Barbelen aan de IJssel

Een droomwens gaat in vervulling, een prachtige barbeel van 50 cm Op 27 septebmer was het eindelijk zo ver. Met diverse leden van het Flitsend Nylon forum zouden gaan barbelen aan de IJssel met als gastheer Rob. Na 's ochtends verzameld te hebben en onder genot van een bakje koffie en een vlaai bij gepraat hebben vertrokken we rond het middaguur naar de IJssel. Via allerlei slinger wegen en tenslotte karrenspoor kwamen we bij de IJssel aan. Een mooie rivier in een evenzo mooi landschap. Eerst al het visgerei maar uit te auto halen en naar een uitgekozen krib brengen. Een weg banend door de hoge brandnetels en over het prikkel en schrikdraad klimmend bedenk ik me dat ik zoals gebruikelijk weer veeel te veel meegenomen heb. Als snel laat ik het eerste aas met voerkorf te water. Althans dat probeer ik, als een beginner vergeet ik de molenbeugel open te zetten en m'n kunststof voerkorf spettert in stukken uit elkaar. Een tweede poging volgt met een metalen voerkorf gevuld met gerapste kaas en aan het onderlijntje een stukje kaas. Deze keer lukt de worp wel goed en beland de korf midden in de stroming. Na wat tikken op de top loopt de lijn strak en komt de korf een stukje stroomopwaarts tot stilstand. Afwachten nu maar. Ik ga ondertussen de matchhengel met centrepin optuigen en proberen om hier een winde of mogelijk barbeel mee te vangen. Weinig actie op beide hengels te zien. Ook bij de overige vissers is er nog geen juichstemming waarneembaar. Maar het is prachtige weer, in ieder geval een pluspunt. De dobber van de centrepin draait rustig zijn rondjes tussen de kribben maar op alle dieptes geen teken van leven. Na een uur of wat ga ik ff het thuisfront bellen. Regelmatig blijf ik naar de hengeltop kijken. Tijdens het telefoneren zie ik plotseling een paar tikken op de top. Ik hang snel op en sla toch voor de zekerheid maar aan. Niets, ik voel wat weerstand van de voerkorf. Maar als de korf onder de kant komt blijkt er een vis aan de haak te zitten. Een barbeel, een wonder, daar had ik nu niet op gerekend. Het is weliswaar een mini barbeel van een centimeter of 25, maar het is een barbeel. De middag verloopt verder rustig, ook bij de overige vissers weinig actie. Na het avondeten gaan we weer verder vissen. Ik blijf nog een uur besluit ik. Alvast wat materiaal naar de auto gebracht en nu nog maar met 1 hengel in de stroming vissen. De IJssel in de avond zon. De voerkorf weer eens gevuld met gewoon lokvoer aangevuld met hennep, maden en gerapste kaas. De korf helemaal volgepropt en uitgegooid. Afwachten maar. Ondertussen het materiaal verder opruimen het schepnet alvast demonteren, ik verwacht er niet veel meer van. Dan, uit het niets, een paar harde tikken op m'n hengeltop, onmiskenbaar vis. Ik sla en en voel direkt een vis stompen aan de andere kant van de lijn. Na een korte dril komt de vis onder de kant. Verdxxxx, het landingsnet is al opgeruimd. Ik zwaai naar de andere krib en Bas komt gelukkig al aan snellen. Hij zet snel het net voor mij in elkaar en de vis wordt geland. Een prachtige IJssel barbeel van 50 cm komt op de kant. Ik kan mijn geluk niet op ! Er worden diverse foto's genomen. Ik zet de vis voorzichtig terug in het net en laat hem even op adem komen in het water. Na een minuut verdwijnt de barbeel met een krachtige staartslag de diepte in. Mijn dag kan niet meer stuk en als klap op de vuurpijl krijg ik van gastheer Rob nog een prachtig barbeel speldje vanwege de vangst van de barbelen. Voor de geinteresseerden, ik heb gevist met een 80 grams open metalen voerkorf, deze als vastlood gemonteerd aan een safetyclip, 10 pond onderlijn van 15 cm, haak nr 8 en een hair van 3 cm waarmee het stukje kaas op 5 mm van de haakbocht kwam te zitten. Op de hoofdlijn zijn voor de korf nog 20 cm siliconenslang geschoven tegen het in de knoop gooien en ter bescherming van de lijn.

De Swalm een riviertje vol verrassingen

Een blik op de Swalm


De afgelopen 3 dagen voor een korte vakantie naar Swalmen in Limburg geweest om aldaar, wat kan het anders in de Swalm te gaan vissen.

Maandag, in Swalmen gearriveerd, zag ik letterlijk de bui al hangen... regen. Eerst al het visgerei, kleding, eten en drinken naar de boshut brengen. Nog meer regen, dan maar in het nabij gelegen winkelcentrum gaan winkelen. In de loop van de middag wordt het droog en gaat de zon schijnen, eindelijk, er kan gevist worden. Lopend langs de Swalm onder de indruk geraakt van het kleine prachtige snelstromende riviertje. Maar, hoe moet ik hier ooit wat vangen.

