Monday, December 31, 2012

De laatste van het jaar.


Een mooie afsluiting van 2012,

Vandaag voor de laatste keer van het jaar gaan vissen. Na afgelopen weken diverse snoeken gevangen te hebben leek het mij een goed idee om deze lijn voort te zetten. Hoewel de omstandigheden niet echt gunstig zijn door de vele regen van de afgelopen weken. Het water lijkt wel soep. Op de stek aangekome ziet het er allemaal nog niet zo ongunstig uit. Niet al te veel wind, geen regen, zelfs een flauw zonnetje. Na velen worpen gemaakt te hebben duikt er dan toch vlak onder de kant een snoek op de jerk. De dril stelt niets voor, daar is de snoek te klein voor, mar toch een mooie afsluiter voor dit topjaar.
Want een topjaar was het ! Eindelijk die meter plus snoek gevangen, 114 cm, een brasem vn 63 cm en op diezelfde memorabale koninginnen dag in de vroege ochtend een spiegelkarper van 28 pond, dan in mijn vakantie in het zuiden des lands een barbeel van 80 cm., verder diverse prachtige zeelten, een Nederlandse vlagzalm....het kon niet op dit jaar. Goede stekken, goede aassoort, gebalancerd materiaal en geduld waren de sleutel tot het succes dit jaar.
Een vissoort niet weten te vangen dit jaar, een kopvoorn, die staat alvast op de lijst voor 2013 en wat meer concentreren op de karpervangst en.....ach we zien wel.
Voor een ieder een gelukkig en gezond 2013 met mooie vangsten!

Friday, November 16, 2012

Grayling

Aan de rugvin te zien een echte vlagzalm

Vandaag in alle vroegte weer eens voor een sessie naar Limburg gereden. In de ochtendschemering wandel ik naar de stek toe. Echt herfst is het, overal vallende bladeren, overvliegende ganzen,al aardig koud. Kortom een uitdaging om wat te vangen met dit koude weer en bijbehorende watertemperatuur. Omzichtig wordt de nodige gekiem
de hennep om de stek gedropt. Half uurtje visgerei klaarmaken en wat eten en drinken en dan maar afwachten op wat er komen gaat.Ondertussen in het stromende water voor mij,om de paar minuten een handje maden in het water gooien. In de hoop dat dit voer spoor vis aan gaat trekken. Na 2 uur geduldig wachten wordt zonder waarschuwing de hengel top kromgetrokken, ik sla...sodem.... los. Waarschijnlijk een barbeel die trek had in een lekker stuk Smack. Jammer jammer, zoveel kansen krijg je niet in dit jaargetijde op een dag. Maar goed, ik blijf stug door vissen en blijf met regelmaat maden in het water gooien.

De pen voorzichtig onder de overhangende takken leiden.

Rond een uur of 12 wordt het eens tijd voor wat anders. De Hardy Float rod met bijbehorende Hardy Conquest centrepin wordt opgetuigd, een 5BB Drennen pen en een 12/00 onderlijntje met haakje 14 wordt ingezet.Een stuk of drie maden op de haak geprikt en de pen te water gelaten. De pen wordt langzaam met de stroom meegenomen en de centrepin geeft zonder haperen lijn af. Regelmatig even met de duim afremmen zodat het lijkt alsof de maden vrij door het water zweven. Een lekkere snack, als je er van houdt. Keer op keer herhaald zich het ritueel, handje maden in het water, pen er gelijk achteraan en dan zover mogelijk met de stroom mee laten driften. Dan opeens onder de boom gebeurt het,de pen wordt weggetrokken, ik sla, ja vis! Niet groot maar wel een felle vechter. Wat gaat het worden, serpeling, kopvoorn, kleine barbeel... de vis komt onder de kant. Wat het ik nu aan de haak ? Ik kijk nog eens goed, warempel een heuse vlagzalm. Een vis die tot voor kort in Nederland uitgestorven was maar nu door de verbeterde waterkwaliteit weer sporadisch voorkomt. En ik vang er 1, wat een geluk! Voorzichtig de vis onthaken en snel een foto nemen.
Nog maar even door vissen, je weet maar nooit wat voor vis er op het maden spoor afgekomen is. Even later zakt weer de pen weg en niet te geloven, nog een vlagzalm. Ook hier worden wat foto's van gemaakt en met 35 cm een prachtige vis die nog lekker door mag groeien.

