The River Prince

The river Prince,

Sinds eind augustus door allerlei omstandigheden zeer weinig tijd en zin gehad om te gaan vissen. Al een week of 2 plannen gemaakt.,vandaag moest het er weer eens van komen. Op jacht naar een statige vis, strak in het bronskleurige pak,the river Prince zoals Chris Yates de vis noemt, oftewel de barbeel.
Vorige week zagen de weersvoorspellingen er nog goed uit. Veel te hoge temperaturen voor de tijd van het jaar, enz enz. Behalve vandaag dan, onderweg naar Limburg zie ik 6 graden op een thermometer staan langs de snelweg. Niet zo gunstig dus, de watertemperatuur zal ook zakken, met zich meenemend de eetlust van de barbeel.
Gelukkig heb ik een overheerlijk “ontbijt” voor de barbelen en uiteraard de kopvoorns meegebracht. Versgekookte hennep, wel te ruiken in mijn auto, ik lijk wel een of andere dealer.
Aangekomen op de stek volgt heb bekende ritueel met de baitdropper. Er gaan 10 volle baidroppers met hennep op de stek en 2 met maden. Verder stroomopwaarts nog wat handen met hennep strooien.
Nu eerst de hengel op gaan tuigen en de stek tot rust laten komen.
Vandaag voor het eerst met mijn nieuwe aanwinst aan het vissen. Een Hardy Marksman Avon 11'6 travel rod. Een wat zwaardere hengel, ik denk 1 ¾ pond. Gekocht om de eerste keiharde uitvlucht van de barbeel te pareren, de andere hengels waren of wat te licht in de top of te parabolisch, in ieder geval was ik niet tevreden. Ik was bang dat het onverwachts weer een grote vis ging kosten, dus het materiaal moest aangepast worden. Gelijk maar 4-delig gekocht, past zo in de koffer(bak). Altijd makkelijk voor op reis naar de Hampshire Avon (??) wie weet.



Herfst sferen: kale bomen, grijze lucht, ganzen

De hengel inmiddels voorzien van een 1 OZ wartellood, een stuitje en een nieuwe haak. Simpel maar doeltreffend, zo is gebleken. Als aas wordt een dobbelsteen oude kaas gebruikt, heb wel mijn twijfels met de lagere watertemperatuur, de kaas wordt taai. De haak zou dus niet uit de kaas geslagen kunnen worden bij een aanbeet. Alvast het haakpuntje een stukje uit de kaas laten steken voor de zekerheid.
Het is echt volop herfst, ganzen vliegen af en aan, veel bomen zijn al kaal, het is kil en somber buiten.
Na een half uurtje het eerste leven op de hengeltop. De hengel registreerd uitstekend wat er onder water gebeurt. Heel veel zelf, ik moet aanslaan...sodemmm. Mis, ik voelde even de vis maar deze loste direkt. Barbeel, kopvoorn iets anders, wie zal het zeggen. Het blokje kaas wordt direkt vervangen door een gekneed balletje gerapste kaas. Dit wordt stevig in het water maar heeft toch een zodanig losse structuur dat de haak er makkelijk doorheen schiet. Voorzichtig 2 baitdroppers bijvoeren, kaas te water en rustig gaan zitten. Na een kwartiertje gespannen wachten weer leven op de hengeltop. Een kort venenig rukje. Ik sta op scherp. Dan een harde ruk, ik zet de haak en hangen! De vis probeert direkt de bomen onder te duiken. De Marksman Avon weet echter zijn mannentje te zijn en pareert deze aanval.
De hengel buigt diep maar is nog lang niet vol belast, prima! Na een minuut of 5 drillen geeft een prachtige, in bronskleurig kostuum gestoken River Prince zich gewonnen. De vis meet exact 70 cm en weegt 4.1 kg. Een heel mooi resultaat op zo'n koude gure ochtend in november. Na wat foto's genomen te hebben gaat de vis weer terug het stromende water in.
Na deze vangst nog wat flauwe aanbeten gehad maar niets meer gevangen. Nog wel een tijd aan het Long Trotten geweest met de Hardy Floatrod, maar ook dit leverde niets op.
Al met al een zeer geslaagde besteding van een spaarzame vrije dag.

groet...John R

De eerste herstbladeren vallen.