Eerst maar trotten. Handje maden en hennep gaat te water, dobber er achter aan.... vast. Voorzichtig trekken, hard trekken, los.... enorme knoop. Opnieuw beginnen en nog een keer en nog een keer. Ik ga ergens anders zitten. Ben inmiddels bij pension Groenewoud en het begint weer wat te druppelen. Druppelen gaat over in regen en over in hozen. Ik maak zo goed als het kan een schuilplaatsje voor mijn vrouw van een stuk rubber. Ik zelf ben inmiddels een verzopen kat met wederom een tuig dag volledig in de knoop. Ik ben het zat, we gaan naar terug naar het huisje.


s'Avonds, na lekker gegeten te hebben, een nieuwe poging gewaagd, deze maal aan de overkant van de Swalm, voor het zwembad het bos ingelopen. Na een minuut of 10 gelopen te hebben een mooie stek gevonden met een redelijk rustige keerstroom. Een handje maden gaat te water. Binnen korte tijd, na de eerste drift schiet mijn dobber weg, ik sla aan en ja hoor de eerste vis is binnen. Een blankvoorn. Niets bijzonders, maar ik ben er heel blij mee en er volgen nog 3 voorns die avond. In de schemer door het bos naar huis gelopen, wat bij nader inzien niet zo slim was. Verdwaald in het bos... na een minuut of 20 weer uit het bos gekomen blijkt dat we aan de andere kant, ver voorbij het zwembad zijn beland, even doorstappen dus.

Dinsdag ochtend wat later als gepland gaan vissen,
Door de regen van s'nachts stroomt het water nog sneller en is wat troebeler. Na een half uurtje krijg ik weer een stevig aanbeet op m'n dobber. Ik tik aan, wat heb ik nu aan m'n haak. Ik dacht eerst een kleine barbeel maar nee geen barbeel.... dat zoeken we op. Voor de rest hier niets meer gevangen of vangbare stekken gevonden, wel sporen van een bever of een otter in het slib van de oever. Een heuse grondel naar later blijkt

Dinsdag middag de spullen weer gepakt en vol goede moed naar de Swalm gewandeld. Deze maal weer vanaf de Bosweg het bos ingewandeld naar de Swalm. Diverse plekjes bekeken maar niet echt visbaar voor mij. Dan wijk ik weer eens van het groene paaltjes pad af en volg een paadje van wat platgetrapte brandnetels. Ik kom uit bij een redelijk stilstaand stukje rivierarm wat goed bevisbaar is. Gelijk maar een trosje maden te water laten. De pin geeft netjes lijn af. Nog een rondje in het draaikommetje maken met de dobber. Dan schiet de dobber opeens weg. Weer een klein vis voel ik, maar wel lekker fel. Op de kant zie ik een voorntje, of nee toch niet een...... zoeken we ook maar op.
Weer verder gelopen kom ik bij een weiland met aan. Aan het einde een prachtig stuk om de trotten en te barbelen. Ik laat hier een stuk kaas met wartellood te water en wacht een tijd af wat er gaat gebeuren. Plotseling na het vele malen ritmisch op en neer tikken door de stroming een harde tik op m'n top. Ik sla hoopvol aan, niets. Nieuw stuk kaas eraan, volgende poging. Aas vlak bij de struiken voorzichtig in de stroming laten zakken. Na een half uur hetzelfde scenario, harde tik op m'n top en weer mis. Ik ga weer trotten.
Tussendoor, al het nodige aan hennep, kaas en maden gevoerd. Op het stuk waar ik nu zit kan ik eindelijk de dobber een meter of dertig met de stroming mee laten driften zonder vast te zitten. Na de zoveelste drift schiet m'n dobber weg en blijft weg. Ik sla aan en voel een fel vechtende vis aan de andere kant tegen de stroming in zwemmen. De vis komt boven en deze lijkt verdacht veel op de felbegeerde kopvoorn. Snel de vis landen, onthaken en wat foto's maken.
Ik herken deze vis aan de ronde aarsvin, een echte kopvoorn. sÁvonds een uur of 7, etenstijd, tijd om weer te vertrekken.
Een mooie kopvoorn uit de Swalm

Ik ga naar het huisje en laat de Swalm met toch een tevreden gevoel achter. Helaas geen barbeel maar wel 3 vissoorten gevangen die ik nog nooit gevangen had. Na wat gezoek op internet blijk ik een grondel en een serpeling gevangen te hebben. Geen giganten maar de kopvoorn was toch een mooie bonus op deze korte vakantie.

Eindelijk weer eens een dikke spiegel !