Een roodborstje komt brutaal af en toe een paar maden wegpikken.


Tijd om in te pakken en met een tevreden gevoel te vertrekken. In Engeland gaat men rond deze tijd van het jaar gericht op grayling vissen, zoals daar de vlagzalm genoemd wordt en er ook stukken groter gevangen wordt.
Een "Midwinter session" zit dan ook in de planning.

Sunday, October 7, 2012

De reputatie van de Bössel.

Snoek van 81 cm.

Op deze schitterende herfstochtend er voor gekozen om weer achter de snoek te gaan. Vorige week 2 kleine exemplaren gevangen, maar waar kleine vis zit, is meestal ook grote te vinden. Op pad met een geringe hoeveelheid materiaal is het makkelijk verplaatsen langst te waterkant. Hengel/reel, 3 jerkbaits, wat gereedschap om de snoek te onthaken en een camera met mini statief voldoet in de meeste gevallen.
De Bössel

Na een uurtje met een drijvende Salmo slider aan het vissen geweest te zijn werd het tijd voor een wissel. De Cobbs werd ingezet. Inmiddels bij een serie duikers aangekomen, werd de jerk met felle tikken naar binnengehaald om de snoek over te halen tot aanbeet. Helaas geen actie. Tijd voor het geheime wapen, de Bössel moest er nu aan geloven. Een jerk met een goede reputatie. Een wat zwaardere jerk voor mijn doen, welke langzaam zink en, mits juist binnen gevist, voor de snoek onweerstaanbaar is. Zegt men... Wederom wordt de plaats rond de duikers afgevist. Nog eens langst de kant bij de kleine duiker werpen. Dan, uit het niets schiet er een snoek met veel geweld op de Bössel. Ik zie vlak voor me de Bössel in de bek van de snoek verdwijnen. De Bössel maakt zijn naam dus waar!
Onthaak gereedschap.

Onder de kant wordt de snoek uitgedrild en met de kieuwgreep uit het water getild. Een mooi exemplaar, groter dan die van vorige week. Eerst onthaken. Er moet wat gereedschap aan te pas komen om de haak lost te krijgen, maar als een volleerd chirurg weet ik de vis snel van de haak te ontdoen. De rolmaat er langs..81 cm. mooi mooi mooi, hoor ik mijzelf zeggen. Dat gaat de goede kant op. Na een foto genomen te hebben wordt de snoek voorzichtig weer teruggezet om verder op jacht te gaan naar een lekkere snack. De Bössel heeft zijn reputatie in ieder geval waargemaakt.

Saturday, August 18, 2012

De Kers op de Limburgse vlaai.

Schitterende barbeel van 80 cm en 5.1 kg.

De afgelopen 3 dagen vakantie gehouden in het wonderschone Limburg. De weersvooruitzichten waren in tegenstelling tot de voorafgaande periode, uitstekend. Temperatuur rond de 25 graden en een enkele buitje verspreid over het land. Naast winkelen, wandelen, eten was het andere doel vissen. nkele keren per jaar trek ik naar het zuiden des lands om te vissen op barbeel en kopvoorn in de daar liggende al dan niet snel stromende beken en riviertjes. De Swalm, Roer, Geul en Grensmaas allen bevatten een al dan niet redelijke bezetting aan barbeel en kopvoorn. Het vangen van deze vissoorten is een tweede.