Een kopvoorn stond nog op het verlanglijstje

De vleermuizen vliegen direkt rond mijn hoofd als ik vanmorgen vroeg in Limburg uit mijn auto stap. Hengels, rugzak en voeremmer worden ter hand genomen en een wandeling in het donkere landschap kan beginnen op weg naar de visstek. Opletten dat ik mijn nek niet breek, want het noodweer heeft flink huisgehouden gezien de vele omgewaaide bomen en afgerukte takken op de grond.
Aangekomen op de stek in de baitdropper in stelling brengen met deze keer een eigen "brouwsel" Hennep gekookt in de snelkookpan. De hennep die ik zelf kook wordt na lang of kort weken en koken lang niet zo mooi als de gekiemde hennep die je tegenwoordig kan kopen in potten. De geur van de tradioneel gekookte hennep is ook niet zoals ik zou willen. De prijs is echter fors te noemen voor zo'n pot gekiemde hennep, voor een kilo nat als snel 8 euro. Tijd voor een experiment dus. Eerst 10 minuten koken, maar na controle blijk 30 minuten koken in de snelkookpan prachtig gekiemde hennep zonder deze voor te weken, op te leveren. Af laten koelen in de pan en een massa geurige prachtig gekiemde hennep is een feit.
Inmiddels 10 baitdroppers vol met hennep op de stek laten zakken. Zo stil mogelijk te werk gaan om de vis niet te verstoren. Hengel optuigen, haak beazen met een klassiek blokje kaas om mee te beginnen. De natuur komt langzaam tot leven, de vis ook hoop ik. Ik heb al een goed jaar tot nu toe achter de rug maar een mooie kopvoorn heeft er tot nu toe niet ingezeten. Wie weet.
Na een uur wat tikjes op de top, ik sta op scherp.




Barbeel 71 cm

Een flinke ruk volgt, ik sla aan en een hevig verzettende vis schrikt wakker aan de andere kant van de lijn. Barbeel ?, kleine barbeel? de vis vecht anders dan een barbeel. Na korte tijd komt er een prachtige vis met grote schubben en een dikke kop boven het net. Kopvoorn, geweldig, mijn dag kan al niet meer stuk. Na wat foto's meten en wegen gaat de vis terug de rivier in. Met 51 cm en 2.1 kg voorwaar een beste vis.
De hennep doet zijn werk dus, wel te ruiken ook! Nog maar wat baitdroppers te water laten met hennep om hopelijk nog wat beschubte gasten aan tafel te krijgen. Het weer is inmiddels duidelijk aan het veranderen, een waterig zonnetje rest en een hoop wind.




Eigen brouwsel

Een vis toont weer interesse in mijn pittige belegen kaas. Wat korte rukjes gevolgd door een flinke uithaal. Aanslaan, de hengel gaat gelijk over in gevechtsstand. De pin geeft morrend lijn af. De vis opent zijn trukendoos, maar " niet dollen met de Rieg !" Alle vluchtpogingen worden teniet gedaan en na een paar minuten glijdt ook deze vis in het net. Een prachtige goudkleurige barbeel. De vis meet 71 cm en weegt 4.3 kg. Een prachtige vis die mooi kleurt bij de intredende herstkleuren rondom mij.
Er volgen geen aanbeten meer, inpakken en snel naar huis voordat het gaat regenen.

groet....John R

Zilveren torpedo

Een dikke harder van 51 cm.

Vanmiddag de rivier de Oude Maas weer eens opgezocht op jacht naar winde. Wind en regen stond er genoeg, maar de winde liet zich niet zien. Bijna een half brood in het water met tussenpozen gegooid, maar geen veelbetekenende kolk onder een van de korsten. Gelukkig is er altijd wel iets interesants te zien que schepen en industrie als je op mijn stek vist. Maar goed, ik kom uiteindelijk om wat te vangen, groot of klein.
Buiten bereik zie ik wat vissen achter wat korsten aangaan. Een meter of 40 uit de kant in de stroomnaad van de opkomende vloed, helaas ontbereikbaar, wel voor de meeuwen zo te zien.
Ik gooi nog wat laatste korstjes in en ga langzaam inpakken.

