Tuesday, October 25, 2016

Herfst pracht.

Een oersterke barbeel van 73 cm.

De geur van rottend blad, dichte mist, eikels, koud, paddestoelen en spinnewebben kortom het is volop herfst als ik in het zuiden des lands naar mijn visstek wandel. Aan de ene kant zijn de omstandigheden niet zo gunstig om barbeel te vangen, de laatste tijd bar weinig regen gevallen om de rivier te voeden. Aan de andere kant kan de koude (2C) die de vis aanzet kan geven om de vetlaag voor de winter wat aan te dikken. Om een uur of 11 zit ik op mijn stek. Kijkend naar het lage water staat er een zwakke stroom, gunstig is wel dat er nog maar weinig bladeren gevallen zijn welke telkens in je lijn vast komen te zitten. Met de bril op (ik wordt ouder) beaas ik zorgvuldig het haakje nr 10 met een 2-tal kleine pellets en gooi nog een stuk of 10 pellets een paar meter tegen de stroming in, fantaserend hoe deze keurig rondom mijn haakaas belanden. De Hardy Marksman Avon smuggler hengel gaat de steun in. Reserve exemplaar, mijn goede barbeelsteun vergeten mee te nemen. Het zal eens niet zo zijn.

Een mooie barbeel van 62 cm.

Ik ga rustig zitten, even om mij heen kijkend een boterhammetje eten en een warm bakkie groene thee drinkend. In afwachting op wat er gaat gebeuren. Als ik mijn 2e hap brood in mijn mond heb gaat alles heel snel. De hengeltop krijgt een harde ruk, gaat krom, valt uit de steunen en de hengel duikt richting het water. Mijn ontbijt vliegt in het rond. Als een soort superman duik ik naar beneden richting hengel opletten om niet zelf in het water te belanden. Ik grijp de hengel en voel meteen een chagrijnige barbeel aan de andere kant van de lijn welke op deze zondagochtend zijn ontbijt verstoord ziet worden. Na een paar minuten drillen glijdt de barbeel langzaam richting het net. Eenmaal op de kant wordt de vis voorzichtig onthaakt. De haak zit keurig voor in de bek van de barbeel, alles staat goed afgesteld zo te zien. De vis meet 62 cm. Na wat foto’s in dit mooie landschap genomen te hebben gaat de vis weer terug de stroming in. En dat alles na een kwartiertje vissen. Phoeh…. Even bijkomen.
Herfst pracht


Op een enkele tik op de top na, wat ook een blad kan zijn, blijft het lang stil. Ondertussen komen diverse wintergasten eens langs voor een kort bezoek, roodborstje, vele ganzen, winterkoninkje De tijd kabbelt, net als het water, langzaam voorbij. Inmiddels nadert de klok de 2uur, langzaam tijd om in te gaan pakken. Nog even rustig zitten genieten van het landschap. Bammmm… de hengel wordt weer bijna uit de steun gerukt, ik zit er nu gelukkig naast. In een flits grijp ik de hengel De vis neemt direct een lange run. Ongetwijfeld een flinke barbeel. De hengel heeft gelukkig genoeg ruggengraat om de vis te stoppen. Na nog enkele uitvallen komt ook deze barbeel langzaam richting het net.

In het net zie ik het al, een mooie volgegeten barbeel bijna klaar voor de winter. Op de kant wordt de vis snel van het haakje ontdaan. Even het meetlint erlangs wat aangeeft dat de vis 73 cm. Meet. Nog even deze krachtpatser bewonderen. Nog wat foto’s en ook deze vis gaat weer terug de stroming in.
Wat een dag! Kort maar hevig.

Monday, October 3, 2016

De herfst laat zich eindelijk voelen.

Een klassiek plaatje
Na een lange warme tot hete nazomer begint dan nu eindelijk de herfst. Het is een stuk frisser met een noordwesten wind. Bepakt en bezakt op weg naar mijn favourite stek om proberen een zeelt te vangen. De klassieke uitrusting bestaat uit een Mordex Royal Seal Split Cane hengel , een improved Speedia narrow drum centrepin, eigenbouw pennetje en een Drennan Super Specialist nr, 8 haak. Het aas, een bak wormen. Op de stek aangekomen een beetje angstig naar de lucht gekeken, donkere wolken pakken zich samen en er vallen wat spetters. De angstige blik veranderd in een lach er er zich recht over mijn viswater een regenboog ontstaat, dat belooft wat goeds.
Mooie herfst zeelt
Een paar handjes gemixte pallet gaan het water in om de vis op de stek te krijgen. Al snel verschijnen er wat belletjes aan de oppervlakte, maar een aanbeet blijft nog uit. Ik haal eens om, grrrr… een stuk afgestorven waterplant komt mee omhoog. Nog maar eens opnieuw ingooien richting een bedje waterlelies Er is inmiddels gezien de wolk fijne belletjes zeelt op de stek verschenen.De spanning stijgt Langzaam zakt de eigenbouw pen weg. Ik tik aan aan en het oude bamboe wordt krom getrokken. De Speedia centrepin ratelt luidruchtig als deze lijn afgeeft, aan de andere kant van de lijn bokst een zeelt.
Zou er wat moois op mij wachten aan het einde van de regenboog?

Even later ligt er een prachtig bronsgroene/gouden zeelt op de mat . Een schitterende vis, snel wat foto’s nemen en de zeelt weer zijn vrijheid geven.
Een hand voer en een handje wormen gaan op de stek. Even later glijdt de pen langzaam over het wateroppervlak een metertje naar rechts. Toch maar aantikken. Geen zeelt, dat voel ik al snel. Wat dan, grote brasem, karper….. Nee maar, het blijkt een mooi formaat snoek te zijn welke blijkbaar een trosje wormen niet kon weerstaan als ontbijt. Eenmaal op de kant meet de snoek 70 cm, de vis is netjes in de zijkant van zijn bek gehaakt. Snel weer terug het water in, want ik zie in mijn ooghoeken nog wat belletjes.
Deze snoek kon de wormen snack niet weerstaan


De haak opnieuw beaast met de nodige wormen. De, naar hoogste waarschijnlijkheid, zeelt produceert wat belletjes richting het wateroppervlak, een meter van mijn pen. Tegelijkertijd glijd de pen weg.

Een klassiek aas voor de zeelt
Wederom dient zich een zeelt aan de andere kant van de lijn aan. Blijkbaar 2 zeelten op de stek. Deze zeelt knokt nog wat harder als de eerste, eenmaal op de kant is deze vis ook wat groter, rond de 45 cm. Snel nog een foto’tje en ook deze beauty kan weer terug het water in. Wat een heerlijke ochtend!