Een koude winterdag

Barbeel 74cm 5.4 kg.(11lb 14oz)

Vandaag ondanks het koude (3C) weer naar Limburg gereden om daar voor het eerst van dit jaar in 1 van de Limburgse beken te gaan vissen. De bedoeling was om met de Hardy Marksman Floatrod en Conquest centrepin te gaan trotten met maden. Met een andere hengel met vastlood en een stukje kaas te gaan barbelen. Na wat omzwervingen op de stek aangekomen (heb vertrouwen in je navigatie !) Eerst het water wat verkennen op zoek naar een goede visstek. Het is de eerste keer dat ik op dit water vis. Waar ik aangekomen ben langs het water wordt meteen mijn visstek.
Als ik de oever afkijk zie ik veel bomen staan, dicht op elkaar langs en in het water. Zal niet meevallen om te trotten. En inderdaad, de dobbber kan maar een meter of 20 mee in de stroming zonder vast komen te zitten. Het vast zitten gebeurt niet 1, niet 2 maar... ik was te tel kwijt en mijn zin. De vastlood hengel was ook geen succes. Mijn lood was niet zwaar genoeg om het aas in de stroomnaad te houden. Begon met 20, toen 30, bij gebrek aan zwaarder 20 en 30 op laatst 70 gram. En nog bleef het aas niet lekker liggen op zijn plaats. Goede les voor een volgende keer! Inmiddels een goede dobber verspeeld, ik heb het koud, heb honger, naar huis of nog even blijven. Toch nog maar even blijven, de aanhouder wint.( hoop ik).
Op de Marksman nu een wartelloodje van 20 gram gezet, een Fox haak en deze beaasd met een stukje verse Smak. De montage een meter of 10 in de stroming gegooid, beetje gegokt, dat met deze stroming het stukje Smak mooi onder de overhangende takken van een grote boom komt te liggen. Een aardige hotspot, maar er zijn er zovele hier. Ik zit lekker rustig, geniet van de stilte en van de stoere koolmees mannetjes die de vrouwtjes voor zich proberen te winnen. Voor mij zie ik weer wat sporen in de modder, verse sporen van een otter o.i.d ?

Af en toe hef ik de hengeltop om het aas wat te laten bewegen. De hengel ligt weer op de steun en beweegt ritmisch in de maat van de rivier.
Een beetje wegdromend en kou lijdend zie ik opeens een verstoring in het ritme. Een flinke ruk, gevolgd door een nog hardere ruk aan de top. Ik sla verbaasd aan en verwacht wat weerstand van een kopvoorn. Direkt slaat mijn hengel dubbel ! Dat kan bijna niet missen, barbeel. Een zenuwslopende strijd gaat beginnen. De Hardy centrepin gilt het uit en ik rem af met mijn hand. De vis duikt keer op keer de stroming in, lange runs volgen. Bijna niet te houden. Blij toe dat ik gisteren een verse 20/00 Gamma lijn op de pin gedraaid heb. Ik durf meer druk te geven en geleidelijk komt de vis naar mij toe. Maar de vis komt ook dicht naar 2 dikke takken die onder water liggen. Rustig blijven, geconcentreerd blijven drillen. De vis kom boven water. Een lange gouden flank schittert aan de oppervlakte. Koud, ik ? het zweet breekt me uit. Snel het net ter hand nemen om de vis te landen. De vis neemt weer een run maar de Hardy Marksman pareert deze vlekkeloos. Eindelijk, de vis is moegestreden en glijd het net in. Een vreugde kreet galmt over het water. Onhaakmat neer leggen, meten, wegen. Een hele beste barbeel , 74 cm en 5.4 kg. (11lb 14oz)

Snel wat foto's nemen om vervolgens de vis weer op adem laten komen in het net. Na een paar minuten zwemt de barbeel met enkele krachtige staartslagen weer de diepte in.
Mij achterlatend met een zeer tevreden gevoel. Ik vis nog een uurtje door, maar geen teken van leven meer, op wat springende vis na. Ik krijg het weer koud, de thermoskan is leeg, tijd om weer een naar huis te gaan.