Dan toch wat leven in de brouwerij. Wat kolken onder de korstjes. Snel binnen draaien en....nee toch. De loodjes onder mijn vlokdobbertje hebben zich verwart in een grote knoop. Korstjes worden nog steeds van het oppervlak weggeplukt, eindelijk de winde is er. Snel alles eraf knippen en opnieuw monteren. Toch rustig blijven want een slechte knoop op de haak kan funest zijn.
Eindelijk gaat de vlok te water met een welgemikte worp tussen de korstjes. Al snel glijd het vlokdobbertje weg en een flinke vis roert zich aan de andere kant. Maar... dan is geen winde, de vis gaat als een razende tekeer en neemt vele meters lijn af. Harder !, dat kan wat worden. Ik vis met een vlokhengeltje gebouwt op een aftma 2 blank en 12/00 lijntje. Voorzichtig drillen is het devies. Telkens als ik de vis onder de kant heb sprint deze zilveren torpedo er vandoor, een 15 tal meter lijn meenemend. Maar, zoals zo vaak, de aanhouder wint en na een dril van een minuut of 5 van veel geven en nemen komt een prachtige dikke harder het net in.
De vis meet 51 cm. en na wat foto's gemaakt te hebben gaat deze niet verwachte vangst weer terug het water in.

groet...John R

Berb

Een prachtige "Berb" van 72 cm en 4.1 kg

Vandaag op vis expeditie geweest naar Limburg op aldaar in een van de mooie beken op barbeel te gaan vissen. Op 3.30 uur de wekker gezet, gaan rijden om proberen rond de schemering op de plaats van bestemming aan te komen. Rond half zes op de stek gearriveerd , nog even snel de bedachte tacktiek in mijzelf doornemen. Of direkt een lading voer op de stek het water in, of simpel beginnen met een stukje kaas. Het is nog vroeg en wie weet ligt er al barbeel op de stek, dus er gaat een stukje kaas op de haak. Niet een gewoon blokje maar een tot bolletje gekneed hoopje gerapste kaas.
Het bolletje wordt vervolgens rond een maat 8 haak gekneed en de montage kan te water. Montage is ook simpel: haak, op 60 cm een stuitje , rubbel kraaltje, quick connector en dan afwijkend, op ongeveer een meter van het eerste stuitje zit nog een stuitje wat een olivettie loodje van 4 gram stopt. Het lood bestaat om te beginnen uit een enigzins afgeplat wartellood van 20 gram. Met het 2e loodje probeer ik de eerste 1 .5 meter lijn vlak op de bodem te krijgen zodat de barbel hier niet in zwemt en valse aanbeten geeft.
Bolletje kaas gaat te water en nu maar rustig wachten. En rustig is het hier in het prachtige Limburgse landschap ! Na een half uur de eerte korte tik op de top, vis! Geduldig blijven wachten, kan ook kopvoorn zijn. Dan ineens gaat het snel. Even voor 7 uur een harde ruk aan mijn hengeltop, in een reflex sla Ik aan en... hangen! Een “berb, (op zijn Limburgs)” kan niet missen, een pittige strijd begint. De barbeel probeert alle lastige hoeken van zijn jachtterrein op te zoeken, maar de vluchten worden, weliswaar met moeite, gepareerd met de Hardy Marksman 14 ft.floatrod . Na een paar minuten glijd de er een prachtige barbeel het net in. De eerste en dat al zo vroeg. Snel foto's maken, meten en wegen. Het wordt 64 cm en 3.1 kg, geen slecht begin.
Alles opgeruimd, wat gedronken, wat voer op de stek met behulp van de baitdropper gevoerd. Het voer bestaat uit gekiemde hennep met casters, maden en gerapste kaas.


barbeel 64 cm.3.1 kg


Een lekker mix, als je er van houdt....
Nieuw bolletje kaas gaat te water, de emmer met allerlei soorten pellets, softhookers enz. Laat ik nog maar links liggen. Na koud een half uur is het weer prijs, zelfde scenario, 65 cm deze keer. Ik kan mijn geluk niet op en dat alles voor 8 uur s'ochtends.



