Sunday, June 28, 2009

Een productief weekend


Een klassiek plaatje van een zeeltvangst

Het is eind juni en het is heerlijk rustig zomerweer, eindelijk is de harde noordoosten wind weggevallen. Zaterdag ochtend 27 juni. Ik wordt wakker van een irritant gezoem om m'n hoofd. Een mug, ik kijk op de wekker, 5.30 uur. Precies op tijd, ik bedank de mug en laat haar deze keer nog met rust. Snel wat kleren aantrekken, spullen pakken, auto starten en op naar het meertje.
Binnen 10 minuten ben ik op de parkeerplaats, ik stap uit in een oase van rust. Beetje industrie geluid op de achtergrond maar wat wil je anders als je hoogstens een kilometer vanaf een van de grootste havens ter wereld zit te vissen. Spullen pakken en snel naar de stek lopen, hopen dat deze nog vrij is. Jawel, hier zit niemand, verderop wat karpervissers maar we zitten elkaar niet in de weg.
Eerst een paar handen gekookte hennep en pellets op de stek gooien. Hengels optuigen en laat de vis maar komen. Altijd weer afwachten wat er hier aan de haak komt. Karper, brasem, zeelt, winde, baars, ruisvoorn het hele assortiment is er te verwachten. Net nadat ik gevoerd heb zie ik al wat kleine belletjes op het water verschijnen.... zeelt. De splitcane hengel wordt beaast en met een wat onhandige worp belandt het aas, een paar wormen, op zijn plek. De andere karper hengel wordt ook met een bundel wormen beaast, hopen dat de grote karper op deze hengel komt en niet zoals vorige week op m'n brasem hengel. In mijn ooghoeken zie ik de Chris Lythe pen langzaam de diepte in glijden. Ik sla aan... pang... lijnbreuk! Dobber weg, vis weg. Een lekker begin. Ik zie de dobber nog achter de gehaakte vis meegaan. Wat nu... even over het water speuren en een meter of 20 uit de kant komt de dobber weer aan de oppervlakte en blijft stil liggen. Schijnbaar is de vis de haak nu al kwijt. Na wat verwoede pogingen weet ik eindelijk de mooie dobber weer aan de kant te krijgen met behulp van wat loodjes en de andere hengel.
Nieuwe start, nieuwe lijn op de centrepin, nieuwe wormen en nog maar een handje voer.
Al snel verschijnen er weer nieuwe fijne belletjes op de voerstek. Wederom glijdt de dobber weg, ik sla aan en direkt gaat de splitcane hengel in gevechtshouding. Na een toch wel pittige dril beland er een zeelt in het net. Even meten, 46cm, een mooie begin. Wat voer op de stek erbij. En snel weer ingooien want ik verwacht nog wel wat meer. Na wat voorntjes en baarsjes komt er een mooie opsteker gevolgd door een langzaam wegzakkende pen. Ik sla aan en gelijk pakt de vis een paar meter lijn... karper? Nee, een dikke zeelt, voorzichtig drillen en even later sta ik met een dikke zeelt van 56 cm in mijn handen. Wat een mooie vangst ! Alles nog even in orde maken om wederom wat mooie foto's te schieten. Ik ben mijn spullen al aan het inpakken als de Chis Lyhe pen nogmaal wegzakt, nu geen grote zeelt maar een kleine exemplaar van een centimeter of 35 met een prachtige diepgroene kleur. Ik pak in en keer met een tevreden gevoel om een uur of 8 naar huis.
Zondag ochtend 28 juni. Wederom vroeg wakker, 6 uur. Met een slaperig hoofd sta ik op, schiet m'n kleren aan, pak mijn spullen en richting de oude poldersloot. Het kleine beetje wind daar er staat komt uit zuidelijke richting, heel gunstig. Eerst een wandelmars door de schapen weides maken voordat ik op m'n stek aan kom. Ook hier gaat hetzelfde voer te water, hennep met pellets. Als ik langs de sloot loop zie ik her en der grote bellenplakkaten van de aanwezige karper op het water. Het moet nu toch weer eens lukken om een mooie karper te vangen denk ik. Al na een minuut of 10 loopt m'n pen weg, ik hoop op karper aan de andere kant van de lijn, maar nee, wederom is het een zeelt van een centimeter of 40. Het kan niet op, snel wat foto's maken en de zeelt kan weer terug in zijn element. Op jacht naar een karper, gewapend met een net, bak met wormen en een hengel loop ik de "bellenblazers"af.
Voorzichtig een dot wormen in het Een prachtige schubkarper van 67 cm bij 14 pond

plakkaat laten zaken en maar hopen dat een karper er een lekkere snack in ziet. De een schrikt, de ander toont geen interesse, ik sla een keer mis. De moet begint te zakken. Ik loop nog eens wat verder naar achteren en kom telkens weer azende karpers tegen. Grote staartlobben wuiven in de diepte vergezeld van grote wolken met bellen. Het moet toch een keer lukken deze ochtend. De tijd begint te dringen het is inmiddels al half negen. Langzaam begin ik aan mijn terugreis. Onderweg telkens nog even de wormen bij een bellenblazer laten zakken, je weet maar nooit.
Net als ik weer op wil halen komt er beweging in mijn pen, langzaam glijdt hij weg. Met een beheerste tik zet ik de haak met de splitcane hengel. De reactie is wat minder beheerst. Als een dolle stier gaat de karper er vandoor. De centrepin giert het uit. Een meter of 20 verder komt de karper tot stilstand en keert om, een wierbed in. Al lopende draai ik in en nader ik de karper, als deze er tenminste nog aan zit. Voorzichtig voer ik de spanning op en gelukkig de karper zit er nog aan tegen alle verwachtingen in. Nog een paar laatste uitvallen en de karper is moegestreden. Snel het net eronder. En eindelijk weer eens een karper in het net!!! Na het onthaken het meetlint erlangs, 67 cm, een prachtige vangst! Wat plaatje schieten en de karper kan weer gaan zwemmen. Wat een mooi weekend! Op deze stek zullen vast en zeker nog wel wat karpers op de kant komen.