Een mooie dikke spiegelkarper van 83 cm en 20 pond

Vanochtend om 6 uur opgestaan, even buienradar gekeken en vissen maar. Het weer zag er redelijk uit, westen wind dus naar Portugaal in het meertje vissen. Bij aankomst op de visstek om 2 plaatsen hennep en pellets gevoerd. Links bloedworm pellets recht vooruit Koi pellets en een paar handen gekookte hennep. De hengels optuigen en afwachten maar wat er gaat gebeuren. In de lucht stond de wind wel gunstig maar helaas tussen alle bomen van het meertje ging de wind juist van me af waaien. Helaas, maar er zat al wat leven op m'n hennep stek in de vorm van belletjes. Na een half uur nog maar weinig actie op de pennen. Nog even geduld maar. IJsvogels vliegen een paar maal langs, vogels fluiten prachtig heerlijk.
Na wat kleine bellenwolkjes op beide stekken verschijnt er plotseling en grote bellenwolk op de hennepstek. Karper, dan kan niet missen! Op de hennep stek wordt met de brasem hengel, een oude Shakespeare Sigma 035 met 16/00 erop gevist. Snel ingedraait en de karper hengel met 22/00 erop op de hennepstek gelegt, hopen dat de karper op de karperhengel gehaakt wordt. Dit verhoogt de kansen van het landen van een gehaakte karper aanzienlijk omdat het geheel van hengel, lijn, grote vis beter in balans is. Maar helaas de bellen verdwijnen en alles wordt weer op zijn oude plaats gelegd. Brasem hengel recht vooruit, karperhengel links. Afwachten maar. Na een minuut of 10 wederom een grote bellenwolk op de hennep. Ik laat alles liggen en al gauw duikt de pen langzaam weg. Ik tik aan en ben benieuwd wat volgt. Een keiharde run schuin naar de overkant van het water. Onthoudbaar stormt de karper recht op overhangende bossages af. Met de brasemhengel kan ik weinig tegendruk geven, maar alles blijft nog heel. De vis is bijna bij de bossages en zwemt tegen een overhangende tak, schrikt erg en keer meteen om. Wat een geluk, de vis is in open water. De kans op succes neemt toe, langzaam komt de karper dichterbij.Het net wordt al in gereedheid gebracht. Voorzichtig drillen, de Sigma 035 weert zich kranig en geeft lijn als dat hij 20 jaar geleden als nieuw deed. Met deze molen zijn in het verleden al heel wat karpers gevangen. Maar je wilt eens wat nieuws en na verloop van tijd verdwijnt de molen in een doos uit het zicht.

Een ouwetje van wel 20 jaar oud, maar werkt nog perfect

Af en toe nog een uitval van de karper, maar de slip blijft zonder haperen lijn geven.
Klaar om geland te worden, een dikke spiegel zie ik nu, rustig blijven, voorzichtig het net onder de karper brengen. Net liften en ja!!! hij is binnen. Eindelijk weer eens een grote karper op de kant. Voorzichtig onthaken, camera in orde brengen, maar eerst weer eens een vis meten en wegen. De centimeter gaat langs de vis... 83 cm. nu nog wegen... 20 pond! Geweldig wat een vangst en nog een spiegelkarper ook. Na wat foto's genomen te hebben gaat de vis weer terug in het water.
Nadat alles weer voor een volgende vangst in gereedheid is gebracht leg ik de karper hengel weer op de bloedworm stek neer. Vrijwel direkt duikt de pen weg, ik sla... zeelt. Als toetje nog een mooie zeelt , weliswaar op de karper hengel, maar de zeelt is prachtig.
Aan de horizon komen de eerste buien van de dag al weer in zicht. Tijd om in te pakken met een zeer tevreden gevoel.

Harder XL

De record harder van 73 cm

Vanavond, nadat ik na een zware plensbui van m'n werk naar huis reed, zag ik, toen ik over de Botlek brug reed, dat de Oude Maas er verleidelijk bij lag. Het water lag er mooi vlak bij en er stond niet te veel stroming. Toen ik even later thuis kwam opperde mijn vrouw om lekker te gaan vissen. Uiteraard zeg ik daar geen nee tegen en na wat getwijfel of het winde of karper werd besloot ik op de rivier op winde te gaan vissen. Snel een halfje wit uit de vriezer gehaald, spullen gepakt en 3 minuten later komen we op m'n favoriete stek aan. Eerst even kijken hoe het water er bij ligt. Prachtig, beetje wind op de goede kant, weinig stroming, lekker wat drijfvuil op het water, geen meeuwen of waterhoentjes en..... Mijn vrouw en ik kijken elkaar aan. Een 3 tal enorme harders zitten op de stek. Loom zwemmen ze rond tussen al de kleine visjes. Even later verdwijnen ze weer naar wat dieper water.Gelijk de korst hengel opgetuigd en snel een broodkorst uit het nog half bevroren wit gesneden en deze een meter of 5 uit de kant gegooid. Wat losse korsten tussen het drijfvuil in het water gegooid en afwachten maar. Na een kwartiertje wordt het eerste korstje voorzichtig weggeplukt. Winde, dat kan niet missen. Een fractie later lijkt het wel als of er een dolfijn door het water raast. Een brede dikke V-golf schiet van korst naar korst en plukt van alles weg. Nu is de mijne aan de beurt. De korst wordt wild beroerd maar daar blijft het bij. Een paar seconden later is de vis, waarschijnlijke 1 van de grote harders al een meter of 30 verder. Snel een verse korst aan de haak gemonteerd. Een 15 tal meter uit de kant gegooid en gespannen wachten.Lange tijd niets, opeens worden er weer wat korstjes weggeplukt en dan gaat het snel. Mijn korst verdwijnt in een grote kolk, ik wacht beheerst even met aanslaan (valt niet mee). Ik sla aan, er gebeurt niet zo veel, de hengel gaat krom maar geen lange run. Winde, grote winde.

