Hoesten, proesten, snotteren en snuiten kortom een wandelende snottie. Snottie is een oneerbiedige benaming onder karpervissers voor de ongewenste bijvangst een brasem vanwege de ruime hoeveelheid slijm, dit ter info. Nu al een week "plezier" van m'n verkoudheid, het houd maar niet op. Toch op deze, zoals het zich laat aanzien, prachtige voorjaarsdag op zeelt gaan vissen. Eind maart en april zijn vaak toppers qua zeelt vangsten.
Eind februari en de hele maand maart al diverse malen een poging gewaagd, maar de zeelt liet zich gewoonweg nog niet vangen. Vorige week echter mijn eerste zeelt al gevangen op de valreep in maart. Nu nog maar een poging wagen. Een paar handjes geurende pellets en een handje maiskorrels op de stek gevoerd. Mijn favorite zeelt aas, daar kan ik kort over zijn, een flinke bos wormen op de haak. Het aantal aanbeten was vandaag beperkt. Twee keer misgeslagen, gezien de grote golf helaas een karper. Die had ik best willen vangen!
Opeens duikt de pen weer galant de diepe in. Ik sla aan en jawel, een boksende zeelt aan de andere kant van de lijn. Geweldig, wat een goed gevoel is dat! Ondertussen wordt de natuur helemaal dol, ganzen, merels, lijsters, spechten, buizerds, zwartkoppen en de tjiftjaf, allemaal doen zijn hun best om hun parnter te
imponeren.
Snel een foto van de zeelt maken en even meten, 44 cm, 2 centimeter groter dan de zeelt van maart. Zo nu eerst m'n neus even snuiten en dan weer terug naar huis.
No comments:
Post a Comment