Ik probeer de vissen op een min of meer traditionele manier van vissen te vangen. Geen voerkorfen, geen pellets als aas, geen steunen die als afweergeschut opgesteld staan. De eerste dag, overdag uitgebreid gewinkeld en het nodige aan lekkers gegeten. Rond een uur of 5 richting de B&B om aldaar om te kleden, visspullen te pakken om vervolgens samen met mijn vrouw te gaan vissen. Het weer is heerlijk, een graad of 25 vrijwel windstil, bewolkt. Binnen een kwartier met de auto en vervolgens al lopend de nodige obstakels genomen te hebben, op de stek aangekomen. Het water stroomt rustig, gelukkig geen wildwaterbaan. Eerst maar met de baitdropper de nodige vers gekookte hennep op een paar vierkante meter droppen. Na dit gedaan te hebben de stek een half uurtje tot rust laten komen. Ondertussen een vers stukje pittig belegen kaas op de haak gemonteerd. Na dit gedaan te hebben voorzichtig naar de stek toe sluipen om de eventueel aanwezig vis niet te verstoren. Dan men een kort onderhands worpje het blokje kaas op de goede plaats in de stroming werpen zodat het blokje kaas vervolgens verleidelijk in het hennep bed komt te liggen. Althans, zo stel ik mij dat al fantaserend langs de waterkant voor.
Om 6 uur in de avond eindelijk gesetteld en ..... de enigste bui in Nederland hangt boven mijn hoofd en het begint te regenen. Lichte regen weliswaar, maar regenkleding moest opgezocht worden, tassen weer ingepakt, enz. Ik zet door regen of geen regen. Binnen enkele minuten volgen de eerste tikken al op de hengeltop. Een wat harde tik, ik sla, stom! Pas nog op een engels forum gelezen om niet de slaan op allerlei tikken op de top. Maar goed het is eenmaal gebeurt, haak opnieuw beazen, wat hennep op de stek en doorgaan, net als de regen. Na een paar minuten weer wat trillingen op de top, ik sta op scherp. Dan een harde ruk, ik sla aan en meten sta ik met een hevig kromme hengel. Barbeel en een grote zo te voelen. Direkt duikt de vis zijn schuilplaats onder de bomen in. Althans dat wordt geprobeerd, uit alle macht hang ik in de hengel, alles of niets wordt het. Met de centrepin wordt langzaam wat lijn ingewonnen, weer een harde run naar de overhangende takken. De aanval wordt weer gepareerd, langzaam wordt het gevecht nu meer in open water gevoerd. Mijn vrouw reikt het net aan en neemt de een hoop foto;s. Centimeter voor centimeter komt de lijn terug op de Rapidex centrepin, dan eindelijk is de vis klaar voor het net. Een grote vis zo te zien en te voelen in het net. De haak zit netjes voor in de lip. Dan gaat het meetlint langs de vis, 70... 75...80 centimeter meet deze vis. Nog groter dan de vis van een paar weken terug. De weegschaal blijft vervolgens steken op 5.1 kg. Snel neemt mijn vrouw een hoop foto;s zoals ik ze zelf met de zelfontspanner nooit zal kunnen schieten. Al snel gaat de machtige barbeel weer terug het stromende water in. Na even bijgekomen te zijn in het net, duikt de vis met enkele krachtige slagen de diepte in. Mij met een brede glimlach achterlatend.

Pittige dril!

Ondertussen regent het nog steeds een beetje, na deze barbeel volgt er nog een brasem en op wat wormen een dapper baarsje. Het is weer even enoeg voor vandaag , tijd om in de schemering terug naar de B&B te rijden. Dag 2, lekker uitgeslapen ontbeten om vervolgens een stukje te gaan wandelen in het dorp, het lijkt wel een spookdorp zo rustig is het er. Vervolgens gaat de reis weer naar de stad om met de vrouw weer uitgebreid te gaan winkelen. Ondertussen steeds nadenkend over de te volgens tactiek van deze avond. Het is weer prachtig weer met volop zon, wat wolken, een temperatuur van meer dan 25 graden. Aan het winkelen en eten inmiddels weer een eind gekomen en rond een uur of half 5 vertrekken wij weer richting het viswater. In min ooghoeken zie ik wat donkere wolken als ik mijn auto instap. Hmmmm een enkele verspreide bui. Nog niet bij het riviertje aangekomen begint het te onweren, hard te waaien en keihard te regenen. Het valt met bakken uit de lucht. Ik parkeer mijn auto tussen de akkers in en zie wat verzopen fietsers voorbij komen. Wat een weer, heel langzaam trekt de bui over. Op zich is deze regen heel goed voor de vangsten, het water gaat harder stroming en er komt meer voedsel in het water wat de vis tot azen kan zetten. Eindelijk wordt de regen minder en trekt het onweer weg. Spullen uit de auto halen en vissen is het devies. Op de visstek aangekomen herhaald het ritueel zich. Hennep voeren, half uurtje wachten, aas te water laten, vissen en... misslaan natuurlijk. Pfff valt niet mee de reflexen te onderdrukken. Naast kaas op de ene hengel wordt nu de Hardy Marksman floatrod opgetuigd om deze, na aandringen van mijn vrouw, te beazen met een blokje smack. Een andere aassoort waar de barbeel en kopvoorn maar moeilijk vanaf kan blijven. De vele tikken en stoten op de top worden met moeite genegeerd. Totdat eindelijk na een uur de top van de floatrod dubbel gaat. Slaan en hangen, de vis probeert meteen weer onder de bomen te duiken, maar deze hengel heeft naast een gevoelige soepele top een stevige ruggegraat om indien nodig toch een zware vis te drillen. De Shimano Technium lijn op de Hardy Conquest centrepin kan gelukkig ook wel wat hebben en na een toch pittige dril komt er een mooie barbeel aan de oppervlakte. Eenmaal op de kant meet deze vis 63 cm. Na er wat mooie plaatjes van gemaakt te hebben wordt ook deze vis weer voorzichig in zijn element terug gezet. Na nog een uurtje genieten houden wij het voor gezien. De kerkklokken luiden volop in alle dorpen, een prachtige doorbreking van de stilte, het blijkt die avond de hemelvaart van Maria te zijn. Al met al een paar heerlijke dagen gehad in Limburg met als kers op de denkbeeldige vlaai een barbeel van 80 centimeter. Zal niet meevallen om dit te verbeteren, maar dat dacht ik bij de vorige vis ook....