Een lekkere mix in de baitdropper

Weer een stuk of 10 baitdroppers vol op de stek te water gelaten. Nog een andere hengel opgetuigd in de hoop hier een kopvoorn op de vangen. De haak beaasd met een 10 tal maden gaat te water. Even uitrusten van al deze inspanningen, in mijn ooghoeken zie ik mijn hengeltop wat heen en weer gaan, gevolgd door een harde ruk, de Rapidex centrepin gilt het uit, hangen en.... weer een barbeel, dit kan niet waar zijn. Deze hengel is een stuk lichter maar heeft gelukkig wat ruggegraat zodat de barbeel toch snel uitgedrild kan worden.
Nummer 3, 63 cm.


Barbeel nummer 2 op de Hardy Marksman 14 Floatrod en Hardy Conquest centrepin

Tussen door nog een paar maal misgeslagen, dan is het stil. Even rust, plotseling uit het niets wordt mijn hengel bijna uit de steunen gerukt, in een reflex sla ik aan maar de vis heeft zich al geprikt door het bolletje kaas heen. De eerste 3 barbelen waren sterk, maar dit slaat alles. Alsof ik een onderzeeboot gehaakt heb, geen houden aan. Eerst schiet de vis naar het midden van het water, gelukkig, nee he, pijlsnel omgedraaid zo de bomen onder. Ik vrees het ergste. Enkele woeste rukken maken een eind aan deze dril. Helaas, lijn gebroken.
Toch nog maar even verder vissen, het laatse voer wordt met de baitdropper te water gelaten. De baitdropper heeft als grote voordeel dat het voer pas op de bodem in het water op de stek terecht komt.
Werp je het voer simpel weg de stroming in dan hebben de vissen 1 kilometer verder op een feestmaal, maar op je stek zelf ligt bijna geen voer.
Met het laatste beetje kaas wordt nog een bolletje gemaakt en voor de verandering nog wat casters er bij gekneed. Tot mijn verbazing sta ik na een kwartier met de vierde barbeel voor de kamera. Deze is groter, 72 cm.
Geweldig afsluiter deze vis, een dag om nooit te vergeten !

Het tij keert.

Snoekbaars 62 cm.
Vandaag sinds tijden weer eens achter de roofvis aan. Heb sinds vorig jaar een licht Shimano spinhengeltje staan en het een en ander aan kunstaas in de vorm van rubber shadjes, twisters, loodkopje en wat plugjes. Het vissen op kunstaas is echter niet aan mij voorbestemd. Ik heb al heel veel kunstaas in de loop der tijden verspeeld en wordt daar toch een beetje moedeloos van. Toch maar weer de moed verzameld vandaag en in de Oude Maas op mijn "winde" stek gaan vissen met kunstaas en afwachten welke vis er zich in een stukje rubber of metaal vergist.
Eerst over de glibberige stenen naar beneden klauteren. Sinds mijn val van de trap thuis vorig jaar gaat dit niet zo soepel meer. Een misstap om nog snel even een vlokhengel te pakken van zolder en je ligt beneden. Hoort bij het leven zullen we maar zeggen, vallen en opstaan.
Op de stek aangekomen gaat er eerst een shadje met een dropshot loodje te water in de wateruitlaat van de zuiverings installatie. Na een half uur alle stukken van de stek afgevist te hebben even wisselen van aas. Een Spro roofblei aasje. Voorzichtig uit de verpakking halen, te voorzichtig, haak in mijn vinger, ik schrik, kunstaas tussen de basalt blokken. Ik loop al binnensmonds te schelden, maar geluk ik kan het nieuwe stukje kunstaas nog net pakken. Zorgvuldig aanknopen en naar de bodem laten zakken en weer een stukje ophale.....n..... wat nu? Muurvast tijdens de eerste worp.... om een lang verhaal kort te maken.... alles eraf.
Terug bij af, of ga ik naar huis en zet ik het hele spul op Marktplaats. Toch nog maar een langzaam zinkend plugje aanknopen, slechter kan het niet worden. Ik werp uit tegen de harde wind (waar is de zomer) draai snel in om niet vast te lopen op de mosselbanken. Ik voel de plug tegen de mossels stoten, gelukkig , niet vast. Nog maar een paar worpen, je weet maar nooit.
Opeens weer een bonk op de plug, nee he niet weer vast. Wat nu, de slip begint te lopen, waarachtig een vis. Kan nog niet zien wat het is, maar toch een flinke vis. Na een korte dril komt een flinke vis voor de kant in de stroming glijden, een snoekbaars!! Tjonge tjonge, mijn dag kan niet meer stuk. Het tij is letterlijk en figuurlijk gekeerd, het wordt vloed in de Oude Maas en ik vang een mooie snoekbaaars.
Met moeite 1 foto gemaakt op de glibber keien, snel het meetlint erlangs, een PR zoals dat in vaktermen heet, 62 cm.
Voorzichtig schuif ik de vis terug de stroming van de Oude Maas in, op de achtergrond bonkt, ronkt en rookt de Shell. Ik ben daar mee opgegroeid en vertrouwd met alle geluiden en luchtjes van deze industrie. Ik maak nog een paar worpen en ga dan huis. Voordat ik mijn vangende Japanse plugje verspeel........

