Aan het begin van deze week weer eens naar het zuiden des lands gereden om daar te gaan shoppen en in de avond en ochtend uren te gaan vissen. Na een dagje winkelen wat gegeten en gedronken om vervolgens met vrouwlief naar de beoogde stek af te reizen. Om bij de stek te komen was het een ware rimboe om door te worstelen. Eenmaal op de stek aangekomen de nodige pellets gevoerd en vervolgens rustig de hengels uitpakken en het aas op de juiste plek inleggen. Al snel volgen er wat tikken op de top, maar daar bleef het voorlopig bij. Inleggen, na een tijd ophalen, aas verversen zo gaat het even door. Dan wordt het tijd om een andere aassoort aan de haak te hangen. Lange tijd gebeurt er niets totdat.... een paar brute harde rukken op de hengel top laten mij als een komeet naar de hengel grijpen. Hangen!!! brul ik naar m'n vrouw.
Een pittige maar doch voorzichtige dril volgt. Verspelen is geen optie met m'n vrouw als getuige. De vis blijft lang diep zijn rondjes zwemmen onder de top. Dan geeft de barbeel het eindelijk op, met een brede glimlach schuif ik het net onder de vis. Na de nodige prachtige foto's genomen te hebben gaat de vis weer terug het verfrissende water in. Want het was warm en het zou nog veeeeel warmer worden. Na nog een brasem gevangen te hebben pakken we in. Niet nadat ik nog de nodige pellets gevoerd heb voor de morgenochend sessie.
Inmiddels is het 5.30 in de ochtend, nog even en de zon komt op. De eerste beaasde haak gaat te water. Heerlijk, wat een rust. Om een uur of 6 zit ik achter de hengels, het belooft weer een bloedhete dag te worden, dus het wordt maar een korte sessie tot een uur of half 10. Als snel volgen de eerste tikken op de top, zonder verder doorgezette aanbeet. Ik draai de lijnen in en vervang het kleine aas voor een XL formaat. Ondertussen zwemt er een bever op z'n gemak langs, de ijsvogels late zicht zien. Helaas is m'n geliefde enorme boom gehavend geraakt tijdens noodweer. In mijn gedachte is dit de Yggdrasill, een levensboom uit de Noorse mythologie. Een enorme tak is afgescheurd, arme boom, ik wens hem sterkte, of is het haar?
Dan slaat de hengel opeens krom, een barbeel dient zich aan. Een gevecht gaat beginnen, maar dan slaat het noodlot toe. De vis duikt onder een onder water obstakel, een boomstronk o.i.d. Na een minuut of 10 "tug of war is de vis de winnaar, ik blijf met een wapperend lijntje achter. Even moed verzamelen en opnieuw de hengel optuigen en beazen. Wederom een XL aas aan de hair, het ziet er niet uit.
Na een half uurtje wederom een heftige aanbeet. En.... meteen weer onder het obstakel geschoten. PFFF het zal toch niet waar zijn. Gelukkig een verse schuurbestendige lijn op de molen gezet.... ja ja u leest het goed een molen..... Met wat beleid komt de barbeel nu wel onder het obstakel vandaan en zwemt de rivier op. Al snel ligt de barbeel nu in het net. Gelukkig maar en het is weer een beste vis, deze meet 70 cm. die van gisteren 73 cm. De temperatuur loopt langzaam op, ik ga inpakken, spreek de boom nog wat moed in en ga vrouwlief ophalen om weer naar huis te gaan.
No comments:
Post a Comment