Een kwestie van geduld..

Friday, July 6, 2012

Noodweer perikelen

Barbeel 76 cm, 4,2 kg

Het is 2 uur s'nachts al ik wakker schrik. Was dat de wekker, nee dat kan nog niet, die is om 2.30 uur gezet. Wat was het dan? Wat hoor ik ruisen... een flits en een onweersklap volgen. Het zal toch niet waar zijn, net als ik een dag vrij genomen heb om te gaan vissen na een lange voorbereiding, wordt het noodweer boven Hoogvliet. Snel even naar de buienradar kijken. Gelukkig! Alleen in het zuidwesten regen en onweer, Limburg blijft vooralsnog gespaard. Aankleden, auto inladen, met regenjack aan, het plenst echt! Rond een uur of 3 onderweg naar Limburg om aldaar in 1 van de beken op barbeel te gaan vissen. De reis verloopt zeer spoedig en rond 5 uur nader ik de visstek met de auto. De radio wat zachter om even goed naar de navigatie te luisteren, op de achtergrond hoor ik een bekend deuntje. Het zal toch niet waar zijn, dat kan niet anders dan Normaal zijn met het nummer Oerend Hard. Mijn dag kan al niet meer stuk, ik parkeer de auto en luister het nummer af.
Op de visstek aangekomen begint direkt het ritueel van het voeren. Met een baitdropper worden 10 baitdroppers vol met gekookte hennep en 2 met casters op de stek te water gelaten. Deze keer eens gevlochten lijn op de Rapidex centrepin gezet naar aanleiding van een artikel van een engelse barbeel visser, Steve Pope. Ochtendrood verschijnt aan de hemel en het eerste blokje pittig belegen kaas wordt voorzichtig op de stek te water geladen. Het loodje van 30 gram rustig zijn weg laten zoeken om vervolgens tot rust te komen. Net als ik. Wat is het toch heerlijk rustig hier aan de waterkant. Voor even dan. De vele muskieten hebben een makkelijke prooi in mij ontdekt. Snel gezicht en handen met een goedje ingesmeerd om de insecten om afstand te houden. Daar trappen ze dus maar gedeeltelijk in, mijn oren vallen nu ten prooi aan de bloedzuigers. Nu ben ik het zat, niemand die mij hier ziet, ik zet mijn muskieten net op. Geen gezicht maar eindelijk rust. Ondertussen de eerste tekenen van leven op mijn hengeltop. Korte felle tikken. Ik kan er weinig mee. Aanslaan levert niet op, niets doen valt ook niet mee.Na een uurtje draait er opeens een brasem aan de oppervlakte op mijn stek. Pfff goed of slecht teken, ik durf het niet te zeggen. Rond een uur of 7 een flinke ruk aan de top, ik sla aan en.... ja hoor, brasem. De vis onthaakt en netjes teruggezet. Met de baitdropper nog een tapijt hennep op de bodem van de beek gelegd. Ondertussen geniet ik van de serenade welke de vogels ten gehore brengen.
Zwartkop, rietzanger, winterkoning, tjiftjaf ieder heeft zijn eigen lied totdat er opeens een sperwer langskomt. Inmiddels is het half negen geworden en de moed begint helaas toch wat te zakken. Het weer is prachtig, de beek ligt er mooi bij, wat meer stroming en hoger water had beter geweest maar goed, ik moet het beste er van maken. Met grote regelmaat nog allerlei kleine tikje op de toppen te zien. Nu met 2 hengels aan het vissen, de een nog met kaas beaast, de ander met een bos wormen. Een universeel aas waar altijd wel een liefhebber voor is. Nu is het helemaal stil geen beweging in de hengeltoppen en de vogels houden het ook even voor gezien. De reden zie ik al snel, een machtige buizerd vliegt over.