Zenuwslopende dril.

De winde blijkt wel erg groot te zijn als de staart en de grote zilveren flanken schitteren in de zon. Dan weet ik genoeg....harder !! De harder wordt wakker en neemt een flinke run. De doembeelden van lijnbreuk beginnen al in mijn gedachte op te komen. Gelukkig zit er Technium 20/00 op de molen. Ik voer de druk wat op, de vis ook. Met machtige slagen duikt de harder de stroming in. De Thomas&Thomas gaat krom als een hoepel. Maar alles houdt het toch nog toe. Mijn vrouw is intussen bij me op de gladde stenen komen staan om te assisteren met het landingsnet en om wat foto's nemen. Wankelend over de stenen lopen we naar links en naar rechts op de vis onder controle te krijgen. Diverse malen duikt de harder vervaarlijk langs de stenen, maar gelukkig, het gaat allemaal nog goed. Dan eindelijk gaat de harder de strijd opgeven, langzaam komt deze naar de kant. De slip wordt verder open gedraaid voor het geval dat... Vrouwlief schuift voorzichtig het net onder de harder. Hij past nauwelijks in het net besef ik mij nu. Wat een vis! Voorzichtig de stenen opklauteren en de onthaakmat klaarleggen. De vis zit keurig voor in de rare harder bek gehaakt. Het meetlint er bij gepakt... 73 cm. Na de nodige foto's gaan deze prachtige vis weer terug het water in. Ik/wij zijn in juichstemming !!Wat een onverwachtse ontwikkeling op een mooie zomerse avond. De juiste benaming voor de vis is overigens diklipharder, 1 van de foto's laat zien waar deze naam vandaan komt

Een productief weekend

Een klassiek plaatje van een zeeltvangst

Het is eind juni en het is heerlijk rustig zomerweer, eindelijk is de harde noordoosten wind weggevallen. Zaterdag ochtend 27 juni. Ik wordt wakker van een irritant gezoem om m'n hoofd. Een mug, ik kijk op de wekker, 5.30 uur. Precies op tijd, ik bedank de mug en laat haar deze keer nog met rust. Snel wat kleren aantrekken, spullen pakken, auto starten en op naar het meertje.
Binnen 10 minuten ben ik op de parkeerplaats, ik stap uit in een oase van rust. Beetje industrie geluid op de achtergrond maar wat wil je anders als je hoogstens een kilometer vanaf een van de grootste havens ter wereld zit te vissen. Spullen pakken en snel naar de stek lopen, hopen dat deze nog vrij is. Jawel, hier zit niemand, verderop wat karpervissers maar we zitten elkaar niet in de weg.
Eerst een paar handen gekookte hennep en pellets op de stek gooien. Hengels optuigen en laat de vis maar komen. Altijd weer afwachten wat er hier aan de haak komt. Karper, brasem, zeelt, winde, baars, ruisvoorn het hele assortiment is er te verwachten. Net nadat ik gevoerd heb zie ik al wat kleine belletjes op het water verschijnen.... zeelt. De splitcane hengel wordt beaast en met een wat onhandige worp belandt het aas, een paar wormen, op zijn plek. De andere karper hengel wordt ook met een bundel wormen beaast, hopen dat de grote karper op deze hengel komt en niet zoals vorige week op m'n brasem hengel. In mijn ooghoeken zie ik de Chris Lythe pen langzaam de diepte in glijden. Ik sla aan... pang... lijnbreuk! Dobber weg, vis weg. Een lekker begin. Ik zie de dobber nog achter de gehaakte vis meegaan. Wat nu... even over het water speuren en een meter of 20 uit de kant komt de dobber weer aan de oppervlakte en blijft stil liggen. Schijnbaar is de vis de haak nu al kwijt. Na wat verwoede pogingen weet ik eindelijk de mooie dobber weer aan de kant te krijgen met behulp van wat loodjes en de andere hengel.
Nieuwe start, nieuwe lijn op de centrepin, nieuwe wormen en nog maar een handje voer.
Al snel verschijnen er weer nieuwe fijne belletjes op de voerstek. Wederom glijdt de dobber weg, ik sla aan en direkt gaat de splitcane hengel in gevechtshouding. Na een toch wel pittige dril beland er een zeelt in het net. Even meten, 46cm, een mooie begin. Wat voer op de stek erbij. En snel weer ingooien want ik verwacht nog wel wat meer. Na wat voorntjes en baarsjes komt er een mooie opsteker gevolgd door een langzaam wegzakkende pen. Ik sla aan en gelijk pakt de vis een paar meter lijn... karper? Nee, een dikke zeelt, voorzichtig drillen en even later sta ik met een dikke zeelt van 56 cm in mijn handen. Wat een mooie vangst ! Alles nog even in orde maken om wederom wat mooie foto's te schieten. Ik ben mijn spullen al aan het inpakken als de Chis Lyhe pen nogmaal wegzakt, nu geen grote zeelt maar een kleine exemplaar van een centimeter of 35 met een prachtige diepgroene kleur. Ik pak in en keer met een tevreden gevoel om een uur of 8 naar huis.
Zondag ochtend 28 juni. Wederom vroeg wakker, 6 uur. Met een slaperig hoofd sta ik op, schiet m'n kleren aan, pak mijn spullen en richting de oude poldersloot. Het kleine beetje wind daar er staat komt uit zuidelijke richting, heel gunstig. Eerst een wandelmars door de schapen weides maken voordat ik op m'n stek aan kom. Ook hier gaat hetzelfde voer te water, hennep met pellets. Als ik langs de sloot loop zie ik her en der grote bellenplakkaten van de aanwezige karper op het water. Het moet nu toch weer eens lukken om een mooie karper te vangen denk ik. Al na een minuut of 10 loopt m'n pen weg, ik hoop op karper aan de andere kant van de lijn, maar nee, wederom is het een zeelt van een centimeter of 40. Het kan niet op, snel wat foto's maken en de zeelt kan weer terug in zijn element. Op jacht naar een karper, gewapend met een net, bak met wormen en een hengel loop ik de "bellenblazers"af.
Voorzichtig een dot wormen in het Een prachtige schubkarper van 67 cm bij 14 pond