groet...John R

Zeelt, tench, tinca tinca

Zeelt 52 cm.

Zeelt, tench, tinca tinca en welke namen er nog meer voor deze prachtige vis zijn. Vanmorgen vroeg opgestaan om te gaan vissen in de hoop een mooie vis te vangen. "Back to the roots" gegaan met de Rapidex centrepin, eenvoudig pennetje, eigenbouw hengel, lijntje 18/00 en als aas de “good old humble worm”. Aangekomen op een bekende stek schrik ik even, distels, brandnetels, zuring noem maar op, staan manshoog langs de oever. Toch nog een open plekje weten te vinden en mij hier met pijn (brandnetels) en moeite geïnstalleerd.
Eerst een voerplek aangelegd met wat handjes Ringers halibut pellets. Vervolgens de hengel opgetuigd, steuntje in de grond en proberen te gaan vissen. Het zit allemaal niet lekker op dit krappe plaatsje tussen het onkruid. Een stukje verderop gekeken en daar is zowaar een prachtige open plaats aanwezig. Snel een paar handjes pellets gevoerd en de uitrusting maar gaan verplaatsen want ik zit niet lekker.
Aangekomen op de nieuwe stek zie ik meteen al wat belletjes aan de oppervlakte komen, een goed teken. Snel een bundeltje wormen te water laten en zien wat er gebeurd. Binnen de kortste keren duikt te pen weg en een ruisvoorn is de klos gevolgd door nog wat klein grut. Meer bellen verschijnen aan de oppervlakte, de pen zeilt mooi weg, gevolgd door een lome weerstand, brasem van een centimeter of 40.Gaat lekker zo, nieuwe bos wormen op de haak en richting de bellen werpen. Binnen een paar seconden schiet de pen weg, voorn, kan niet anders zo snel. Er volgt echter een prettig gebonk aan de andere kan van de lijn, zeelt, een welkome verrassing. Na een korte dril komt er een zeelt van 38 cm de kant op. Dat smaakt naar meer. Na een 10 tal minuten duikt de pen wederom weg, een brasem van ruim 54 cm komt op de kant, een mooie dikke vis.

Klaar voor het net

We gaan verder, dikke bos wormen op de haak tussen de nog steeds opstijgende belletjes plaatsen. Brasem, zeelt, karper, grote voorn, kan van alles zijn wat daar de bodem aan het omwoelen is op zoek naar wat lekkers. Na enkele keren misgeslagen te hebben, verdwijnt de pen wederom de diepte in, precies op het moment dat ik door de camera kijk om een foto te maken. Snel de camera neerleggen en aanslaan. Ja, vis, de hengel hebben gaat in een prettige gevechtshouding en zo te voelen kan de dril van wederom een zeelt beginnen. Na een paar minuten ligt ook deze knokker op de kant. Enkele foto’s worden genomen en de vis kan terug het water in.
Genoeg geweest, ik pak in en ga lachend naar huis. Zeelt, ik kan er geen genoeg van krijgen !!

Another one bites the dust...