Dan rond een uur of negen, uit het niets begint de centrepin te gieren en sta ik met een erg kromme hengel. Een verschrikkelijk sterke vis bied zich aan als tegenstander aan de andere kan van de lijn. De vis is niet te houden, maar dat moet wel! De barbeel, kan niet missen, zit al bijna onder de bomen. Ik ga uit alle macht aan de hengel hangel, "Bugen of barsten" om een Normaal kreet erbij te nemen. Ik win, de barbeel komt tegen de stroming in mijn kant op, maar besluit toch, om met een nog hardere run naar de overkant van het water met de daar gelegen bomen te gaan. Letterlijk met pijn en moeite weet ik de vis te keren, de centrepin was als een dolle tegen mijn hand geslagen. Langzaam maar zeker zie ik het zitten dat ik deze strijd ga winnen. De runs worden korter en minder krachtig. Maar wat een beest, wat een ontzagwekkende kracht heeft deze vis. Gelukkig, het net glijdt onder de vis en deze zit in het net. Een passende kreet voor deze ochtend wordt gemaakt Hoken!! Voorzichtig de vis meten en wegen. En nog een nieuw record erbij dit jaar, de barbeel meet 76 cm. niet zwaar, 4.2 kg. Een prachtige topatleet, klaar voor de Olympsche spelen. De gebruikelijke foto,s maken en de vis kan weer terug het water in. Nog tot een uur of elf doorgevist, maar er komt niets meer de kant op, wel,vermoedelijk een kopvoorn, verspeeld.

De spullen inpakken en weer Noar huus toe goan voordat het voorspelde noodweer weer losbarst.

Monday, April 30, 2012

Een vorstelijk paar.