plakkaat laten zaken en maar hopen dat een karper er een lekkere snack in ziet. De een schrikt, de ander toont geen interesse, ik sla een keer mis. De moet begint te zakken. Ik loop nog eens wat verder naar achteren en kom telkens weer azende karpers tegen. Grote staartlobben wuiven in de diepte vergezeld van grote wolken met bellen. Het moet toch een keer lukken deze ochtend. De tijd begint te dringen het is inmiddels al half negen. Langzaam begin ik aan mijn terugreis. Onderweg telkens nog even de wormen bij een bellenblazer laten zakken, je weet maar nooit.
Net als ik weer op wil halen komt er beweging in mijn pen, langzaam glijdt hij weg. Met een beheerste tik zet ik de haak met de splitcane hengel. De reactie is wat minder beheerst. Als een dolle stier gaat de karper er vandoor. De centrepin giert het uit. Een meter of 20 verder komt de karper tot stilstand en keert om, een wierbed in. Al lopende draai ik in en nader ik de karper, als deze er tenminste nog aan zit. Voorzichtig voer ik de spanning op en gelukkig de karper zit er nog aan tegen alle verwachtingen in. Nog een paar laatste uitvallen en de karper is moegestreden. Snel het net eronder. En eindelijk weer eens een karper in het net!!! Na het onthaken het meetlint erlangs, 67 cm, een prachtige vangst! Wat plaatje schieten en de karper kan weer gaan zwemmen. Wat een mooi weekend! Op deze stek zullen vast en zeker nog wel wat karpers op de kant komen.