De eerste zeelt van de dag ...51 cm.
Vanmorgen vroeg toch maar weer gaan vissen. CD van Queen speelt in de auto " Another one bites the dust. Ik denk nog" Wie " bites the dust" deze ochtend, ik of een mooie vis? Ondanks de tegenslagen van de afgelopen weken geef ik niet op, enkele karpers verspeeld, wat mooie dobbers verspeeld, langdurige koude wind uit noord-oostelijke richtingen, geen neerslag en weinig gevangen op wat klein grut na en een hele lelijke brasem met 1 oog.
Bij het meertje een nieuwe stek gevonden waar ik de afgelopen weken dus al wat vissen verspeeld heb, oorzaak: afgevallen takken die onder water liggen. Aantrekkelijk voor de vissen vanwege allerlei insecten welke zich op en tussen de takken en takjes verschuilen. Aangekomen op de stek eerst een paar handjes Mainline Halibut pallets op een vierkante meter uitgestrooid. Alles even laten rusten en verderop de Hardy Marksman 14ft. floatrod met de Conquest centrepin optuigen. Op deze stek alvast een half uurtje gaan vissen met een andere hengel. Na enige tijd schuift mijn dobber de diepte in, ik sla en...lijnbreuk. Mijn dobber verdwijnt de diepte in, " Die zie je niet meer terug" denk ik. Na wat minder gepaste worden voor een zondag ochtend besluit ik op mijn nieuwe stek te gaan vissen.
Eerst nog even mijn hand door de brandnetels halen,, wat maakt het uit, als het eenmaal tegen zit, zit alles tegen.
Op mijn stek aangekomen zie ik iets wat ik graag zie...bellen, een wolk bellen die zich langzaam verplaatst. Voorzichtig laat ik het aas zakken en ga een stukje van de kant zitten. Wel makkelijk zo'n 14 ft hengel. Mijn eigengemaakte pauwpen geeft wat tekenen van leven van onder het wateroppervlak door. Kan bijna niet anders want mijn aas ligt midden in de wolk bellen. Na een paar tellen gaat mijn pauwpen onder. Ik sla aan en een stevig gevecht ontpopt zich. Geen karper maar zeelt zo te voelen. De vis gaat naar links dan weer naar rechts dan eindelijk weg van de takken...hmmm niet dus...blijkbaar liggen er nog meer takken onder het wateroppervlak. Enfijn de vis zit muurvast, wat nu trekken of even wachten. Even wachten maar, gelukkig de vis zwemt zichzelf los en een mooie zeelt komt na korte tijd in het net. Na wat foto's gemaakt te hebben het meetlint erlangs, 51 cm. Eindelijk, een goede start.



Another one bites the dust!

Na een minuut of 15 toch nog maar een keer op de nieuwe stek kijken. Wederom siert een mooi bellen plakkaat mijn stek. Toch nog maar even proberen. Binnen de kortste keren wordt mijn pen weggetrokken en aan het stompen op de hengeltop te voelen is het wederom een zeelt. Het meetlint wijst 48 cm. aan als ik het langs de groen gekleurde zeelt leg.
" Another one bites the dust" denk het, het nummer van Queen wat ik deze ochtend vroeg in de auto aan had.

Niet de eerste aan de waterkant.

Een groene lente zeelt van 42 cm

Deze ochtend weer eens vroeg opgestaan om te gaan vissen, vertel eens wat nieuws zou je zeggen. Aangekomen bij het water zag ik iemand die zijn wekker nog vroeger had gezet, een reiger. Op zijn gemak wakker aan het worden op een dikke tak, geduldig wachtend op zijn ochtend ontbijt.

De centrepin moet in actie komen

Handje pellets, paar handjes maden en als toetje een handje bloodworm pellets. Daarmee is deze ochtend de tafel voor de vissen gedekt. Het weer is heerlijk rustig, de vogels zingen uitbundig, alleen de vis is wat minder uitbundig. Toch weer een koude nacht geweest. De hengel met centrepin ligt geduldig in de steunen te wachten, de pauwpen laat zijn kopje boven water steken. Af en toe komt er een voorn aan de haak maar groter als deze visjes is het nog niet.

De reiger had zijn wekker nog vroeger gezet!