Koninginnedag 2012,de weersverwachting ziet er, in tegenstelling tot de dag ervoor, zeer gunstig uit. Gisteren was het nog met pijn en moeite 10 graden. Zoals deze hele maand april al het geval is, koud,nat en onbestendig weer. Maar,zowaar op koninginne dag wordt prachtig weer voorspeld. Vroeg opstaan en gaan vissen om nog een rekening te vereffenen. De dag ervoor namelijk op een nieuwe stek een karper verspeeld. Om half zes in de ochtend aangekomen op de stek blijkt het toch niet zo stil te zijn als gehoopt. De lieve jeugd rijdt traditie getrouw op koninginnedag met brommers zonder uitlaat door de woonwijken. Ik gooi een paar handen halibut pellets in diverse afmetingen op de stek. Op 1 meter uit de kant laat ik behoedzaam mijn pauw pennetje zakken. Haak, 1 bb loodje en Drennan pennetje maak deze “rig” compleet. In de verte verstomd het lawaai van de brommers, wat overblijft is een kakafonie van vogelgezang. Een half uur is verstreken als de eerste belletjes aan de oppervlakte komen op de stek. Hetzelfde scenario als de dag ervoor volgt,de spanning stijgt. Wolken met belletjes aan de oppervlakte, enkele tikjes tegen de pen, dan wordt het pennetje bruusk weggetrokken, ik sla en.....niets. Een paar handen met hagelslag formaat pellets en een paar handen maden gaan weer op de stek. Even een stukje verder op kijken of op een ander voerstekje wat leven is. Niets dus. Dan maar weer terug, hier is wel leven, dikke wolken fijne belletjes aan de oppervlakte verraden een vis. Rustig inleggen en wachten op zeelt? karper? Mijn geduld wordt op de proef gesteld. Dan duikt het pennetje weg, even laten lopen en aanslaan. De hengel buigt diep....voor even. Een grote brasem verschijnt aan het wateroppervlak. Eenmaal op de kant blijkt het een hele grote brasem te zijn.
Even de rolmaat erlangs en deze geeft 63 cm aan, voorwaar een record vangst voor mij. Voorzichtig te brasem een stukje verder weer teruggezet en op de stek wederom wat handen met voer in gegooid. Het is ondertussen al lekker opgewarmd door het heerlijke ochtend zonnetje. Na een minuut of 20 komen de eerste bellenwolken weer aan de oppervlakte. Dat is weer snel vis op de stek. Het mini pennetje schommeld angstig in de wolk met belletjes. Langzaam zakt pennetje onder het wateroppervlak, ik wacht nog even en sla aan. De hengel buigt diep, heel diep, kan niet anders, dit moet een karper zijn. Met logge slagen komt de vis op gang. Gelukkig geen lange harde run onder de bomen door. Dit wordt een “ onder de top gevecht”. Angstige momenten volgen als de karper toch wat takken weet te bereiken. Flinke tegendruk doet het tij keren en de karper komt langaam naar het net. Ondertussen belt mijn vrouw, snel opnemen met de mededeling : “Geen tijd, grote karper aan het drillen”. De dril gaat nog even onder de top verder en dan langzaam glijd er een imposante spiegelkarper richting het net. Eindelijk de karper zit in het net en kan de kant opgetild worden,oeffff wat een gewicht. Voorzichtig leg ik de karper op de mat...ik geef een vreugde kreet...ik hoor een echo... Mijn vrouw juicht ook, de telefoon verbinding stond nog open. “ De karper is heel groot” zeg ik nog snel door de telefoon en verbreek de verbinding. Onthaken, meten,wegen. Een tijd geleden dat ik een karper gevangen heb, maar de handelingen zijn nog steeds routine. Meten....86 cm,dan wegen.... de Salter zakt en zakt...stopt op 28 pond.. Nog een recordvis voor mij deze ochtend !. Na wat foto,s en bewonderende blikken gaat ook deze koningklijke hoogheid terug het water in.Een prachtige spiegelkarper met het uiterlijk van een oude bokser, volgegeten maar toch nog beresterk.
Wat een ochtend, het is half acht en heb al 2 record vissen op de kant gehad. Nu snel naar huis om koninginne dag te gaat vieren en van het mooie weer genieten. De 2 vorsten zwemmen hun rondjes weer en ik, ik ga een lekkere verse oranje tompuche eten!

Monday, April 9, 2012

Lente zeelt



De eerste zeelt van het jaar.


Lange onderbroek, thermoshirt, fleecejas en een dikke winterjas. Ik ben op mijn Paas best gekleed om te gaan vissen op zeelt. Begin april is een uitstekende tijd om op zeelt te vissen. Helaas, het weer is de afgelopen dagen niet bepaald gunstig geweest voor goede vangsten. Koude noorden wind, graadje of 8 overdag, nachtvorst. Goede vrijdag was al op niets uitgelopen. Een aanbeet gehad en gemist. Vandaag,eerste Paasdag, toch nog maar een poging wagen om een zeelt te vangen. Om een uur of 7 opgestaan en vol goede moed op een interesante stek gaan ziten. Paar handen gekiemde hennep, wat pellets en casters gevoerd. De Hardy Marksman float rod en de Hardy Conquest centrepin opgetuigd. Als pen een Drennan pauwpen welke 3 BB's draagt. Haakje nr.10... nog even de knoop extra controleren.
Een tromgeroffel doorbreekt het uitbundige gezang van allerlei zangvogels. Trrrrrrrrr...trrrrrrr...trrrrrr gaat het. Alsof er iemand naar het schavot gebracht wordt, niet te hopen dat ik het wordt. Het blijken bonte spechten te zijn die de aandacht van elkaar proberen te trekken door middel van een roffel op een boomstam.

Zeelt van 48 cm.op zijn Paasbest gekleed in zijn groene pak.

