Een winde van 56 cm uit de Maas in Maastricht
De afgelopen week mijn vakantie doorgebracht in het schone Maastricht. Niet alleen om de omgeving te verkennen maar ook om er te vissen in de Maas en Grensmaas. De eerste avond gelijk maar eens in de Maas gaan vissen welke vlak voor ons vakantiehuisje lag. De dijk oversteken en vissen maar. Eerst de matchhengel en centrepin opgetuigt, bij gebrek aan maden een paar handen blikmais in het water gegooid. Op het water langs de kant kwamen de gele plomp bladeren aan de oppervlakte dus ik verwachtte er wel het een en ander aan vis te vangen. Na een uur vissen, geen stootje gezien. Dan maar eens wat korstjes in het water gooien, kijken of daar een reactie op komt. Na korte tijd werd er de eerste interesse door wat vissen getoond. Snel omgeschakeld van maiskorrels naar een flinke broodvlok, de diepte naar een halve meter gezet en afwachten maar. De dobber een paar keer langzaam mee laten driften tussen de broodkorsten. Toen bijna buiten het bereik van mijn zicht werden er weer korstjes weggeplukt. Geconcentreerd turen naar een aanbeet..... ik zie mijn dobber niet meer en sla maar aan. Direkt gaat de hengel krom en een meter of dertig verder een grote kolk in het water. Dat voelt goed aan...... ik dril voorzichtig de vis. Als de vis bijna bij de stijger is zie ik dat het een grote winde is. Voorzichtig de vis landen en gelukkig... de eerste vis is binnen. En wat voor een, een winde van 56 cm.
Wachten op die ene aanbeet.
De volgende dagen wordt er met tussenpozen op de Grensmaas gevist. Een bekend water waar allerlei soorten vissen te vangen zijn die je in de rest van het land niet zo vaak ziet. Barbeel, kopvoorn, sneep, blauwneus om maar wat soorten te noemen. De eerste avond in de Grensmaas vissen drukte gelijk de stemming. Niets gevangen, zelfs geen beet gehad, slecht weer en wat een stroming. Mijn dobber leek wel een F1 wagen. Binnen 10 seconden was er al weer 30 meter afgelegd en moest er weer binnen gedraaid worden.
De andere dag eerst naar Hengelsport Maastricht D'n Opper toe. In de winkel uitstekend geholpen en de broodnodige informatie van Gyan gekregen. Veel voeren, in de stroming staan en tijd investeren waren toch wel belangrijke punten om tot een goed resultaat te komen op de Grensmaas.
Een paar mooie Trotti stroomdobbers, pot met gekookte hennep en een liter maden gekocht. Eens kijken of ik nu meer succes zou hebben in de beperkte tijd die ik heb. We zijn tenslotte samen op vakantie, het is geen fulltime visvakantie.
De volgende avond een paar uur aan de Grensmaas gevist. Waadpak aan, voorzichtig een stuk het water ingelopen. Voeren, ingooien, dobber volgen, indraaien... voeren, ingooien, dobber volgen.... indraaien.... zo ging het weer 2 uur door zonder resultaat.
De laatste middag op de Grensmaas. Geen zin om mijn waadpak aan te trekken, laarzen aan en vissen maar, we zien wel wat het wordt. Voeren, ingooien, dobber volgen, indraaien. Geduld hebben, niet denken dat je wel even een barbeel zal vangen. Nog meer eens onder de kant proberen op een meter diepte. Een hand maden gaat de stroming in. De Trotti volgt. Plotseling op een meter of 20 afstand schiet de dobber onder. Dit kan de bodem niet zijn denk ik in een flits... ik sla aan en voel een vis...eindelijk. Zo te voelen niet iets groots maar dat maak me niet uit. Voorzichtig dril ik de vis naar de kant. Een brasem van ongeveer 35 cm komt mijn kant op. Ik land de vis voorzichtig en hou hem even in het net in het water liggen. De camera wordt in gereedheid gebracht en de nodige foto's worden van de brasem gemaakt. Voorzichtig de vis terugzetten.
Brasem uit de Grensmaas
M'n vakantie kan niet meer stuk. Toch nog wat gevangen in de Grensmaas. Zeer zeker geen makkelijke opgaven maar aldoende leert men.