Nog maar eens van aas wisselen en een dikke regenworm op de haak prikken, de zeelt verleider bij uitstek. En inderdaad, na een kwartiertje duikt de pauwpen plots kopje onder. Anders dan het zenuwachtige getrek van de voorntjes. Ik tik aan en voel direkt het stompen op de hengel van de vis die aan de andere kant van de lijn gehaakt is. Na een korte dril, waarbij de centrepin lekker ratelt als de vis een korte run neemt, komt er een mooie groene zeelt van 42 cm. op de kant. De klassieke worm maakt deze heerlijke lente ochtend toch maar weer tot een stralende dag.

groet....John R

Zondag ochtend lekker uitslapen???

Een sterke zeelt van 50 cm en 2.2 kg.

Na mijn eigen een week lang te hebben zitten verbijten omdat ik moest werken met het mooie weer, vanmorgen eindelijk tijd gehad om te gaan vissen. De wekker om 6.15 uur gezet. Ik lijk wel gek, kun je eindelijk uitslapen, sta ik nog vroeger op als de hele week. Je moet wat over hebben voor je hobby! Het doel was om een zeelt te vangen. Deze week al voorbereidingen getroffen door hennep te weken en te koken en tijdens het tuinieren een paar mooie wormen bewaard.
Aangekomen op de stek, 2 voerstekken aangelegd. Een voor de penhengel, gevoerd met maden, hennep, pellets en mais. Tweede stek voor de steunhengel, gevoerd met pellets, wat maden en verkruimelde Frolic brokken. Alles geïnstalleerd, zitten en wachten maar. Wat mooie vogels gezien, een ijsvogel, ruigpootbuizerd en zowaar een zilverreiger. Waar blijft de vis? De eerste losse belletjes worden zichtbaar op de voerstek, ziet er goed uit!

een van de zeelten van deze sessie
Na 2 uur wachten komt de eerste zeelt op de kant van het jaar. Gevangen op de traditionele worm, een wat magere zeelt van 45 cm met een lelijke plek op zijn borstvin. Half uurtje later gaat mijn onlangs aangeschafte Delkim fluiten, de tweede zeelt is een feit. Een "bokser" van 43 cm. met een mooie groene kleur gevangen op een Frolic brok op een hair. Na nog een enkele voorns en bliek gevangen te hebben wordt het rond 10 uur weer tijd om in te pakken. De steunen hengel even in het gras gelegd zodat de Delkim opgeruimd kon worden.

De Delkim staat houdt de wacht.
In mijn ooghoeken zie ik mijn hengeltop stoten, toch maar aanslaan??? Na een paar minuten drillen komt een "Mike Tyson" op de kant. Tot kort voor het landen gedacht dat ik een karper aan de lijn had. Bleek dus een zeelt te zijn van 50 cm. lang en 2.2 kg zwaar. eveneens gevangen op 1 Frolic brok op een hair.
Al met al een heerlijke ochtend gehad ! en uitslapen....wat is dat?

groet...John R

Een koude winterdag

Barbeel 74cm 5.4 kg.(11lb 14oz)

Vandaag ondanks het koude (3C) weer naar Limburg gereden om daar voor het eerst van dit jaar in 1 van de Limburgse beken te gaan vissen. De bedoeling was om met de Hardy Marksman Floatrod en Conquest centrepin te gaan trotten met maden. Met een andere hengel met vastlood en een stukje kaas te gaan barbelen. Na wat omzwervingen op de stek aangekomen (heb vertrouwen in je navigatie !) Eerst het water wat verkennen op zoek naar een goede visstek. Het is de eerste keer dat ik op dit water vis. Waar ik aangekomen ben langs het water wordt meteen mijn visstek.
Als ik de oever afkijk zie ik veel bomen staan, dicht op elkaar langs en in het water. Zal niet meevallen om te trotten. En inderdaad, de dobbber kan maar een meter of 20 mee in de stroming zonder vast komen te zitten. Het vast zitten gebeurt niet 1, niet 2 maar... ik was te tel kwijt en mijn zin. De vastlood hengel was ook geen succes. Mijn lood was niet zwaar genoeg om het aas in de stroomnaad te houden. Begon met 20, toen 30, bij gebrek aan zwaarder 20 en 30 op laatst 70 gram. En nog bleef het aas niet lekker liggen op zijn plaats. Goede les voor een volgende keer! Inmiddels een goede dobber verspeeld, ik heb het koud, heb honger, naar huis of nog even blijven. Toch nog maar even blijven, de aanhouder wint.( hoop ik).
Op de Marksman nu een wartelloodje van 20 gram gezet, een Fox haak en deze beaasd met een stukje verse Smak. De montage een meter of 10 in de stroming gegooid, beetje gegokt, dat met deze stroming het stukje Smak mooi onder de overhangende takken van een grote boom komt te liggen. Een aardige hotspot, maar er zijn er zovele hier. Ik zit lekker rustig, geniet van de stilte en van de stoere koolmees mannetjes die de vrouwtjes voor zich proberen te winnen. Voor mij zie ik weer wat sporen in de modder, verse sporen van een otter o.i.d ?

