Monday, September 28, 2009

Barbelen aan de IJssel

Een droomwens gaat in vervulling, een prachtige barbeel van 50 cm Op 27 septebmer was het eindelijk zo ver. Met diverse leden van het Flitsend Nylon forum zouden gaan barbelen aan de IJssel met als gastheer Rob. Na 's ochtends verzameld te hebben en onder genot van een bakje koffie en een vlaai bij gepraat hebben vertrokken we rond het middaguur naar de IJssel. Via allerlei slinger wegen en tenslotte karrenspoor kwamen we bij de IJssel aan. Een mooie rivier in een evenzo mooi landschap. Eerst al het visgerei maar uit te auto halen en naar een uitgekozen krib brengen. Een weg banend door de hoge brandnetels en over het prikkel en schrikdraad klimmend bedenk ik me dat ik zoals gebruikelijk weer veeel te veel meegenomen heb. Als snel laat ik het eerste aas met voerkorf te water. Althans dat probeer ik, als een beginner vergeet ik de molenbeugel open te zetten en m'n kunststof voerkorf spettert in stukken uit elkaar. Een tweede poging volgt met een metalen voerkorf gevuld met gerapste kaas en aan het onderlijntje een stukje kaas. Deze keer lukt de worp wel goed en beland de korf midden in de stroming. Na wat tikken op de top loopt de lijn strak en komt de korf een stukje stroomopwaarts tot stilstand. Afwachten nu maar. Ik ga ondertussen de matchhengel met centrepin optuigen en proberen om hier een winde of mogelijk barbeel mee te vangen. Weinig actie op beide hengels te zien. Ook bij de overige vissers is er nog geen juichstemming waarneembaar. Maar het is prachtige weer, in ieder geval een pluspunt. De dobber van de centrepin draait rustig zijn rondjes tussen de kribben maar op alle dieptes geen teken van leven. Na een uur of wat ga ik ff het thuisfront bellen. Regelmatig blijf ik naar de hengeltop kijken. Tijdens het telefoneren zie ik plotseling een paar tikken op de top. Ik hang snel op en sla toch voor de zekerheid maar aan. Niets, ik voel wat weerstand van de voerkorf. Maar als de korf onder de kant komt blijkt er een vis aan de haak te zitten. Een barbeel, een wonder, daar had ik nu niet op gerekend. Het is weliswaar een mini barbeel van een centimeter of 25, maar het is een barbeel. De middag verloopt verder rustig, ook bij de overige vissers weinig actie. Na het avondeten gaan we weer verder vissen. Ik blijf nog een uur besluit ik. Alvast wat materiaal naar de auto gebracht en nu nog maar met 1 hengel in de stroming vissen. De IJssel in de avond zon. De voerkorf weer eens gevuld met gewoon lokvoer aangevuld met hennep, maden en gerapste kaas. De korf helemaal volgepropt en uitgegooid. Afwachten maar. Ondertussen het materiaal verder opruimen het schepnet alvast demonteren, ik verwacht er niet veel meer van. Dan, uit het niets, een paar harde tikken op m'n hengeltop, onmiskenbaar vis. Ik sla en en voel direkt een vis stompen aan de andere kant van de lijn. Na een korte dril komt de vis onder de kant. Verdxxxx, het landingsnet is al opgeruimd. Ik zwaai naar de andere krib en Bas komt gelukkig al aan snellen. Hij zet snel het net voor mij in elkaar en de vis wordt geland. Een prachtige IJssel barbeel van 50 cm komt op de kant. Ik kan mijn geluk niet op ! Er worden diverse foto's genomen. Ik zet de vis voorzichtig terug in het net en laat hem even op adem komen in het water. Na een minuut verdwijnt de barbeel met een krachtige staartslag de diepte in. Mijn dag kan niet meer stuk en als klap op de vuurpijl krijg ik van gastheer Rob nog een prachtig barbeel speldje vanwege de vangst van de barbelen. Voor de geinteresseerden, ik heb gevist met een 80 grams open metalen voerkorf, deze als vastlood gemonteerd aan een safetyclip, 10 pond onderlijn van 15 cm, haak nr 8 en een hair van 3 cm waarmee het stukje kaas op 5 mm van de haakbocht kwam te zitten. Op de hoofdlijn zijn voor de korf nog 20 cm siliconenslang geschoven tegen het in de knoop gooien en ter bescherming van de lijn.

Friday, September 18, 2009

De Swalm een riviertje vol verrassingen

Een blik op de Swalm


De afgelopen 3 dagen voor een korte vakantie naar Swalmen in Limburg geweest om aldaar, wat kan het anders in de Swalm te gaan vissen.