Een winde van 56 cm uit de Maas in Maastricht
De afgelopen week mijn vakantie doorgebracht in het schone Maastricht. Niet alleen om de omgeving te verkennen maar ook om er te vissen in de Maas en Grensmaas. De eerste avond gelijk maar eens in de Maas gaan vissen welke vlak voor ons vakantiehuisje lag. De dijk oversteken en vissen maar. Eerst de matchhengel en centrepin opgetuigt, bij gebrek aan maden een paar handen blikmais in het water gegooid. Op het water langs de kant kwamen de gele plomp bladeren aan de oppervlakte dus ik verwachtte er wel het een en ander aan vis te vangen. Na een uur vissen, geen stootje gezien. Dan maar eens wat korstjes in het water gooien, kijken of daar een reactie op komt. Na korte tijd werd er de eerste interesse door wat vissen getoond. Snel omgeschakeld van maiskorrels naar een flinke broodvlok, de diepte naar een halve meter gezet en afwachten maar. De dobber een paar keer langzaam mee laten driften tussen de broodkorsten. Toen bijna buiten het bereik van mijn zicht werden er weer korstjes weggeplukt. Geconcentreerd turen naar een aanbeet..... ik zie mijn dobber niet meer en sla maar aan. Direkt gaat de hengel krom en een meter of dertig verder een grote kolk in het water. Dat voelt goed aan...... ik dril voorzichtig de vis. Als de vis bijna bij de stijger is zie ik dat het een grote winde is. Voorzichtig de vis landen en gelukkig... de eerste vis is binnen. En wat voor een, een winde van 56 cm.
Wachten op die ene aanbeet.
De volgende dagen wordt er met tussenpozen op de Grensmaas gevist. Een bekend water waar allerlei soorten vissen te vangen zijn die je in de rest van het land niet zo vaak ziet. Barbeel, kopvoorn, sneep, blauwneus om maar wat soorten te noemen. De eerste avond in de Grensmaas vissen drukte gelijk de stemming. Niets gevangen, zelfs geen beet gehad, slecht weer en wat een stroming. Mijn dobber leek wel een F1 wagen. Binnen 10 seconden was er al weer 30 meter afgelegd en moest er weer binnen gedraaid worden.
De andere dag eerst naar Hengelsport Maastricht D'n Opper toe. In de winkel uitstekend geholpen en de broodnodige informatie van Gyan gekregen. Veel voeren, in de stroming staan en tijd investeren waren toch wel belangrijke punten om tot een goed resultaat te komen op de Grensmaas.
Een paar mooie Trotti stroomdobbers, pot met gekookte hennep en een liter maden gekocht. Eens kijken of ik nu meer succes zou hebben in de beperkte tijd die ik heb. We zijn tenslotte samen op vakantie, het is geen fulltime visvakantie.
De volgende avond een paar uur aan de Grensmaas gevist. Waadpak aan, voorzichtig een stuk het water ingelopen. Voeren, ingooien, dobber volgen, indraaien... voeren, ingooien, dobber volgen.... indraaien.... zo ging het weer 2 uur door zonder resultaat.
De laatste middag op de Grensmaas. Geen zin om mijn waadpak aan te trekken, laarzen aan en vissen maar, we zien wel wat het wordt. Voeren, ingooien, dobber volgen, indraaien. Geduld hebben, niet denken dat je wel even een barbeel zal vangen. Nog meer eens onder de kant proberen op een meter diepte. Een hand maden gaat de stroming in. De Trotti volgt. Plotseling op een meter of 20 afstand schiet de dobber onder. Dit kan de bodem niet zijn denk ik in een flits... ik sla aan en voel een vis...eindelijk. Zo te voelen niet iets groots maar dat maak me niet uit. Voorzichtig dril ik de vis naar de kant. Een brasem van ongeveer 35 cm komt mijn kant op. Ik land de vis voorzichtig en hou hem even in het net in het water liggen. De camera wordt in gereedheid gebracht en de nodige foto's worden van de brasem gemaakt. Voorzichtig de vis terugzetten.
Brasem uit de Grensmaas
M'n vakantie kan niet meer stuk. Toch nog wat gevangen in de Grensmaas. Zeer zeker geen makkelijke opgaven maar aldoende leert men.
No comments:
Post a Comment