Af en toe hef ik de hengeltop om het aas wat te laten bewegen. De hengel ligt weer op de steun en beweegt ritmisch in de maat van de rivier.
Een beetje wegdromend en kou lijdend zie ik opeens een verstoring in het ritme. Een flinke ruk, gevolgd door een nog hardere ruk aan de top. Ik sla verbaasd aan en verwacht wat weerstand van een kopvoorn. Direkt slaat mijn hengel dubbel ! Dat kan bijna niet missen, barbeel. Een zenuwslopende strijd gaat beginnen. De Hardy centrepin gilt het uit en ik rem af met mijn hand. De vis duikt keer op keer de stroming in, lange runs volgen. Bijna niet te houden. Blij toe dat ik gisteren een verse 20/00 Gamma lijn op de pin gedraaid heb. Ik durf meer druk te geven en geleidelijk komt de vis naar mij toe. Maar de vis komt ook dicht naar 2 dikke takken die onder water liggen. Rustig blijven, geconcentreerd blijven drillen. De vis kom boven water. Een lange gouden flank schittert aan de oppervlakte. Koud, ik ? het zweet breekt me uit. Snel het net ter hand nemen om de vis te landen. De vis neemt weer een run maar de Hardy Marksman pareert deze vlekkeloos. Eindelijk, de vis is moegestreden en glijd het net in. Een vreugde kreet galmt over het water. Onhaakmat neer leggen, meten, wegen. Een hele beste barbeel , 74 cm en 5.4 kg. (11lb 14oz)

Snel wat foto's nemen om vervolgens de vis weer op adem laten komen in het net. Na een paar minuten zwemt de barbeel met enkele krachtige staartslagen weer de diepte in.
Mij achterlatend met een zeer tevreden gevoel. Ik vis nog een uurtje door, maar geen teken van leven meer, op wat springende vis na. Ik krijg het weer koud, de thermoskan is leeg, tijd om weer een naar huis te gaan.

Snel weg van de snelweg.

Nabij de snelweg A15


Afgelopen middag weer eens de hengels uit het vet gehaald om eens even te gaan vissen nabij Portugaal. Bij aankomst van het viswater was het even een flinke tegenvaller, er was geen water te bekennen alleen maar ijs. Grote delen die gisteren open lagen waren in 1 nacht weer dichtgevroren. Er bleef nog 1 stek over, een duiker die onder een van de drukste snelwegen van Nederland, de A15, loopt. Op een meter of 15 van de snelweg mijn eigen geinstalleerd, spaarzaam wat pellets gevoerd en enkele maiskorrels. Kopje koffie erbij en aan de ene kant natuurschoon en aan de andere kant het voorbij razende verkeer gadeslaan. Helaas, mijn inspanningen werden niet beloond, geen vis. Geen tikje geen stootje geen wegtrekker niets.
Het werd koud en het lawaai van het verkeer gaat ook snel vervelen, dus snel weg van de snelweg.
Dit jaar, 2011, gaat vast en zeker meer vis opleveren dan vandaag. Ik droom al van een grote zeelt, een dikke kopvoorn, een barbeel ???
Nog even blijven dromen John, het is te koud en er ligt nog te veel ijs......

groet....John R