Vakantie in Maastricht

Een winde van 56 cm uit de Maas in Maastricht De afgelopen week mijn vakantie doorgebracht in het schone Maastricht. Niet alleen om de omgeving te verkennen maar ook om er te vissen in de Maas en Grensmaas. De eerste avond gelijk maar eens in de Maas gaan vissen welke vlak voor ons vakantiehuisje lag. De dijk oversteken en vissen maar. Eerst de matchhengel en centrepin opgetuigt, bij gebrek aan maden een paar handen blikmais in het water gegooid. Op het water langs de kant kwamen de gele plomp bladeren aan de oppervlakte dus ik verwachtte er wel het een en ander aan vis te vangen. Na een uur vissen, geen stootje gezien. Dan maar eens wat korstjes in het water gooien, kijken of daar een reactie op komt. Na korte tijd werd er de eerste interesse door wat vissen getoond. Snel omgeschakeld van maiskorrels naar een flinke broodvlok, de diepte naar een halve meter gezet en afwachten maar. De dobber een paar keer langzaam mee laten driften tussen de broodkorsten. Toen bijna buiten het bereik van mijn zicht werden er weer korstjes weggeplukt. Geconcentreerd turen naar een aanbeet..... ik zie mijn dobber niet meer en sla maar aan. Direkt gaat de hengel krom en een meter of dertig verder een grote kolk in het water. Dat voelt goed aan...... ik dril voorzichtig de vis. Als de vis bijna bij de stijger is zie ik dat het een grote winde is. Voorzichtig de vis landen en gelukkig... de eerste vis is binnen. En wat voor een, een winde van 56 cm. Wachten op die ene aanbeet. De volgende dagen wordt er met tussenpozen op de Grensmaas gevist. Een bekend water waar allerlei soorten vissen te vangen zijn die je in de rest van het land niet zo vaak ziet. Barbeel, kopvoorn, sneep, blauwneus om maar wat soorten te noemen. De eerste avond in de Grensmaas vissen drukte gelijk de stemming. Niets gevangen, zelfs geen beet gehad, slecht weer en wat een stroming. Mijn dobber leek wel een F1 wagen. Binnen 10 seconden was er al weer 30 meter afgelegd en moest er weer binnen gedraaid worden. De andere dag eerst naar Hengelsport Maastricht D'n Opper toe. In de winkel uitstekend geholpen en de broodnodige informatie van Gyan gekregen. Veel voeren, in de stroming staan en tijd investeren waren toch wel belangrijke punten om tot een goed resultaat te komen op de Grensmaas. Een paar mooie Trotti stroomdobbers, pot met gekookte hennep en een liter maden gekocht. Eens kijken of ik nu meer succes zou hebben in de beperkte tijd die ik heb. We zijn tenslotte samen op vakantie, het is geen fulltime visvakantie. De volgende avond een paar uur aan de Grensmaas gevist. Waadpak aan, voorzichtig een stuk het water ingelopen. Voeren, ingooien, dobber volgen, indraaien... voeren, ingooien, dobber volgen.... indraaien.... zo ging het weer 2 uur door zonder resultaat. De laatste middag op de Grensmaas. Geen zin om mijn waadpak aan te trekken, laarzen aan en vissen maar, we zien wel wat het wordt. Voeren, ingooien, dobber volgen, indraaien. Geduld hebben, niet denken dat je wel even een barbeel zal vangen. Nog meer eens onder de kant proberen op een meter diepte. Een hand maden gaat de stroming in. De Trotti volgt. Plotseling op een meter of 20 afstand schiet de dobber onder. Dit kan de bodem niet zijn denk ik in een flits... ik sla aan en voel een vis...eindelijk. Zo te voelen niet iets groots maar dat maak me niet uit. Voorzichtig dril ik de vis naar de kant. Een brasem van ongeveer 35 cm komt mijn kant op. Ik land de vis voorzichtig en hou hem even in het net in het water liggen. De camera wordt in gereedheid gebracht en de nodige foto's worden van de brasem gemaakt. Voorzichtig de vis terugzetten. Brasem uit de Grensmaas M'n vakantie kan niet meer stuk. Toch nog wat gevangen in de Grensmaas. Zeer zeker geen makkelijke opgaven maar aldoende leert men.

Hemelvaartdag 2009

Uitzicht op een mooie visstek

Gisterenavond na een lange drukke dag werken snel de voorbereidingen voor de volgende ochtend gaan treffen. Spullen klaarzetten, diverse aassoorten in de rugzak doen, camera plus statief pakken enz. enz. zodat de volgende ochtend in alle vroegte direkt de auto beladen kan worden zonder alles bij elkaar te hoeven zoeken en van alles te vergeten. Een goed begin is tenslotte het halve werk.
Om half zes opgestaan en binnen een kwartier aangekomen op m'n stek, die gelukkig nog vrij was. Het "meertje"ligt er schitterend bij. Snel m'n eigen installeren en het nodige voer op 2 stekken gooien. Links een meter of 6 uit de kant de stek voor de centrepin, recht vooruit de stek voor de brasem hengel. Met de zeelt verhalen van Rob H uit het forum in m'n hoofd voer ik behoorlijk wat maden op m'n stekken, samen met mais, steurpellets en wat gewoon grondvoer moet er toch een prachtige gedekte tafel ontstaan op de bodem van het water denk ik zo. Al snel beginnen de eerste ruisvoorntjes m'n met maden beaasde haak vol overgave aan te vallen. M'n pen is af en toe net een balletdanseres omlaag, omhoog, plat, links dan weer naar recht, de visjes zijn door dolle heen. Ik blijf maden en wat lokvoer bijvoeren. Na m'n zoveelste voorntje duikt m'n pen weer weg, ik sla aan en verwacht weer wat gespartel. Maar nee, dit is heel wat anders. De brasem hengel gaat zo krom als een hoepel, grote brasem of.... Jawel, ik ben in juich stemming, een zeelt aan de haak. Voorzichtig drillen en gelukkig, de zeelt ligt in het net. Snel de camera op het statief zetten, afstandbediening neerleggen. De zeelt komt korte tijd op het droge om hem te onthaken en er wat foto's van te maken.

Close up van een mooie zeelt

Voorzichtig terugzetten en afwachten wat deze ochtend nog meer in petto heeft. Na de nodige voorntjes en kolbleitjes volgt er een mooie brasem. Gevolgd door een best exemplaar van 58 cm. Dat gaat goed, m'n ochtend kan niet meer stuk. Opeens een hoge toon en een blauwe flits, ijsvogels, 2 stuks, gelukkig deze hebben de winter overleeft.
De ruisvoorntjes zijn nog steeds gek en m'n aas krijgt nauwelijks de kans om de bodem te bereiken. Weer schiet de pen weg, wat heb ik er nu weer aan. Na een korte dril komt er een prachtige ruisvoorn van 28 cm op de kant. Dat bied perspectieven voor de vlokhengel denk ik direkt. De splitcane hengel met centrepin zijn inmiddels verhuist en het aas wordt nu ook recht vooruit gegooid, zover als mogelijk is. Nog maar wat maden over de stek gooien. Na een kwartiertje duikt de de Chris Lythe pen langzaam weg. Ik sla beheerst aan en sta meteen met een kromme splitcane hengel in m'n handen. Met 1 hand snel de brasemhengel indraaien en het net alvast klaarleggen. De vis aan de andere kant van de lijn neemt wat meters lijn, de centrepin ratelt er vrolijk op los. Karper of zeelt, de vis blijft diep zwemmen dus nog even geduld. Na een minuutje komt de vis moegestreden aan het oppervlak en ik mag voor de tweede maal deze ochtend een fraaie zeelt boven het net trekken. Na de nodige foto's pak ik weer in en ga met een zeer tevreden gevoel huiswaarts.
O ja, de zeelten waren 48 resp. 51 cm.
Dat is was weer een tijd geleden dat ik zo lekker gevist heb !

