Friday, November 21, 2014

Kopvoorn in de herkansing.

Vanmorgen vroeg afgereist naar Limburg om een mooie kopvoorn te vangen, bij onze engelse buren Chub genaamd. Het plan was om in engelse stijl de kopvoorn met cheese paste te vangen. Cheese paste is een mix van blue cheese, chedder cheese broodkruimels en een beetje boter. Afgelopen week een mooie bal van deze ingredienten gekneed zodat de mix nog even een paar dagen kon rijpen of nog wat harder te gaan geuren, zeg maar stinken.

Een paar zweetsokken van 2 weken oud komt in de buurt van de geur van mijn chees paste. Als 2e aas nog een halve liter maden meegenomen voor het geval het tegen zat met de cheese paste vangsten. In de ochtendschemering aangekomen op de steek. Het is maar 4 graden, beetje mistig en heerlijk stil. Dat mis ik als ik rond Hoogvliet vis, waar ik woon.Altijd wel wat industrie geluid is er te horen. De stilte wordt doorbroken door een honderd tal ganzen die geschrokken opvliegen, het gakken is niet van de lucht. Meteen vliegt er een zilverreiger op geschrokken van de ganzen.
Eerst wat brokjes cheese paste op de stek gevoerd, vervolgens rustig aan de hengels uitpakken en visgereed maken. Een Drennan haakje en een systeempje waar met behulp van een stuitje en een stukje vislijn naar gelieven lood aan de lijn gezet kan worden. Om te beginnen 3 SSG loodjes, redelijk wat, het stroomt behoorlijk en er zijn nog veel bladeren in het water. Geen eenvoudige visserij. Het eerste balletje cheese paste gaat te water, het zoekt over de bodem zijn weg naar mijn stek. Nu maar afwachten op een aanbeet.
Tussendoor de maden bak gepakt en elke paar minuten een handje maden onder de kant op een rustig stukje water gegooid. Na een uur nog geen teken van leven op de top. Gewoon volhouden denk ik. Een uurtje verder nog geen aanbeet. Het stroomt hard, het water stijgt en telkens nestelen de bladeren zich weer op het allereerste stuitje op de lijn, 2 meter voor de haak. Ondertussen telkens weer een stuk of 10 maden op het andere stekje voeren. Ik begin het somber in te zien voor de hengel beaasd met cheese paste. Tijd voor plan twee. De Hardy floatrod met centrepin wordt opgetuigd om trottend een paar maden te laten driften over het maden voerspoor. De eerste paar driften leveren niets op. Beetje spelen met de diepte waarop het aas aangeboden wordt. Dan, bij de zoveelste drift, de dobber schiet weg... Ik sla aan, gelukkig geen bodemvuil. Aan de andere kant van de lijn vecht een vis, niet groot maar vis is vis. Al snel komt de vis onder het net. Mooi mooi mooi, toch nog een kopvoorn gevangen. Geen groot exemplaar, net geen 30 cm. maar het is wel gelukt om er een te vangen. Nog maar een poosje verder gaan. Het weer is heerlijk, niet koud, althans met 3 broeken 3 truien en een dikke jas. Volgende drift, de centrepin geeft netjes lijn af, de Drennan dobber danst in de stroming, patssss weg is de dobber.

Een grote schim duikt onder het wateroppervlak alle kanten op. Grote kopvoorn, sneep, blankvoorn?? Tja...brasem kan nutuurlijk ook. Een sterke rivierbrasem kon de lekkere maden snek niet weerstaan.
Ik houd het weer voor gezien, de cheese paste gaat de vriezer in voor een volgende winter sessie.