Maandag, in Swalmen gearriveerd, zag ik letterlijk de bui al hangen... regen. Eerst al het visgerei, kleding, eten en drinken naar de boshut brengen. Nog meer regen, dan maar in het nabij gelegen winkelcentrum gaan winkelen. In de loop van de middag wordt het droog en gaat de zon schijnen, eindelijk, er kan gevist worden. Lopend langs de Swalm onder de indruk geraakt van het kleine prachtige snelstromende riviertje. Maar, hoe moet ik hier ooit wat vangen.

Eerst maar trotten. Handje maden en hennep gaat te water, dobber er achter aan.... vast. Voorzichtig trekken, hard trekken, los.... enorme knoop. Opnieuw beginnen en nog een keer en nog een keer. Ik ga ergens anders zitten. Ben inmiddels bij pension Groenewoud en het begint weer wat te druppelen. Druppelen gaat over in regen en over in hozen. Ik maak zo goed als het kan een schuilplaatsje voor mijn vrouw van een stuk rubber. Ik zelf ben inmiddels een verzopen kat met wederom een tuig dag volledig in de knoop. Ik ben het zat, we gaan naar terug naar het huisje.


s'Avonds, na lekker gegeten te hebben, een nieuwe poging gewaagd, deze maal aan de overkant van de Swalm, voor het zwembad het bos ingelopen. Na een minuut of 10 gelopen te hebben een mooie stek gevonden met een redelijk rustige keerstroom. Een handje maden gaat te water. Binnen korte tijd, na de eerste drift schiet mijn dobber weg, ik sla aan en ja hoor de eerste vis is binnen. Een blankvoorn. Niets bijzonders, maar ik ben er heel blij mee en er volgen nog 3 voorns die avond. In de schemer door het bos naar huis gelopen, wat bij nader inzien niet zo slim was. Verdwaald in het bos... na een minuut of 20 weer uit het bos gekomen blijkt dat we aan de andere kant, ver voorbij het zwembad zijn beland, even doorstappen dus.

Dinsdag ochtend wat later als gepland gaan vissen,
Door de regen van s'nachts stroomt het water nog sneller en is wat troebeler. Na een half uurtje krijg ik weer een stevig aanbeet op m'n dobber. Ik tik aan, wat heb ik nu aan m'n haak. Ik dacht eerst een kleine barbeel maar nee geen barbeel.... dat zoeken we op. Voor de rest hier niets meer gevangen of vangbare stekken gevonden, wel sporen van een bever of een otter in het slib van de oever. Een heuse grondel naar later blijkt

Dinsdag middag de spullen weer gepakt en vol goede moed naar de Swalm gewandeld. Deze maal weer vanaf de Bosweg het bos ingewandeld naar de Swalm. Diverse plekjes bekeken maar niet echt visbaar voor mij. Dan wijk ik weer eens van het groene paaltjes pad af en volg een paadje van wat platgetrapte brandnetels. Ik kom uit bij een redelijk stilstaand stukje rivierarm wat goed bevisbaar is. Gelijk maar een trosje maden te water laten. De pin geeft netjes lijn af. Nog een rondje in het draaikommetje maken met de dobber. Dan schiet de dobber opeens weg. Weer een klein vis voel ik, maar wel lekker fel. Op de kant zie ik een voorntje, of nee toch niet een...... zoeken we ook maar op.
Weer verder gelopen kom ik bij een weiland met aan. Aan het einde een prachtig stuk om de trotten en te barbelen. Ik laat hier een stuk kaas met wartellood te water en wacht een tijd af wat er gaat gebeuren. Plotseling na het vele malen ritmisch op en neer tikken door de stroming een harde tik op m'n top. Ik sla hoopvol aan, niets. Nieuw stuk kaas eraan, volgende poging. Aas vlak bij de struiken voorzichtig in de stroming laten zakken. Na een half uur hetzelfde scenario, harde tik op m'n top en weer mis. Ik ga weer trotten.
Tussendoor, al het nodige aan hennep, kaas en maden gevoerd. Op het stuk waar ik nu zit kan ik eindelijk de dobber een meter of dertig met de stroming mee laten driften zonder vast te zitten. Na de zoveelste drift schiet m'n dobber weg en blijft weg. Ik sla aan en voel een fel vechtende vis aan de andere kant tegen de stroming in zwemmen. De vis komt boven en deze lijkt verdacht veel op de felbegeerde kopvoorn. Snel de vis landen, onthaken en wat foto's maken.
Ik herken deze vis aan de ronde aarsvin, een echte kopvoorn. sÁvonds een uur of 7, etenstijd, tijd om weer te vertrekken.
Een mooie kopvoorn uit de Swalm

Ik ga naar het huisje en laat de Swalm met toch een tevreden gevoel achter. Helaas geen barbeel maar wel 3 vissoorten gevangen die ik nog nooit gevangen had. Na wat gezoek op internet blijk ik een grondel en een serpeling gevangen te hebben. Geen giganten maar de kopvoorn was toch een mooie bonus op deze korte vakantie.