacht ik bij de vorige vis ook....

Een kwestie van geduld..