Pasen 2009

Geconcentreerd de dobber in de stroming volgen.....

Pasen 2009, tijd om weer eens serieus te gaan vissen op m'n favourite stekken. De Oude Maas, de begraafplaats en de centrale in het Oudeland.
Eerst de Oude Maas. Gewapend met de matchhengel, centrepin en een bak met maden ga ik langs de Oude Maas proberen brasem, winde of voorn te vangen. Het is prachtig weer, de hengel wordt opgetuigd en er gaan een paar handjes met maden het water in. Ik heb wat pech, het is hoogwater en het stroomt hard richting de brug. Niet de beste richting want de stroming drukt de dobber veel te snel naar de kant waardoor het trosje maden vastloopt op de stenen. In de afvoer put van de waterzuivering stroomt het ook al heel hard en door het hoge water is de put niet goed zichtbaar. Vele handjes met maden gaan het water in zonder een aanbeet. Diverse malen de dobber dieper, ondieper en weer wat dieper gezet om maar een vis te vinden. Opeens blijft de dobber even staan in de stroming, met een harde ruk schiet hij onder. Ik sla aan, verwacht een lui vechtende brasem aan de andere kant van de lijn te voelen, maar er vecht wat ander. In de diepte vecht de vis en geeft een lekker gevecht. Na een minuut of wat geeft de vis zich gewonnen en zie ik een prachtige winde aan het wateroppervlak verschijnen. Snel het landingsnet onder de vis. De eerste winde van het seizoen is binnen. Vlug wat foto's nemen en de vis kan weer terug in zijn element. Alvast een geslaagde sessie.

Eindelijk, de eerste winde van het jaar.

Eerste Paasdag, alweer een mooie dag, het kan niet op. Wel koud, een graad of 8, maar we moeten wat te klagen hebben over het weer. Eerst m'n stek bij de begraafplaats mar gaan proberen. Bij aankomst ziet het er niet best uit, de wind is gedraaid en al het vuil is afgedreven van m'n stek. Ik gooi vertwijfeld wat voor in, steurpallets, wat gekookte hennep en wat maden. Vertwijfeld kijk ik rond over m'n stek, het ziet er prachtig, de lente is volop aanwezig. Behalve de vis. Na een uurtje krijg ik een aanbeet, eindelijk. De weerstand belooft niet veel goeds, een voorntje. Ik heb het gezien hier, volgende stek, 1 van de kommen bij de centrale.
Na een minuutje lopen bij het water aangekomen ziet het er bij een eerste aanblik wat beter uit. Wat bellen plakkaten, wat wellingen in het water het ziet er veelbelovend uit. Snel een handje maden en wat pellets in het water. En afwachten maar op de dingen die komen gaan. Na een minuut of 10 verschijnen de eerste bellen op de stek. Niet snel daarna verdwijnt de pen onder water. Een mooie wegloper. Ik sla en direkt gaat de brasem hengel mooi krom op... een mooie brasem van een centimeter of 40. Een goed begin. Al snel volgt een tweede brasem nu ietsje groter. Mooie donkere stevige brasem onder de paaipukkels. De vis voorzichtig in het water onthaakt en z'n vrijheid weer teruggegeven. Het is inmiddels half negen geweest in de ochtend, nog een paar minuten en ik ga naar huis.
Nog een laatste handje maden rond de pen. Spullen alvast inpakken. Daar schiet m'n pen nog een keer weg. Deze maal niet de bekende brasem aan de andere kant van de lijn. Er worden enkele runs genomen, dat is zeker geen brasem. De hengel gaat zo krom als een hoepel. De vis blijft korte runs nemen. Langzaam neemt de tegenstand afen voor het eerst zie ik een schubkarper van zo'n 60 centimeter naar m'n landingsnet komen. Gelukkig, de lijn houdt het, de knoop op de bled breekt niet. Het kan niet meer mis gaan. De vis zit in het net. Op de kant ligt een prachtige onbeschadigde schubkarper. Snel wat foto's nemen en ook deze vis kan weer gaan zwemmen. Ik pak in met een tevreden gevoel, weer een geslaagde dag.