Ik peil de diepte van het water. De pen een stukje dieper zetten, de haak beazen,inwerpen en het vissen kan beginnen. Zodra de pen op zijn plaats staat zakt deze toch weer langzaam weg. Toch niet goed op de juiste diepte ingesteld, de pen beweegt wat en zakt nog verder weg. Ik twijfel even, toch maar aanslaan, het lijkt wel en aanbeet. Direkt gaat de hengel in gevechtsstand, ik voel een oude bekende aan de andere kant van de lijn knokken, zeelt! Na een korte dril komt de eerste zeelt van het jaar op de kant. Voorzichtig onthaken,even meten 43 cm en wat foto's maken. De kop is eraf.

Een handje hennep gaat de stek op en ik maak de hengel in gereedheid voor meer. Al snel verschijnt er een enkele belletje aan het wateroppervlak, gevolgd door wat tikjes op de pen. Langzaam duikt de pen de diepte in. Wederom gaat de hengel in gevechtsstand en....zo te voelen weer een zeelt. Krachtige slagen maakt de zeelt aan de andere kant van de lijn. Deze zeelt is voelbaar sterker en eenmaal op de kant meet deze zeelt 48 cm.

Klein hoefblad een echte lentebode, als medicijn al in gebruik bij de Romeinen

Ik kan mijn geluk niet op, in 20 minuten tijd 2 aanbeten gehad en daarmee 2 zeelten weten te vangen, prachtig!
Ondanks de koude is voor mij de lente nu echt begonnen.

Sunday, January 29, 2012

Eindelijk, een meter plus snoek.


Een geweldige vangst, een snoek van 114 cm.

Vanmorgen weer eens de jerk hengel gepakt om eens een uurtje achter de snoek aan te gaan voordat alles dichtvriest. Aangekomen op mijn watertje eerst naar de hoek van het water gelopen waar een ander slootje in dit water uitmond. Zo'n kruising is altijd wel interessant voor de snoek, beeld ik mijn eigen in. Ik ben niet zo'n kunstaas visser, maar zo af en toe wil ik toch weer achter de snoek gaan om eindelijk die meter snoek eens te vangen. Na al die jaren vissen nog nooit een meter snoek mogen vangen, dat blijft knagen als ik al die bakken van vissen op het roofvisforum of Total fishing zie.
Ik begin met werpen en geniet van het buiten zijn. Het lijkt wel lente, de els bloeit al.
Na een kwartiertje draai ik weer in, na de Salmo slider op een meter of 2 van de tegenover liggende oever gegooid te hebben. Een meter of 3 voor de kant komt de jerk in zicht met.... en flinke snoek als volger. Helaas....het blijft bij volgen. Dat geeft de burger moed, er wordt interesse in mijn kunstaas getoond. Verder werpen, naar links, naar rechts, naar het midden. Weer een mooie worp naar rechts en maar weer eens rustig in draaien in plaats van met korte rukjes. Vlak voor de kant komt de jerk weer in zicht met.... daar achter een grote snoek, ik probeer de snoek nog te verlijden tot een aanbeet maar nee. De snoek draait met een machtige staartslag weg. Pffff... nog maar even volhouden.

Hier is al menige vis in verdwenen

Het patroon herhaald zich, worp naar links, rechts, naar voren, noch maar eens naar rechts waar de grote volger vandaan kwam. Plots een 15 tal meter uit de kant een grote kolk,ik sta met een kromme hengel.. snoek!! Groot of klein, maakt niet uit. Na een korte dril komt de snoek onder de kant. Vanwege de hoge oever gebruik ik een net, maar.... dat gaat niet passen. De snoek past maar voor de helft in het net. Wat nu... al moet ik het water instappen, deze grootmoeder snoek komt op de kant. Nog maar eens draaien, passen en meten met het net en ja...de snoek zit in het net!!!
Snel de snoek in het natte gras gelegd. Tjonge tjonge wat een beest zeg, prachtig!! Voorzichtig de snoek onthaken, wat gelukkig makkelijk gaat. Even de snoek bewonderen na al die jaren dromen over een grote snoek.
Nu meten, 80, 90 ja 100 wauwww 114 cm meet deze snoek. Een mooie volgegeten dikke oma snoek. Gewicht... pfff.. moeilijk schatten gaat al snel naar de 20 pond.

Het lijkt wel lente zo midden in de winter

Nu nog een paar mooie plaatjes schieten voor een onvergetelijke herinnering. Het is mooi geweest, ik laat de snoek voorzichtig het water in glijden. Een memorabele vangst!