Toch nog een geslaagde 1e Paasdag

Tweede Paasdag. Het belooft weer een prachtige dag te worden. Aangekomen op dezelfde stek als gisteren ziet het er veelbelovend uit. Flinke bellenplakketen op het water. De wind op m'n kant, het is echter berekoud. Dat belooft niet veel goeds. Wat maden, pellets en hennep op de stek en het beste er maar van hopen. Na een poosje verschijnt er een groot bellenplakkaat recht onder m'n pen. Gespannen wacht ik af, dit gaat de goede kant op. Gespannen wachten, een paar tikken op de pen en dan... een grote golf, weg karper. Zonde, dit zou m'n eerste karper op een centrepin geweest zijn, maar helaas het mag niet zo zijn. De rest van de ochtend valt ook tegen, 1 brasem. Beter dan niets en ik klaag niet, ik heb een prachtig lang Paasweekend gehad met mooie vangsten.

Terugblik op seizoen 2008 en wat gaat 2009 brengen...

Een van de vele windes uit de Oude Maas, gevangen met centrepin en matchhengel al driftend met een eigenbouw Avon float en een mooie vlok als aas.

Het jaar 2008 was een visseizoen van veranderingen voor mij. Dit jaar begonnen met op wat oude vertrouwde stekken brasems en karpers te vangen. Nieuwe hengel gebouwd een "brasem"hengel van ruim 12 FT van een CTS aftma 4 vliegenblank. Een hele lichte lange hengel waar brasem en zeelt een mooie sport op zouden moeten kunnen leveren. Het lot besliste anders, op deze hengel zijn diverse karpers gevangen en maar een enkele brasem. Op m'n vertrouwde 1 1/2 ponds penhengel werd zegge en schrijve 1 karper gevangen. Niet dat ik het erg vind, maar de kans op verspelen van een flinke karper op een lichte hengel met 16 0/0 lijn is wel groot. Gelukkig is dit maar een enkele keer gebeurt. Als lokvoer voor de karper telkens enkele handjes met mini trouviet pallets gestrooid om vervolgens hier met een worm op de gaan vissen en met succes !

Een prachtige schubkarper op lichtmateriaal en een wormpje.

Eind mei weer eens naar de rivier de Oude Maas gegaan om op een vertrouwde stek op winde te gaan vissen. Eerst gewapend met matchhengel en centrepin achter de winde aan. Diverse mooie vangsten behaald maar er viel meer te vangen. Ergens in juli van een Thomas&Thomas 4# blank een mooie vlokhengel gebouwd. Tijdens het vissen met de pen op de Oude Maas werden er namelijk regelmatig korsten van het wateroppervlak geplukt. Een nieuwe visserij voor met werd geboren, met drijvende korst op de Oude Maas op winde vissen. En m'n plannen pakten goed uit, met regelmaat werden er mooie winde van rond de 50 cm. gevangen. Een stuk verder stroomafwaards op de Oude Maas eind augustus een mooi inhammetje gevangen waarbij ook nog een wateruitlaat is. Daar moet zeker wat te vangen zijn. Na wat experimenteren zijn hier vele mooie vissen op de kant gekomen. Voornamelijk windes en brasems maar ook mooie 30+ blankvoorns. In de inham en op de volle stroom van de Oude Maas werden de meeste windes gevangen terwijl in de stroming van de wateruitlaat vele brasems gevangen werden. De meeste tussen de 45 en 60 cm. In eerste instantie werden de meeste met de vlok gevangen, wat later in het seizoen op de made overgeschakeld welke een stuk beter bestendig is tegen de stroming van de rivier. Eind november nog enkele brasems op deze stek gevangen met de geweldige centrepin maar na de kerst waren de brasems toch echt naar dieper water vertrokken.

Met de centrepin, matchhengel en een bak maden achter de brasem aan.

Niet alles zat uiteraard mee dit jaar. Helaas een paar mooie karpers verspeeld door de lichte lijnen en door foutief gebruik van dunne gevlochten lijnen. Maar aldoende leert men en inplaats van het al oude "aanslaan" kan er met gevlochten lijn volstaan worden met een lichte tik. Verder lagen er vele dode karpers op 1 van m'n favourite stekken.

Ook op de rivier helaas enkele prachtige grote vissen verspeeld te weten harders. Oersterke vissen die van geen ophouden weten, die in combinatie met het 14 0/0 lijntje waar ik veelal mee op de winde viste dit jaar, het vragen was om moeiijkheden. De lange runs en het drillen vlak onder de kant langs de stenen zorgde er voor dat er helaas geen harder op de kant mocht komen dit jaar.

Dat brengt mij gelijk op 2009. Ik ga proberen dit jaar in de lente toch weer wat karpers te vangen. En op de rivier naast de winde, brasems en voorns zou het prachtig zijn om een barbeel en harder te vangen. De harder moet wel lukken met het juiste materiaal. De barbeel wordt een ander verhaal want om mij heen vragend heeft nog niemand in mijn omgeving op barbeel gevist laat staan 1 gevangen. Stof tot experimenteren genoeg dus. Verder wil ik nog een hele lichte vlokhengel gaan bouwen om deze in te zetten op het laatste stukje polder met bijbehorende sloot in Hoogvliet.